Deze site verhuist naar www.hoopinie.nl. De artikelen op die site zullen langer zijn, met méér mening en hopelijk méér discussie. Verhuis met me mee, laat weten wat je van de nieuwe site vindt. Vrijdag gaat, als het goed is, het eerste artikel online.

Groeten,

Tiel van den Heuvel



Doorzoek deze site
Aangepast zoeken

maandag 22 februari 2010

[ NBA ] Ik ben nog niet klaar om toe te geven

Deze (korte) entree is puur geschreven om te laten weten dat, ja, ik heb T-Mac ook zien spelen in zijn debuut als Knickerboxer. Eigenlijk wilde ik gewoon naar Kevin Durant en z'n maten kijken want wat spelen de Thunder heerlijk basketball. Maar als pluspuntje zat ik er klaar voor om 'Knee-Mac' te zien sucken voor zeven of acht minuten. Ik geef meteen toe: Ik was zeer verrast. Tegelijk: Reken je als fan niet te vroeg rijk. Ik zag ook dingen om minder enthousiast over te zijn.

Tracy was aardig traag, zijn dribbel was niet altijd even sterk en hij verviel, nu al, af en toe in de gewoonte om totaal niet naar zijn teamgenoten te kijken. In het begin passte hij juist elke bal af. Toen de wedstrijd zijn kant op rolde vergat hij het teamconcept en hij zocht alleen maar naar zijn eigen schot, zijn eigen actie. McGrady was ook -4 op het veld: De Thunder waren net wat sterker als McGrady in het veld stond. Mede omdat hij traag op de voetjes was in de defense: Daar moet je tegen de bliksemsnelle Thunder niet mee aankomen.

Dat hij zoveel de ring opzocht, ondanks Lee en Gallo, was echter ook meteen het sterkste punt: Hij zocht zonder angst de ring op en deed dat sterk. Ik weet niet of het door spieren, door de scheidsen of door overgewicht kwam maar hij kon na contact zijn ballen nog maken en er zijn inderdaad niet veel spelers die hem dat nadoen.

Bovenstaande kritiekpunten vallen echter in het niet bij de grootste zorg die ik nog steeds heb: Het blijft Tracy McGrady. Deze prachtige wedstrijd wordt gegarandeerd een keer opgevolgd door een 2/12 stinker waarin hij meer turnovers dan assists heeft en de Knicks er af gaan met dertig punten verschil. Juich dus vooral niet te vroeg. Al zijn de eerste tekenen veelbelovend.

Tot slot wil ik nog kwijt dat Darko Milicic vannacht bijna een double-double noteerde. Hoe lang is dat geleden? Milicic is altijd de punchline van elke slechte draftgrap geweest. De Wolves halen hem binnen en iedereen denkt: Dat doen ze om financiële of humanitaire redenen. Ze zullen Milicic wel uitkopen om hem dan naar Rusland te laten vertrekken. En dan gebeurt er dit in zijn debuut.

The NBA. Where amazing happens.

zaterdag 20 februari 2010

[ NBA ] review van de trade deadline

De NBA trade deadline is voorbij. In tegenstelling tot vorig jaar is er eigenlijk best veel gebeurd in de uren voor de telefoons afgesloten worden. Net als vorig jaar waren de trades die wél doorgingen, degenen die we totaal niet aan zagen komen. Vergeet Amare Stoudemire, Ray Allen en enkelen anderen. Kevin Martin speelt niet meer in Sacramento. Okay....

Tracy McGrady, Sergio Rodriguez naar Knicks, Kevin Martin en Hilton Armstrong, Jordan Hill en Jared Jeffries naar Houston, Carl Landry, Joey Dorsey en Larry Hughes naar Sacramento.

De New York Knicks zijn volgend jaar écht een ongeschreven boek. Er komt daar straks een max-contract speler binnen die werkelijk alle ruimte heeft om een team om zich heen te bouwen. Nu kunnen er twee dingen gebeuren:

1)LeBron James, Dwyane Wade, Chris Bosh, of een combinatie van die drie, komt in New York. Het jarenlang lijden voor de fans van New York heeft dan tenminste enig nut gehad: Met die spelers en wat free agents er omheen keren de trotse Knicks eindelijk weer terug in de play offs. De tactiek van jarenlang tanken, slechte contracten aannemen voor 'de zomer van 2010' en matig basketball heeft een respectabel team opgeleverd. Ik kan het met de middelen niet eens zijn, maar het doel is behaald.

2)De meest legitieme optie: Géén van die grote namen gaat weg bij zijn club en New York voelt zich gedwongen met geld te smijten om 'net-nietters' aan te trekken. Rudy Gay, Amare Stoudemire, Joe Johnson. Er komt, geheel in traditie, weer een bus overbetaalde spelers naar New York waar ze geen kampioenschap mee gaan winnen. In één woord: Gerechtigheid.
Inmiddels is naar buiten dat de Knicks van plan zijn om Tracy McGrady te laten starten de komende wedstrijden. Heerlijk. De sadist in mij hoopt dat T-Mac wat game laat zien, en de Knicks verleidt om hem te resignen voor tien miljoen (minstens!) per jaar.

Als er aan Houston iets ontbrak, dan is het wel een 'go to' scorende speler. Die hebben ze in Kevin Martin gevonden. Wat Martin echter niet bezit, en bij de Rockets wel wordt gewaardeerd, is de nodige 'tougness'. Martin is een beetje soft, niet zo'n goede verdediger en meer een speler voor Golden State of Phoenix, als je het mij vraagt. Maar nu de Rockets dus een pure scorer hebben toegevoegd zonder daar écht veel voor op te geven, moet je de handen weer klappen voor het management voor de club.

Sacramento laat met de ruil weten de toekomst helemaal om Tyreke Evans te bouwen. En waarom ook niet: Kevin Martin heeft ze nergens gebracht en Tyreke heeft vleugjes geniaal spel laten zien. De vrees van kenners en fans, dat Evans en Martin niet samen konden spelen, lijkt ook deels waar te zijn geweest. Met Martin de deur uit kan Evans het orkest dirigeren. En Larry Hughes gaat natuurlijk de grootste comeback maken sinds Jordan. En ja, dat was een grapje.

Nate Robinson en een andere speler naar Houston voor Eddie House en gasten die nooit spelen

Dit zou wel eens kunnen werken voor Boston. Verjonging is nodig voor de Celtics, zoveel is wel duidelijk nadat mensen 911 belden omdat het plafond in de Garden in dreigde te zakken. Het gekraak dat men hoorde bleken de gewrichten van Kevin Garnett en Ray Allen te zijn.
Als Robinson iets kan, dan is het scoren. Hij is niet de passer of verdediger die Rajon Rondo is, maar als het meezit hoeft Robinson niet meer dan tien minuten per wedstrijd te maken voor de C's. Maar bij een flinke achterstand of een enorme koelte in scorend vermogen, kan Robinson helpen.

Antawn Jamison en Sebastian Telfair naar Cleveland, Al Thornton, Zydrunis Ilgauskus + Pick naar Washington, Drew Gooden naar L.A. Clippers.

Niet zo onder de indruk als de meeste mensen van de media. Nog een scorer bij LeBron? Big Z was belangrijk.
Grap Telfair + Delonte West
Clippers maken ruimte op de salarislijst, Washington herstelt enigszins
Z waarschijnlijk uitgekocht

Allereerst hoor ik van alle kanten dat Zydrunis Ilgauskus uitgekocht zal worden door Washington, om vervolgens (na een maand) te mogen tekenen bij elk team met een plekje. Ik hoop voor Cleveland dat hij terugkeert bij de Caveliers, want ze gaan hem harder missen dan ze nu nog denken. Ilgauskus deed dingen die Shaq nooit zou kunnen doen: Ruimte creëren onder de ring om LeBron als een magneet naar de ring te zuigen. Shaq neemt ruimte onder de borden in. Big Z was blij om een meter of vier te vertrekken om de grote jongens mee te nemen. Deden ze dat niet? Dan blafte Z zijn schotjes er wel in. En dat heeft Shaq nog nooit gedaan.

