Dat is de intro van de gaafste show die ik in de afgelopen jaren gevolgd heb. From G's to Gents is online te bekijken op MTV.com en zeker de moeite waar voordat je verder leest. Het is zo'n show die je echt in twee dagen helemaal gezien hebt als je, net als ik, vatbaar bent voor nutteloze verslavingen en heel de dag toch geen donder te doen hebt.
Michael Beasley's akkewietje gaf me het idee tot de volgende blog. Hij deed me de hele tijd denken aan iemand, maar aan wie? Toen kwam ik erachter dat hij op Blue leek, de lange G uit Los Angeles die meedeed aan seizoen twee van de serie. En niet alleen het uiterlijk kwam overeen. Na wat nadenken kwam ik met nog meer analogiën op de proppen. Omdat het leuk is, het is een goede oefening voor schrijvers en er is verder werkelijk niks te beleven.
Michael Beasley - Blue
Blue groeide op de in de ruigere buurten van Los Angeles en worstelt met het idee dat zijn moeder teveel op hem rekent. Hij heeft het gevoel zichzelf niet te kunnen ontwikkelen omdat hij eerst voor zijn familie moet zorgen. In de afleveringen naar de finale groeit Blue als persoon, hij rekent af met zijn demonen en komt als een beter mens uit de misère.
Michael Beasley gaat nu door een moeilijke tijd waarin hij zijn vertrouwde leven (het feesten, de ganja) de rug toe moet keren. Waar Blue zich zorgen maakte om familie, maar Beasley zich zorgen om de genuchten die bij zijn oude leven horen. We gaan de komende jaren zien dat Beasley zich ontpopt tot een prof. Met behoud van zijn stijl en manier van doen (Beasley is écht grappig) gaat hij het maken.
Josh Smith - Baron
Ik ben over deze pick niet helemaal tevreden maar hij werkt, dus blijf hangen. Baron is een goede jongeman, een vriendelijke knul. Op de eerste avond raakte Baron zo bezopen dat hij heel dag 2 niet aanspreekbaar was voor mr. Bentley. Hij mocht blijven op de voorwaarde dat hij niet meer zou drinken.
De biertjes, de vodka, de Crystal en de Moët, allemaal afstandschotjes van Josh Smith. Als Smith in opdracht van zijn coach bij de driepunterlijn die alchohol is wegblijft, is hij een goede speler in het spel. Blijft hij van afstand zijn game zoeken? Dan hoort hij niet in de competitie thuis, qua aanvallend spel tenminste.
Ik weet dat hij niet helemaal waterdicht is maar ik kon geen beter voorbeeld bedenken. Aanvullingen zijn, als altijd, welkom.
Terrence Williams - RiffRaff
Crazy. Als deze foto je niet inspireert tot het kijken naar de serie, of naar Terrence Williams volgend jaar, zal niets dat doen. Dan zit mijn werk er hier op.
Kuch.
Stephon Marbury - Macho
Voor als je het je afvroeg: Ja, dat is een diamant die 'Macho' op zijn wang heeft getattoeerd. Deze foto doet hem overigens geen recht: Zijn hele lijf zit onder de plakplaatjes. Waarom dan Stephon Marbury en niet Robert Swift? Omdat hij huilt.
Terrence Williams is, naar wat ik hoor, positief gestoord en gaat een positieve richting in met zijn fratsen. Stephon Marbury rookt wiet voor de camera van zijn liveshow via youtube, gaat huilen als hij een bepaald nummer hoort en slikt vaseline tegen de verkoudheid. Als daar ook maar iets 'normaals' uit te halen valt hoor ik het graag. Of eigenlijk niet. Stephon Marbury heeft lang genoeg het nieuwsbeeld bepaald, ik hoop dat dit mijn laatste stukje over hem is. Ooit.
Ik zit vol met deze ongein. Als er morgen weer feen fuck te doen is: Fuck it. Dan krijg je meer voorgeschoteld. Zorg maar dat je de afleveringen gezien hebt.
foto's bij dit stuk van MTV.com en wordpress.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wij zijn benieuwd naar je reactie! Wat vind je van de artikelen, van de site? Wat is er goed, maar vooral: Wat kan er beter?
Team AmerikaanseTopsport