Nog een scorende speler bij Cleveland? Ik vind Antawn Jamison een prima speler hoor, maar ik weet niet of LeBron dit wel nodig heeft. Mo Williams wil zijn schotjes drukken, Shaq moet tevreden gehouden worden en dan Antawn er nog bij. Dat zijn allemaal ballen die niet naar LeBron gaan en Cleveland gaat nergens heen met een LeBron die rond de twintig punten 'per' scoort.
Cleveland heeft nu trouwens een backcourt waar ze in elke stad, door elke achterbuurt kunnen lopen zonder beroofd te worden. Hoeveel geweren zouden Sebastian Telfair en Delonte West samen op zak hebben? Waarom worden hier niet meer grappen over gemaakt?

Stille winnaar in deze zijn de Los Angeles Clippers. Die creëren ruimte op hun salarislijst en zijn stiekem een speler in de zomer van grote contracten. Ze hebben straks een geschatte 35 miljoen te spenderen. En in tegenstelling tot New York hebben ze al een kleine kern waarvan de grote jongens zouden kunnen zeggen: Dáár wil ik wel mee ten strijde trekken! Baron Davis, Blake Griffin, Chris Kaman en Eric Gordon. Let op voor de Clips!

Steve Blake en Travis Outlaw naar L.A. Clippers, Marcus Camby naar Portland

Niet veel over te zeggen. Blake en Outlaw zijn leuke spelers, Blake kan één van de beste back up PG's zijn in de league. Marcus Camby was natuurlijk nodig in Portland. Zij zijn dit jaar Greg Oden en Joel Przybilla verloren en hebben een center nodig voor als het straks mei is. Als Camby past bij de Trailblazers, zijn de Blazers weer terug om herrie te schoppen.

Caron Butler, Brandan Haywood, DeShawn Stevenson naar Dallas, Josh Howard, Quinton Ross en James Singleton naar Washington

'It makes us significantly better', aldus Marc Cuban, eigenaar van de Dallas Mavericks. En daar is eigenlijk alles mee gezegd. Ik heb Dallas inmiddels zien spelen met de nieuwe groep en zij zijn voor mij de tweede club in het westen, net na (of zelfs gelijk aan) de Lakers. Ze verdedigen hard, hebben scorers op bijna elke positie en creëren mismatches alsof ze Tom Cruise en Nicole Kidman zijn. Als Dallas het dit jaar allemaal wint mogen de Wizards hun naam veranderen in 'the Santaclauses', gewoon omdat ze zoveel cadeau geven.

Flip Murray, Acie Law en een pick naar Chicago, Tyrus Thomas naar Charlotte

Thomas zorgt voor wat welkome lengte in Charlotte. Ik kan echt niet wachten tot iemand die jongen een keer kan vertellen hoeveel rauw talent hij heeft, en hoeveel hij zou kunnen betekenen voor een club. Thomas lijkt perfect comfortabel te zijn met een rol als vierde- of vijfde speler van een team. Hij zou een bouwsteen kunnen zijn.
Flip Murray zal wel een vervelende gast in de kleedkamer zijn want ik snapte het al niet toen hij vorig jaar moest vertrekken. Fijne scorer, tevreden vanaf de bank. De vervanger van Ben Gordon?

Ronnie Brewer naar Memphis voor een pick

Hier was guard Deron Williams (van Utah, waar Brewer speelde) niet blij mee. Vrolijke knul, veel energie. Ik voel dat we even moeten samenvatten wat Memphis stiekem voor elkaar heeft gekregen:
Ze hebben Pau Gasol ingeleverd maar inmiddels staat er weer een play off team. Memphis heeft Zach Randolph aan het ballen gekregen, Allen Iverson effectief weten te dumpen, Rudy Gay en OJ Mayo weten te combineren, en Marc Gasol een halve All Star gemaakt. En nu krijgen ze Ronnie Brewer voor een pick die, met wat geluk, over drie jaar een nieuwe Ronnie Brewer is.
Voor alle negatieve commentaar die in het verleden geuit zijn richting Memphis: Dit hebben ze goed gedaan. Puik werk.

Primoz Brezec, Royal Ivey en een pick naar Milwaukee, Francisco Elson en Jodie Meeks naar Philadelphia

Dat Francisco Elson amper werd genoemd in het persbericht zegt genoeg over de intentie van Philly: Jodie Meeks trok deze trade over de streep en Elson is toegevoegd om de nummertjes te laten kloppen. Als Nederlander hoop ik echt dat Elson aan spelen toekomt, een nieuwe kans krijgt. De realist in mij ziet echter een center die aanvallend niets brengt, verdedigend ook niet zó goed is, en een buitenlander is. De tijd dat hij startte voor het kampioenschapsteam van San Antonio lijkt erg lang geleden. Vooral als je beseft dat hij in de finales überhaupt niet startte.
Jodie Meeks. Daar heb ik de ballen verstand van, al weet ik dat hij potentie heeft. Daarom laat ik m'n maat Boyke aan het woord, eens kijken wat hij vóór het seizoen zei:

'Hij werd in de tweede ronde gedraft door Milwaukee, komt van Kentucky. Maakte daar 23 puntjes per wedstrijd, waaronder een record van 54 punten. Die jongen is in de NBA nog niet bekend en heeft nog geen goede stats, maar dat verwacht ik in de loop van het jaar anders. Dodelijke schutter, zal in de schaduw komen van Michael Redd'

Weg uit die schaduw dus. In Philly zijn ze eigenlijk vrij goed verdeeld qua schoten en aanval. Als Meeks daar een rol in kan vinden, hebben ze een leuke pion in hem gevonden.
Over Royal Ivey houdt ik wijs mijn mond. Ik meen me te herinneren dat ik altijd een hoge pet van hem op heb gehad. Na een jaar of vier, vijf, in de league heeft hij echter nog niets bereikt. Dat maakt een goede trade voor Philly. Ik ben benieuwd wat Meeks gaat doen.

Hakeem Warick en Joe Alexander naar Chicago, John Salmons en een pick naar Milwaukee

Chicago heeft, na Dallas, de leukste ruilperiode gehad denk ik. Joe Alexander kan een prima speler worden in de NBA, voor de komende jaren. Hij is een project, maar wel eentje met een hoge kans op een heel hoog rendement. Hakeem Warrick is ook een getal om de som te laten kloppen. John Salmons is voor Chicago niet nodig nu Flip Murray een Bulls-tenue aan gaat trekken, die kunnen ze wel missen.
In Milwaukee is na De Grote Leegloop wel behoefte aan een scorer als John Salmons. Voor hem liggen daar schoten klaar en hij is nog nooit te verlegen geweest om een lepel te pakken en die pogingen op te scheppen.

vrijdag 19 februari 2010

[ SITE ] Mededeling

Hey mensen,

de laatste tijd geen blogs van mijn kant en dat heeft verschillende redenen.

Allereerst is, zoals velen van jullie gemerkt zullen hebben, de domeinnaam amerikaansetopsport.nl verlopen. Ik heb in november nog betaald voor 200 mb webruimte (voor de eigen site), maar dat was schijnbaar niet genoeg: Ik had de naam ook nog eens moeten verlengen. Stel halve garen.

Ten tweede duurt het (als het goed is) niet lang meer voor de eigen, andere site online is. Ik heb een hoop ideeën voor lange opiniestukken maar die zou ik graag bewaren voor de nieuwe site. Dat gaat echter niet, nu de trading deadline is verlopen en er zoveel is gebeurd: Er komt iets nieuws aan ;)

En allerlaatst: Vanaf maart gaat er iets groots gebeuren waar ik nog niks over mag zeggen. Laten we het er maar op houden dat het NBA-landschap in Nederland gaat veranderen.

Binnenkort weer een artikel waar jullie je hart mee op kunnen halen! Stay tuned!

maandag 8 februari 2010

[ NFL ] Saints winnen Superbowl 2010

De voorspelling is bekend, het resultaat nog niet. Wat volgt is een live geschreven blog van de Superbowl-strijd tussen de New Orleans Saints en de Indianapolis Colts, afgelopen nacht.


Eerste kwart

* De Saints mochten als eerste aanvallen. Toen was ik echter nog op zoek naar m'n brilletje, en de moed om aan dit nachtelijke avontuur te beginnen.

7:30: De Indianapolis Colts scoren in hun eerste drive van de wedstrijd. Observatie tot dusver, die dit tot een saaie Super Bowl kunnen maken: Peyton Manning killt van meet af aan. Hij gooit voor 6/8 met een on-karakteristieke misser op het eind. Tight End Dallas Clark heeft de bal al ontvangen, Rookie Austin Collie lijkt geen last te hebben van zenuwen. Hij heeft met een scherpe route en vangbal ook al bijgedragen.

7:22: Fumble New Orleans. Gelukkig wel meteen gerecovered. Benieuwd hoe Drew Brees er uit ziet in zijn eerste SB. Laten we hopen dat het geen 'three and out' wordt. Dan voorspel ik dat ik voor drie uur vannacht (het is nu kwart voor één) weer in bed lig.

6:35: Reggie Bush laat zien dat ik hem ten onrechte uit m'n laatste column hield. Op 3th & 6 vangt hij een korte pass van Brees voor de eerste first down van New Orleans. Lekker veel yards na de catch. Daar is ook wel ruimte voor als de Colts zo massaal naar voren blijven drukken.

5:22: Tot zover de vraag of Dwight Freeney speelt. (Mede) Door zijn pressie moeten de Saints punten. De coverage-mannen van de Colts zien er scherp uit en hebben al verschillende deflecties mogen noteren. Leuke recovery van de punt geeft Manning een gruwelijk lang veld. Maar dat hebben we wel vaker gezien. Hopen op een stop van de Saints.

4:20: Manning ziet iets in de verdediging van New Orleans wat hem bevalt. Een audible maakt van een passende play een run voor Joseph Addai. Die sprokkelt 15 yards bij elkaar voordat hij wordt aangeraakt. Je hoopt als 'neutrale' toeschouwer dat Manning voor de run kiest omdat de Saints hem staan te beuken. Maar de man ziet het gewoon. Het.

2:11: Joseph Addai met zo'n 25 yards. Als dit 'Madden' was, het videospelletje, komt er na deze score een plaatje van Addai te staan als belangrijkste man van de drive. Wat je morgen niet in de statistieken terug vindt: Hij zet de tweede lijn van de Saints behoorlijk te kakken momenteel.

0:36: Touchdown Colts en, wachtend op de kick, een 10-0 voorsprong voor Indy. Pierre Garcon rondt een drive van 96 yards af met zes puntjes. Niet eens een ingewikkelde route, de Saints waren gewoon wat in slaap gesukkeld door de runs van Addai. Verder gewoon slechte communicatie tussen de dekkende corner en safety #41 van de Saints. Die hebben dat te horen gekregen, dat weet ik zeker.

Tweede kwart

14:20: De Saints marcheren ook een beetje naar voren. Mooie run van Reggie Bush en een knappe vangbal van Marques Colston. Er volgt een penalty voor de Colts: Onnodige ruwheid op Bush. Dat is knap stom als je a) voor staat en b) je in de verdomde Superbowl speelt. Superbowl! Ik ga dat woord nog heel vaak gebruiken vanavond. Maar het wordt interessant om te zien hoe de penalty's verdeeld worden vanavond. Beide teams staan er niet om bekend veel straf te krijgen, al zijn de Colts wat 'stouter' dan de Saints.

10:03: Gruwelijke sack van Dwight Freeney. Die kaart hebben de Colts wel erg lekker strak tegen het lijf gespeeld. Indianapolis heeft de hele week zitten zenuwtrekken over Freeney's wel- of niet- spelen. Nu blijkt de aas van hun verdediging gewoon in het spel te zitten. Die enkel ziet er goed uit.
De drive van New Orleans is gestald, de field goal eenheid komt het veld op. Drie puntjes voor de Saints: 10-3.

8:23: De Colts worden voor het eerst geforceerd tot een punt. Reggie Bush mag hem rustig vangen na een zwaai voor een fair catch. Maar de eerste stop van New Orleans dus. Een knappe lading op de run hield een 2nd & short tegen en Pierre Garcon liet op de derde down een goede pass vallen die hij een eind richting de endzone had kunnen dragen.

7:26: Colston pikt weer een verse set downs op voor de Saints. De vangbal wordt gevolgd door een (poging tot) run, die gaat nergens heen. Tweede down, negen yards. Gooien graag. Dat gebeurt. Jeremy Shockey vangt een korte bal. Een enorme misser in de D van Indiana laat Lance Moore vrij voor 21 yards. Tot nu toe is het beeld van de wedstrijd (minus het begin van New Orleans) precies wat we verwachtten: Veel aanval, minder defense.

3:40: 1st & goal vanaf de vier yard-lijn. Geweldige bal van Colston om de Saints zo dichtbij te krijgen. Die man heeft tot nu toe een geweldige aanval in dienst van Drew Brees. Hij is één van de redenen dat Brees tot nu to zo accuraat is.
Eerste poging op de punten stalt, een penalty maakt het 2nd & 8. Run van Pierre Thomas naar de 1 yard lijn. 3Th & 1!

1:55: 4th & goal op de twee yard lijn voor New Orleans. Wat doen ze? Ze gaan er voor en falen. Ik baal enorm van zoveel stupiditeit. Drie punten maken de game zo goed als gelijkwaardig, aangezien een TD je daarna een mooie voorsprong zou geven. Verder: Je run werkte net ook totaal niet en op zo'n kort veld is het lastig passen. Alle safety's en linebackers staan je een paar yards verderop op te wachten. Dit riekte vanaf het begin al naar een kansloze actie. Wanneer leren coaches het nou eens? Ergens knikt Bill Belichick: 'Dat had ik ook gedaan...'

0:46: Peyton Manning is inmiddels bezig aan zijn beroemde drill van twee minuten. Wat tegen de Jets wel ging, lukt voorlopig niet. De Saints' defense houdt stand en New Orleans krijgt de bal terug. Niet dat ze het verdienen na die flauwekul van net, maar ik hoop op een fieldgoal om de strijd weer (zo goed als) gelijk te maken.

0:26: Een laserpass van Brees op Devery Henderson en een kortere bal op dezelfde receiver leveren de Saints een kort veld op. Time out met elf seconden, er komt een fieldgoal aan: 10-6.

Halftime

Het begin van de wedstrijd speelde zich af zoals ik het me voor had gesteld, en hoe ik het vreesde. Peyton Manning en de Colts schoten uit de startblokken voor een 10-0 voorsprong. New Orleans had echter een kwart nodig om hun game te vinden. De tweede keer vijftien minuten waren volledig voor de mannen uit New Orleans, en nu komt het mooie. Ze zitten niet alleen perfect in de wedstrijd (alles beneden de zeven punten is te doen), ze hebben het beste van het spel.
Brees mixt korte passes goed af met een lange bal voor snellere yardage. Hij gebruikt de klok en houdt Peyton Manning zo goed als dat kan van het veld af. Meer kun je op dit moment niet van hem vragen en één yard meer van de running game had deze wedstrijd gelijk gemaakt.
Verder is het een low-scoring game. Ik heb geen exacte getallen maar we liggen op koers om onder de veertig punten te blijven. Als je dat had gegokt in Vegas had je knaken kunnen maken. De wise guys hebben echter niet vaak ongelijk: Ik verwacht vuurwerk in de tweede helft met méér scores.

Tegen de Jets had Manning de rust ook nodig om de wedstrijd vroegtijdig te kunnen beslissen. Eens zien hoe hij dit keer van de thee komt. Dan ga ik nu vlug een pilske pakken.
Nondeju wat is The Who saai. De wie? Ik ben niet bejaard. En niet seniel. Zet daar wat rappers neer ofzo. Of Rowwen Heze. Ik heb op dit moment een discussie met mijn linker- en rechteroor over wie ik het eerst op ga offeren.

Derde kwart

15:00: Onside kick! Heerlijk altijd als een team iets doet wat je totaal niet verwacht. New Orleans moet het geweldig hebben gevonden om Manning aan de kant te hebben gehouden, en daarop door hebben willen gaan. Dat, of ze vonden The Who inspirerend. Ik ben nu al bang dat Brett Favre vindt dat hij nóg een comeback kan maken, als The Who het kan.
De Saints recoveren. Erg dapper, en ik moet eerder geschreven woorden inslikken. Zulke beslissingen van de coaches, en de 4th en goal, zijn in ieder geval dapper. Als ze mislukken (die vierde down was gedoemd om te mislukken), ben je de schlemiel. Als het lukt, zoals nu, dan ben je een held. Applaus.

13:30: Beelden van Dwight Freeney langs de kant. De Colts' D-line heeft al weinig tegen Brees in te brengen. Duizenden Colts-fans moeten net even een zuur gezicht hebben getrokken.

11:41: Touchdown! 13-10 New Orleans! Pierre Thomas is stiekem aan een prachtige allrounder van een wedstrijd bezig. Hij heeft z'n TD, rende al voor 20 yards en ving voor 50. Over de play: New Orleans maakt heel slim gebruik van de druk die de Colts voorste lijn op Brees wil zetten. Het vertrouwen in Brees is zo groot: Ze laten de o-line vrij om te blokken voor Thomas. Met drie grote mannen voor hem kon hij vanaf de 20 yard-lijn vrij aanleggen voor een sprint naar de endzone.

6:15: De Colts reageren 'des Colts': Krap vijf minuten later staat Indianapolis weer voor: 17-13. Joseph Addai rent de bal binnen met een heerlijke spin. Bij New Orleans lijkt er iets veranderd te zijn in de verdediging: Ze besluiten Dallas Clark meer ruimte te geven en andere receivers onschadelijk te maken. Resultaat: Meer ruimte achter de d-line (Addai rent deze drive als een bezetene) en Clark neemt zijn mannetje mee naar school. Dat doen ze volgende keer niet nog eens.

4:27: Geen van beide teams lijkt op dit moment nog in staat iets aan de quarterback van de tegenstander te doen. Drew Brees ziet er uit als een liefhebber van het spel die in de eerste plaats als toeschouwer aanwezig is. Hij neemt zijn tijd, leest het veld en inmiddels staat New Orleans weer diep in Saints-territorium. 47-yard Fielgoal volgt. 17-16 Indianapolis en dit belooft een thriller te worden. Nice.

Inmiddels heb ik het gevoel dat ik naar een tenniswedstrijd zit te kijken. Of naar de Pro Bowl. Manning is alweer hard op weg richting New Orleans' puntenzone en er bestaat aan deze kant geen twijfel over of dit punten op gaat leveren. Opvallend: We hebben nog geen turnovers gehad in deze Superbowl. Ook dit onderschrijft de 'greatness' van beide quarterbacks. De mannen combineren op het moment voor 42/56, twee TD's en meer dan vierhonderd yards.

Vierde kwart

12:50: 4th & 2 en Peyton Manning heeft schijt. Hij gaat er gewoon voor en slaagt met verve in zijn missie voor een verse set. De New Orleans-verdediging is echter goed scherp. Meteen weer opstaan van zo'n mentale klap en een 3th & 11 afdwingen. Paar gruwelijke hits van Jonathan Vilma. Hij leidt de Saints met zeven tackles.
Peyton mist Collie bij de derde down in de redzone en er komt een lange FG aan voor de Colts. 51 Yards, lekker naast. Kort veld voor Drew Brees en de Saints!

10:16: Reggie Bush loopt meer dan 10 yards en dat is altijd een lekker gevoel voor een ploeg. Een verdediging ziet zich genoodzaakt de run te respecteren. Dat is goed voor de passing game, en dat is wat Brees en zijn mannen in de eerste plaats willen doen. Gevolg: Meteen twee easy passes voor tien yards. Er komen weer punten aan voor de Saints.

7:26: Zojuist een berichtje op m'n Twitter gezet: 'Fuck it. I'm totally going bandwagon right now but I just want to know how it feels. WHO DAT?!?
Het voelde goed.

6:56: 1st & goal Saints. Drew Brees is één pass verwijderd van het record van Tom Brady. Brees heeft nu 31 passes compleet afgeleverd. Pierre Thomas is de man voor Brees, deze drive. Hij rent de bal naar de twee yard lijn. Jeremy Shockey maakt het af. En dat verdient een nieuw lijntje.

5:42: JEREMY SHOCKEY! TOUCHDOWN! NEW ORLEANS!
New Orleans gaat voor twee en na review blijkt de bal goed. Brees geeft de pass eigenlijk wat te kort en te laag. Knappe play van Lance Moore. New Orleans staat zeven, in plaats van vijf, punten voor. Manning moet een TD scoren om overtime af te dwingen. Dit is meteen het moment dat je gevoel zegt: Manning doet het wel even. Maar toch, als je de wedstrijd tot nu toe bekijkt... New Orleans' verdediging speelt vrij behoorlijk.

5:25: Pierre Garcon is terug van waar hij ook heen is geweest. Hij was nogal onzichtbaar maar helpt de Saints uit een lastige 1st & 15 situatie. Twee plays later vindt Manning hem wéér voor een first down, Reggie Wayne eist er ook eentje op. We stevenen weer op een score af. Zo wordt het toch nog een high scoring feestje.

3:12: Peyton Manning pullt een Brett Favre en vergooit de wedstrijd. Interceptie door Tracy Porter die niet te flauw is om hem ook nog even voor een TD terug te brengen. New Orleans staat veertien punten voor, 31-17. Beetje sneu voor Manning. Hij zag Porter nooit aankomen, die dook uit de rug van zijn receiver op en was een halve seconde later al feest aan het vieren in de endzone.

1:34: 1st & goal: Manning strooit de bal weer weg voor bijna een interceptie. Aanvallende pass interference redt hem echter. Maar Manning heeft nu wel erg weinig tijd (en maar twee time outs) om dit nog klaar te spelen. Ik durf het al bijna te zeggen: Gefeliciteerd New Orleans! En gefeliciteerd Las Vegas: Hier hebben veel mensen een bult geld op verloren.

0:44: 4th & goal: Manning incomplete op Reggie Wayne. De Saints winnen de Superbowl! Ik heb het weer fout, met mij werkelijk elke expert van wie ik iets heb gehoord of gelezen, maar wat maakt het uit. Drew Brees heeft een geniale pot gegooid en zal de welverdiende MVP worden. De Saints' defense heeft één van de beste wedstrijden van het seizoen achter de rug, net nu het er om draait. Peyton Manning lukte het niet en de receivers van de Colts kwamen niet door op de juiste momenten. Allemaal achteraf gelul, en nogmaals: Wat maakt het uit. De stad New Orleans begint aan het eerste superbowl-feest in de stad. Ik ga een uurtje slapen. Welterusten.

donderdag 4 februari 2010

[ NFL ] Superbowl 2010: Een afgewogen keuze

Over een paar dagen staat de Superbowl op het programma. De twee teams die van meet af aan favoriet waren om 'all the way' te gaan staan in Miami tegenover elkaar: De New Orleans Saints zijn de underdog in hun strijd tegen de Indianapolis Colts. En terecht. Ik zie de Colts de wedstrijd winnen. Het 'waarom' volgt, eerst moeten me wat andere zaken van het hart.

* Ik sta 5-5 in de play offs. Ik heb de picks voor de verschillende ronden gegeven, m'n keuzes voor de finales twee weken terug zijn terug te vinden op m'n twitter. Ik begin 4-1, koelde dramatisch af en wil érg graag gelijk hebben in mijn keuze deze week. Het zou voor het eerst zijn dat ik een winning record hebben in het pikken van NFL-games. Go Colts, dus.

* Genoeg over hoe erg 'de stad' New Orleans deze Superbowl nodig heeft. Een radioluisteraar mailde naar de 'football today' podcast met dit verzoek en ik snap het wel. De mensen binnen New Orleans kwijnen niet weg in zelfmedelijden sinds Katrina (de orkaan) de stad gehavend achterliet. Het is een poos geleden. De inwoners zijn verder gegaan met hun leven, hebben het moedig weer opgebouwd. Waarom moeten wij ze er aan herinneren? Bovendien: New Orleans heeft Mardi Grass. Ik weet niet of een stad nog recht heeft op medelijden met een feest waar vrouwen voor wat kraaltjes hun mooie vormen laten zien.

* Zondag geen live blog van de Superbowl, maar ik noteer wel een hele hoop tijdens de wedstrijd. Als je dus retesnel een verslag wilt lezen, check dan deze site in plaats van je maandagochtendkrantje.

Verder met de pick.

Ik kies de Indianpolis Colts. Met tegenzin en met moeite. Deze wedstrijd staat zo bol van X-factoren dat ik eigenlijk elke dag nieuwe redenen bedenk waarom de Saints het zouden kunnen redden, of de Colts het zouden kunnen laten liggen. Ik heb maar een paar redenen en die voelen ongeveer zo betrouwbaar aan als Gilbert Arenas die zegt dat hij niks met wapens heeft. Goed.

Peyton Manning is een held met de football. Die man gooit al het hele seizoen onwaarschijnlijk precies en zijn receivers weten wat ze met de bal moeten doen: Vangen en rennen. Zijn korps van receivers rent al het hele seizoen touchdowns bij elkaar en New Orleans weet al het hele seizoen weinig raad met passende offenses.
Verder: Joseph Addai. Ik moet eerlijk zeggen dat ik nooit rekening met de man heb gehouden maar tegen de Jets liep hij geniaal vanuit de back-positie. Als New Orleans zich volledig op de coverage van Manning en zijn ballenvangers stort, rent Addai de frontline volledig zoek.

En dat ligt weer bij Manning. Tegen de Jets gaf hij toe in de eerste helft moeite te hebben met de blitzes die Rex Ryan op hem afvuurde. Hij heeft in de rust even met zijn coördinatoren zitten praten alsof het om een spelletje op een trapveldje ging. 'Laten we dit eens proberen'. Vanaf dat punt nam Manning de play-calling volledig over en was er in Indianapolis geen vraag meer naar een aanvallende coaching staff. Manning wist precies wat de verdediging van New York van plan was, reageerde daarop en domineerde de verdere wedstrijd. De New York Jets hadden de beste verdediging in de NFL dit seizoen. New Orleans één van de slechtste. Deze wedstrijd zou erg gemakkelijk kunnen worden voor Manning, vooral nu hij en de coaches twee weken van filmstudie achter de rug hebben.

Ik heb het al een beetje geraakt maar het behoeft verder uitleg: De verdediging van New Orleans. De Saints hebben een slechtere verdediging dan de Colts en werden in hun wedstrijden tot nu toe vooral gered door turnovers: De Saints forceerden deze postseason al zes fumbles en hadden drie interceptions. Peyton Manning gooit de bal niet zomaar weg (al is hij niet onaantastbaar in dat opzicht) en de ballendragers voor de Colts zijn ook vrij safe met de football: Eerder genoemde Joseph Addai fumblede dit seizoen pas één keer. Eerste receiver Reggie Wayne liet nog geen enkele keer de bal vallen, Pierre Garcon (de tweede man) ook slechts één keer.

De Colts winnen de strijd om de Tight End ook, wat mij betreft. Dallas Clark is bijna elke wedstrijd goed voor zo'n tachtig yards en vindt regelmatig de endzone. Jeremy Shockey (Saints) is wat scorend vermogen betreft minder imponerend: Met drie touchdowns en nog geen zeshonderd yards in dertien wedstrijden vormt hij niet écht de bedreiging die de Colts van hun Superbowl-ring moeten houden.

Tot slot heeft New Orleans een lastige week achter de rug in de studieruimte. De Indianapolis Colts blijven beweren dat Defensive End Dwight Freeney er 'beter uitziet dan verwacht', 'sneller herstelt dan verwacht' en wel eens zou kunnen spelen, ondanks zijn gerolde enkel. En dat maakt nogal een verschil. Freeney heeft al twee dagen niet mee getraind maar zegt zelf te willen spelen in de grootste wedstrijd van het jaar. Wat doe je daar als coach van de tegenstander mee? Freeney was dit seizoen goed voor 13.5 sacks. Zijn vervanger, als het daar toe komt, is Raheem Brock. Deze veteraan heeft ook wel gespeeld dit jaar, maar is met 3.5 sacks lang niet zo gevaarlijk voor Drew Brees als Freeney. Wat doe je hier mee?

De afwezigheid van Freeney zou de kansen van de Saints verschuiven. Dát, en Drew Brees, zijn de redenen dat ik New Orleans totaal niet buiten de Superbowl sluit. Brees gooide voor de meeste yards dit jaar, was precies met zijn passes, speelde eigenlijk zo goed als Manning zonder de onaantastbare air die Peyton uitstraalt. Brees is een killer en een chirurg die óók een defense kan ontleden. Zijn receivers zijn óók capabel en misschien wel een maatje te groot voor de secundary.

Voor zondag geef ik de titel echter aan ervaring. Aan de man die me twee weken terug omver kegelde, en overtuigde. Colts 34, Saints 28. Ik roep maar wat.

vrijdag 29 januari 2010

[ NFL ] Kijk de superbowl op NL's enige SUPER BOWL PARTY

www.superbowlparty.nl

Nederlanders die zin hebben in een feest, of Amerikanen die toevallig in NL zijn tijdens de superbowl, hebben geluk. Volgende week, op 7 februari, komen een hele hoop fans van American Football bij elkaar om dé wedstrijd van het jaar te zien. Wat? Superbowlparty! Waar? Claus Event Center in Hoofddorp.

Het feest wordt elk jaar gegeven. Dit jaar is de organisatie er in geslaagd Shaun Hill, quarterback voor de San Francisco 49'ers, te strikken om z'n gezicht te laten zien. Hij was in 2003 QB voor de Admirals in Nederland en heeft zo zijn link met ons landje. Dit jaar startte hij een paar wedstrijden en gooide voor bijna 1000 yards. Lachen om hem eens te zien dus. Ook mooi: Er wordt voor het goede doel een wedstrijdshirt van de man geveild.

Er is een professionele DJ die de zaal op z'n kop zet, een doorlopend buffet en er is een hoop merchandise te koop waar je normaal maar moeilijk aan kunt komen. En het allerbelangrijkst: Je staat met je spaarzame lotgenoten te genieten van de spannendste wedstrijd van het jaar. COLTS! SAINTS! Superbowl 2010!

Bestel snel je kaarten op www.superbowlparty.nl

woensdag 27 januari 2010

NBA: Mid-season awards van een niet zo ijverige blogger

Sorry lui, er is een hoop aan de gang in m'n leven en weinig daarvan heeft met basketball in Amerika te maken. Tentamens, eigen basketball-wedstrijden en luiheid staan me in de weg. Maar we zijn inmiddels het middelpunt van het NBA-seizoen gepasseerd en dan is het tijd voor wat vroege awards. Ik ga niet het rijtje 'MVP-MIP-ROY' af maar ik verzin, geheel AmerikaanseTopsport-stijl, m'n eigen trofeeën. Veel plezier.

'Is dit wel mogelijk?!'-award, LeBron James

Is het wel mogelijk om 7 rebounds, 8 assists en 30 punten te middelen, als je speelt voor een team dat zonder jou nog niet eens zou dromen over .500? LeBron James is werkelijk ongelofelijk. Ik heb altijd mijn twijfels gehad bij de man als winnaar, en ben nog steeds niet overtuigd van of hij wel uit kampioenschaps-hout is gesneden, maar ik moet hem zijn props geven.
LeBron doet alles voor Cleveland. Zijn schot is dramatisch verbeterd (maar nog geen zekerheid), hij zou wel eens defensive player of the year kunnen worden en hij is simpelweg te sterk om te worden afgestopt.
Een man met het lichaam van Karl Malone en de finesse van een Chris Paul. LeBron is zo snel dat Michael Beasley in een post-game conferentie ooit grapte dat LeBron waarschijnlijk een 40-yard dash van onder de vier seconden had. Je moet hem aanschouwen, om hem te geloven. LeBron is de beste speler in de league, daar komt zelfs Kobe Bryant niet meer bij in de buurt.

'Kweek nou eens een post-game'-award, LeBron James

Kobe Bryant en Michael Jordan gingen hun voetenwerk en moves in de post oefenen toen hun 'ouderdom' hen dwong tot een andere speelstijl. Waarom wachten? Als LeBron effectief wordt in de post neemt hij balbezit af van Shaquille O'Neal en Zydrunis Ilgauskus. Ja, dat is een goed iets. Soms geloof ik dat het echt zo simpel kan zijn: LeBron post-moves leren is het slimste wat de Caveliers op dit moment met de ster zou kunnen doen.

'Wij hebben geluk dat New Jersey zo slecht is'-award, Minnesota Timberwolves

Dat New Jersey het slechtste team in de historie van de NBA dreigt te worden is dé verhaallijn van de NBA dit seizoen. En daardoor halen ze in Minnesota nog fatsoenlijk adem. De T-Wolves zouden, als de Nets niet zo erbarmelijk matig waren, ook het schandknaapje van de NBA zijn geweest. Ze verliezen hun wedstrijden met gemiddeld tien punten (één na laatste, de Nets met 13) en verdedigen alleen slechter dan Phoenix en Golden State. De Suns en Warriors kunnen echter zeggen dat het door hun snelle spel komt. Minny laat met veel minder 'possesions' nog steeds 107 punten per wedstrijd toe. Gadverdamme...
Overigens: Als dit een echte award-show was geweest zou de camera, net voor de Wolves genoemd werden, naar het tafeltje zijn gezoomd waar het management van de Detroit Pistons zit. In vrijwel elke categorie, zowel verdedigend als aanvallend, komt Detroit slecht uit de hoek. De club is 5-28. In het oosten zijn alleen Washington en New Jersey slechter dan zij.

'Ssst... Roep ons niet naar voren, dan weten ze dat we bestaan...'-award, Dallas Mavericks

De Dallas Mavericks vliegen -weer- een seizoen onder de radar en dat bevalt ze prima. De club staat derde in het westen, Dirk Nowitzki speelt geniaal en alle nieuwe implantaten passen goed bij de club. Shawn Marion is een tietvergroting bij een meisje dat altijd plat is geweest. En dat bekenden dan zeggen: 'Ik zie iets aan je! Maar ik weet niet wat?!?'
Dat is Marion. Hij verdedigt goed, brengt snelheid in een vrij traag Mavs-team. Hij past precies en van zijn goed gedocumenteerde ego ('Ik wil de ster zijn in Phoenix') is niets meer te bekennen.
Dallas ligt op koers om homefield-advantage te halen in de play offs. Krap vier jaar geleden stonden ze nog in de finale tegen de Heat. Dirk is harder dan toen en zal presteren in mei. Ik ben geen fan van Jason Kidd, maar die man is er in ieder geval geweest. Jason Terry is bijna niet te verdedigen, Eric Dampier is een solide center in de league. Ik bestempel de Mavs niet als kampioenskandidaten, maar ik sluit ze niet uit als grappige outsider.

'Waar zit die knop die we moeten omdraaien?!?'-award, L.A. Lakers

De Lakers zijn amper het heetste team in hun eigen stad, laat staan in de league. Als we -nu- play offs zouden halen zouden verschillende teams opgelucht ademhalen met een loting tegen Kobe Bryant en de zijnen. Het loopt nog te stroef in Los Angeles, en we zijn al zo ver onderweg.
Ik heb geen twijfels dat Kobe zijn troepen met de neuzen dezelfde kant op heeft staan, als de play offs beginnen. Ook weet ik wel zeker dat ze tegen die tijd nog steeds één of twee staan in de rankings. Maar keren ze op deze manier terug in de finale?
Denver had hun nummer vorig jaar en was één of twee slechte kwarten verwijderd van een plek in de finales. De Orlando Magic speelden als een kleffe zak friet toen de spotlights aan gingen. Die waren er nog niet klaar voor.
Als de Lakers de komende maanden niet drastisch verbeteren, hebben ze in de play offs voorbij de eerste ronde niet veel meer te zoeken.

'Waarom luisterden we niet naar het gefluister van de geschiedenis?!?'-award, Orlando Magic

Cleveland en Boston maken de dienst uit in het oosten en als Orlando geen manier weet te vinden om Vince Carter te ruilen, verandert daar niets aan. VC neemt zo'n beetje alle schoten voor Orlando en dat is niet goed als je Rashard Lewis en Dwight Howard als grote mannen in je team hebt staan. Ik zal je een paar namen geven van mensen die ik liever een schot zie nemen voor de Magic (behalve bovenstaanden): JJ Reddick, Matt Barnes, Michael Pietrus, Jameer Nelson.
Er wordt vaak geschreven dat er 'te weinig schoten' zijn voor een team, dat iedereen zijn touches moet hebben. Bij de Magic is het misselijkmakend om te zien. Het verschijnsel bestaat écht.
Als Dwight Howard een paar aanvallen heeft moeten toekijken hoe Vince er één brickt, denkt hij daarna (als hij de bal heeft) 'fuck it', en hij probeert tegenwoordig zelfs jumpschotjes te nemen om maar aan pogingen te komen. Jameer Nelson hetzelfde. Die man gaat vaker in 'fuck it'-mode dan een serieverkrachter op een tienerdisco.
Vince Carter is geen winnaar. Orlando had Turkoglu best kunnen missen, maar dan moest je er een type voor terugkrijgen dat ook plays maakt voor anderen. Carter weigert dat en eist een heldenrol voor een team dat daar helemaal geen behoefte aan had.
Verder moeten de Magic Nelson ook op de bank zetten voor Williams. Niet omdat ik zo'n J-Will fan ben maar omdat het de balans minder verstoort. Nelson is érg 'shoot-first', Williams heeft geen moeite om de hele avond passjes aan Dwight Howard te geven. Speel Nelson en Marcin Gortat samen, speel Vince slechts sporadisch. Het devies voor Stan van Gundy is in ieder geval: Puzzel wat met je line-up want er bestaat geen enkele kans dat je voorbij Cleveland komt, op deze manier.

'What the hell am I doing here?!?'-award, Memphis Grizzlies

Memphis staat zevende in de race om de play offs in het westen en laat zo Phoenix, Houston, New Orleans én Oklahoma achter zich. Wat, in naam van al wat heilig is, gebeurt er hier?
Zach Randolph staat als een ster te spelen. Dat is één zin die ik niet verwacht had te schrijven dit jaar. Of eigenlijk wel. In Memphis was het al duidelijk dat hij, aanvallend, zijn balbezit zou krijgen. En hoewel hij nooit een basketballbrein is geweest, is Randolph wel altijd een 20-10 met zekerheid gebleven. In Memphis wordt zijn sterkte (scoren, scoren, rebound) uitgebuit en zijn zwakte gemaskerd. Hij hoeft in de verdediging geen drol uit te voeren omdat Marc Gasol zo heerlijk gerijpt heeft het afgelopen jaar.
Gasol als blok beton onderin verandert veel aanvallen van tegenstanders. Verder helpt het dat Rudy Gay en OJ Mayo beiden zo verrekte vlug op de voetjes zijn. Hierdoor is het gemakkelijk schuiven in de verdediging. En wat die twee in de aanval kunnen is wijd bekend. Ze creëren hun eigen schot. Het respect dat zoiets afdwingt in een verdediging bevrijdt ook anderen: Meer ruimte voor schotjes en (indien er hard wordt uitgestapt), acties inside.


Morgen wellicht meer. Geen zorgen.

zaterdag 16 januari 2010

[ NFL ] Picks, deel 2

DALLAS @ Minnesota

We hebben de Vikings een tijdje niet gezien, Favre houdt niet van kou.
Dallas was verrekte goed in de laatste twee wedstrijden tegen Philly. Lekkere defense, weet niet of Adrian Peterson daar een monstergame tegen kan lopen. En die heeft Minny nodig. Geef me de Cowboys.

ARIZONA @ New Orleans

Over deze wedstrijd heb ik een meer uitgesproken mening. Die is verder niet lang ofzo.

De Arizona Cardinals zijn de boom-diggy!

Dat was het eigenlijk wel.

Het is gemakkelijk om de Cards' defense af te wijzen: 'Ze lieten 45 punten toe tegen Green Bay'. Allereerst: Dat boeit me geen flikker als je de wedstrijd wint. Wat bij basketball niet werkt, lijkt in American Football wel redelijk te kunnen: Volledig op je aanval rekenen om wedstrijden binnen te slepen.
Wat maakt het uit dat Arizona niet goed verdedigt? Werkelijk? Allereerst ben ik het niet eens met de matige verdediging: Aaron Rodgers (QB voor Green Bay) had gewoon, net als Kurt Warner, een monsterlijk lekkere wedstrijd.

Maar we gaan er voor het gemak van uit dat Arizona niet kan verdedigen: Kunnen de Saints dat dan wel? In de laatste drie wedstrijden van het seizoen waren ze behoorlijk matig, wat betekent dat N'Orly al een maand geen fatsoenlijke pot heeft gebald. En dan wil je de bal afpakken van een quarterback in Kurt Warner, de grootste scherpschutter in de post season in de NFL?

Kurt Warner en Larry Fitzgerald zijn een duo als Bassie en Adriaan: Ook al gooit Warner clown-ballen, Fitz' duikt er als een acrobaat achteraan om die TD'tjes te noteren.
Verder heeft Arizona iets wat het vorig jaar niet had. Wacht, dat klinkt erg Harry Potter 5. Mooie metafoor! Ik voel hem komen!

Deze wedstrijd is de strijd van 'de Strijders van Perkamentus' tegen Voldemort's leger van dooddoeners. En dit keer heeft Voldemort (de Cardinals) iets wat hij vorig jaar niet had. In het boek is dat 'een voorspelling', in deze wedstrijd: Een running game.

Rookie Beanie Wells is als een monster aan het lopen van de Cards. De aanval van Kurt Warner's troepen is nu een draak met twee koppen. New Orleans was dit seizoen 25e in de league in defense en zowel in passing- als in running-verdediging waren ze niet goed. Als je dan a) één van de beste post-season QB's tegenkomt en b) een Rookie met de bal tegen je rent, met de onbevangenheid van een 21-jarige? Dan zit je in de puree.

Drew Brees is 1-2 als QB in de play offs. Kurt Warner kapt misschien wel met football na dit jaar. Gaat hij zijn carrière afsluiten met een loss in New Orleans? Het zou best kunnen. Voor alles wat ik hierboven schrijf kan een Saints-fan me tien redenen geven waarom de Cards het niet gaan winnen. Maar ik reken nooit buiten emotie. New Orleans voelt zich niet happy, de Cardinals stomen van het zelfvertrouwen. Kurt Warner wil als kampioen met pensioen gaan. Geef me de Cardinals.

[NHL] Slowakije outsider voor olympisch eremetaal

Slowakije won als onafhankelijke staat nog nooit een olympische medaille in het ijshockey. Hoewel de ploeg niet als grootste kanshebber voor goud in Vancouver geldt, zijn er de kwaliteiten om serieus voor een medaille mee te strijden. Het Slowaakse team kent een aantal (oud)-NHL spelers, die hun sporen hebben nagelaten op de Noord-Amerikaanse rinks.

Door Harry Weerts


De volgende spelers zijn geselecteerd:

Goaltenders

Jaroslav Halák, Montreal Canadiens
Peter Budaj, Colorado Avalanche
Rastislav Staňa, Severstal (Rusland)

Defense

Zdeno Chára, Boston Bruins
Ľubomír Višňovský, Edmonton Oilers
Andrej Sekera, Buffalo Sabres
Andrej Meszároš, Tampa Bay Lightning
Milan Jurčina, Columbus Blue Jackets
Martin Štrbák, HC MVD (Rusland)
Richard Lintner, Dynamo Minsk (Wit-Rusland)

Forwards

Marián Hossa, Chicago Blackhawks
Marián Gáborík, New York Rangers
Pavol Demitra, Vancouver Canucks
Michal Handzuš, Los Angeles Kings
Ľuboš Bartečko, SC Bern (Zwitserland)
Marcel Hossa, Dinamo Riga (Letland)
Martin Cibák, Spartak Moskou (Rusland)
Tomáš Kopecký, Chicago Blackhawks
Žigmund Pálffy, HK 36 Skalica (Slowakije)
Branko Radivojevič, Spartak Moskou (Rusland)
Jozef Stümpel, Barys Astana (Kazachstan)
Miroslav Šatan, Boston Bruins
Richard Zedník, Lokomotiv Yaroslavl (Rusland)

Team nader bekeken
Slowakije kent een ervaren en getalenteerde offensie, maar de spelers raken op leeftijd. Spelers als Pálffy (37) en Stümpel (zelfde leeftijd) zijn de dertig al ruim gepasseerd. Maar met Hossa, Gáborík en Demitra heeft het Midden-Europese land in potentie een van de beste eerste aanvalslinies. Wanneer zij in vorm zijn, wordt het netje eenvoudig gevonden.

Zdeno Chára, captain van de Boston Bruins, voert waarschijnlijk de defensie aan. Zijn partner als eerste keus in de achterhoede wordt waarschijnlijk Andrej Meszároš. De eerste doelman is nog niet bekend. Het wordt een strijd tussen Jaroslav Halák en Peter Budaj. Zij moeten de komende NHL-wedstrijden aangrijpen om de bondscoach Ján Filc te overtuigen.

Niet langer het kleine broertje
Slowakije gold vaak als het kleine broertje van Tsjechië. De Tsjechen waren meestal succesvoller in ijshockey en andere sporten, maar ook economisch en cultureel konden de Slowaken zich lange tijd moeilijk meten met hun oud-landgenoten.

De laatste jaren is het land echter aan een inhaalslag bezig. Economisch is in het voorbije decennium de nodige vooruitgang geboekt. Sportieve successen bleven niet achterwege. De laatste jaren maakte Slowakije naam op het ijs. Een olympische medaille won het land nog nooit onder de eigen vlag, maar wel ging in 2002 de wereldtitel naar Bratislava. Dat was destijds een grote doorbraak. Spelers als Peter Bondra en Miroslav Šatan (die een groot aandeel hadden in het succes) werden als helden binnengehaald.

Olympische eremetaal zou de volgende stap zijn.

Bronnen: Bleacherreport, Slowaakse ijshockeybond

woensdag 13 januari 2010

[ NFL ] Divisional Round preview (1)

Vorige week een hele nette 3-1 neergezet, die ik hendig in had willen ruilen voor een 1-3, als de Patriots tenminste door waren geweest. Maar dat heb je al kunnen lezen. Maar de vorige ronde voelde nog enigszins vertrouwd en gemakkelijk om te voorspellen. Alle teams had ik recentelijk nog zien spelen, tegen elkaar nota bene, en dan kun je tenminste statements maken met verse beelden in je kop. Nu is het echt een dobbelworp wie er de wedstrijden gaan winnen. Ik ga er in ieder geval niet blind van uit dat de Saints en Colts onaantastbaar zijn. En hoe goed zijn Dallas en Arizona nou eigenlijk?

Baltimore @ INDIANAPOLIS

Baltimore liep vorige week tegen een New England-team aan dat zelf niet geloofde in een lange post season. Dat, en het feit dat er in de eerste drive een makkelijke 83-yard run voor een TD werd genoteerd, maakten de Ravens een geflatteerde winnaar. Baltimore won het eerste kwart met 24-0 om in de resterende drie kwarten met 17-10 van een slecht functionerend New England te verliezen. Die wedstrijd was, minus de eerste vijf minuten, heel wat 'closer' dan de stand vertelt. En dat had niet gehoeven.
Het is gemakkelijk op de Ravens-wagen te springen. Hun defense was verrekte fysiek en 'in your face' tegen de Patriots. Ditzelfde team heeft echter een redelijk matig seizoen achter de rug waarin het vooral bewees niet te presteren in spannende situaties. Je verdediging brengt je maar tot punt-X, om over de lijn te stappen moeten Flacco en de zijnen in de aanval over de eindstreep marcheren. Dat zie ik ze tegen de Colts niet doen.

De Colts zijn echter ook een ploeg met vraagtekens. Ze hebben een week vrij gehad en hoeveel je ook oefent, de intensiteit van een wedstrijd is in een training niet na te bootsen. Vooral de blitzes van de Ravens, die zonder respect voor menselijk leven je kop van je romp willen rukken, zorgen voor een impact die de Colts al bijna een maand niet gezien hebben. Hoe reageert Manning hier op?
Hier ligt hem het verschil tussen de MVP en Tom Brady: Manning is a) gezond en heeft b) een grote groep receivers die de Ravens niet kunnen negeren. Bij een blitz is een korte pass opzij voor een paar yards zo gegeven. Baltimore zal zich wel bedenken voor ze constant de druk op Manning op willen voeren: Zorg eerst maar dat zijn core van receivers niet voortdurend vrij lopen.

Je leest het: Zware twijfels aan deze kant. En wanneer je twijfelt, raadpleeg dan de statistieken. De Colts hadden in 2009 de op één na beste passing offense. Baltimore verdedigde de pass redelijk: 8e in de NFL. De Colts verdedigen de run niet goed: 24e in de NFL. En als Baltimore iets liet zien vorige week, dan is het wel dat ze niet bang zijn de bal aan back Ray Rice te geven. Hij was goed voor eerder genoemde 83-yarder en nog een touchdown. Kunnen de Colts die man stoppen?
Uiteindelijk gok ik toch dat Indiana gaat winnen. Peyton Manning is niet voor niets MVP: één van de beste passers in de league. Zijn ervaring en visie maken de verdediging van Baltimore relatief onschadelijk. Als hij zijn ploeg op voorsprong weet te krijgen, of in de buurt, zal Joe Flacco op een gegeven moment met de bal moeten gaan gooien. Daar weten de Colts wel raad mee, Indianapolis wint. Maar het wordt spannend.

New York Jets @ SAN DIEGO CHARGERS

Hier durf ik sowieso bijna niks over te zeggen, daar heb ik San Diego te weinig voor zien spelen. Ik weet alleen dat de ene ploeg in het reguliere seizoen bijna ongeslagen was (San Diego) en dat de anderen een rookie QB hebben die ons één ding heeft geleerd dit seizoen: Reken voorlopig niet op hem.
Mark Sanchez deed het prima tegen de Bengals vorige week maar er bestaat geen enkele garantie dat hij dat kunststukje gaat herhalen. Bovendien: Hij hoefde weinig te doen, er werd alleen maar gerend.
De veelzijdigheid van de Chargers, het thuisvoordeel, de rookie quarterback, ik heb moeite deze pot níet aan San Diego te geven. Laat me verder toe te zeggen dat de Jets er alleen al uit moeten, omdat ze überhaupt niet in de wildcard-ronde hadden mogen staan. Dat had Houston moeten zijn. Eikels.

maandag 11 januari 2010

[ NFL ] Seizoen over voor New England Patriots

Ik heb me het team wel gekozen zeg. Toen ik in het begin van het vorige NFL-seizoen de Patriots koos als favoriete team, kwam ik binnen na een jaar waarin de ploeg één finale verwijderd was van een perfect seizoen. De mogelijkheden, en daarmee de verwachtingen, van New England waren eindeloos. Toen knapte Tom Brady's knie, het seizoen 2008 leek lang. In 2009 was Brady relatief gezond maar bleek de Pats' defense te zwak om een kampioenschap mee te bouwen. Elk sprankje hoop dat fans, waaronder ik, hadden voor februari stierf toen Wes Welker neer ging. Gisteren mochten de Baltimore Ravens met het off season-bijltje hakken. Het was weer geweldig, Patriots.

33-14 tegen de Baltimore - fucking - Ravens? Werkelijk mannen? Van mijn wildcard-ronde picks waren de Pats de enige die ik zeker dacht te weten. Worden we niet al een week lang doodgegooid met 'New England verliest thuis geen play off games'? En het klopte: Sinds '78 waren ze in eigen huis ongeslagen. En nu gooien ze er een ramp tegenaan waar een blinde nog pijn in zijn ogen van zou krijgen.

Verder alle credits aan Ray Rice: Die man speelde een spijkerharde game en zag zich beloond met twee TD's. New England had geen schijn van kans tegen de running back. Het was niet alsof Rice ingewikkelde routes liep: Superieur blokken van de mannen in de O-lijn gaven hem rode lopers. De Ravens hadden het slimme plan om Joe Flacco vooral niet de 'go-to guy' te maken. Joe gooide maar tien passes, waarvan vier 'on point', en presteerde zo beter dan Tom Brady.

Zou er waarheid zitten achter de baby-theorie, die zegt dat Brady slecht slaapt nu zijn lekkere vrouw mamma is geworden? Baby's huilen als ze honger, slaap, honger en slaap, zin in iets, zin in honger, etc. hebben. Dat moet Brady wakker houden, right? Hij zag er in ieder geval slaperig uit tegen de Ravens: Hij werd drie keer gepickt en verloor de bal ook nog eens bij een fumble. Randy Moss werd niet eens gedubbeld: De Ravens blitzten Brady als bezetenen, van alle hoeken. De mannen voorin bij de Pats wisten een sack nog vrij regelmatig te voorkomen maar Brady reageerde niet op tijd: Moss had 'slechts' vijf receptions. Op zich niet erg omdat hij meestal lange plays maakt. Maar als Julian Edelman en Kevin Faulk geen van beiden veel méér ballen vangen, is een wedstrijd zo gespeeld.

Het trieste is: Denk het eerste kwart weg en de Pats zouden er komende week gewoon weer staan. Dit is waar gebeurd: Ik was al de hele dag zenuwachtig en 'psyched' om de mannen te zien gaan. Ik ga voor de tv zitten, m'n vriendin begint over m'n awesome baard te zeiken. Dus ik denk: Effe scheren voor de wedstrijd 'echt' begint. Misschien dat ik een veldgoaltje miste, maar dat zou ik wel overleven. Ik kwam vers geschoren terug in een reclamebreak en vroeg m'n vriendin (ook waar gebeurd) of ze al 'Touchdown... RANDY MOSS!!!!!!!!' had gehoord. Dat had ze niet, dus ik denk: 0-0. Blijkt dat mevrouw niet op had zitten letten en twee zespunters van Baltimore had gemist. Moet ik meteen zeggen: De SIMS © is ook wel interessant. Als je vrouw bent...

Pluspunten: Randy Moss zag er geïnteresseerd uit en Bill Belichick heeft een half jaar de tijd om een systeem rond Edelman én Wes Welker te verzinnen. Als ik een positieve noot uit Welker's blessure moet halen is het dat Edelman de kans heeft gekregen te laten zien wat hij kan. Ik kan me niet voorstellen dat hij volgend jaar geen vast nummer in de aanval van New England is.

Maar het jaar van de Patriots is voorbij, ik ben weer volledig 'neutraal' in de play offs en daarom fan van de Cardinals. Ik kreeg vorig jaar in de play offs al een zware mancrush op Larry Fitzgerald en die man kilde gisteren wéér, ditmaal tegen Green Bay. Met de Cards, Jets en Cowbows had ik overigens drie voorspellingen goed. Dat moet een record zijn.

vrijdag 8 januari 2010

[NHL] Zweedse lappenmand in Detroit

Het lijkt alsof een vloek op de Detroit Red Wings rust. Mlive.com meldt dat Tomas Holmström drie tot vier weken aan de kant staat vanwege een breuk in zijn voet. Holmström liep de blessure op toen hij tijdens een training in Anaheim aan zijn voet werd geraakt. Blessures plagen dit seizoen de Wings, vooral Zweden zijn het slachtoffer.

Door Harry Weerts

Winger Johan Franzen is heel het seizoen al absent door een afgescheurd ligament. Hij kan waarschijnlijk pas na de Winterspelen weer in actie komen. Verdediger Jonathan Ericcson kneusde halverwege december een botje in de knie, maar keert misschien volgende week weer terug. Henrik Zetterberg blesseerde vorige maand zijn bovenlichaam, maar hij maakt misschien volgende week weer zijn opwachting in het rood-witte tenue. Niklas Kronwall (in november geblesseerd geraakt aan een ligament) versterkt ook pas over een paar weken de defensie van de ploeg uit Michigan.

Overigens treft de blessuregolf niet alleen Zweden. Rechterflankspeler Jason Williams staat sinds begin november aan de kant met een gebroken kuitbeen. Hij is op zijn vroegst pas over een paar weken beschikbaar. Dan Cleary blesseerde zijn schouder, maar staat naar verwachting over een paar dagen alweer op het ijs.

Zweedse 'curse' in Motown?

De blessuregolf is slecht nieuws voor het Zweedse olympische team, de Tre Kronor. Holmström en Kronwall zijn dragende spelers, maar de vraag is of ze voldoende herstellen voor Vancouver. Merkwaardig genoeg valt de Zweedse lappenmand samen met de ongewisse toekomst van Saab. GM heeft de autoproducerende tak van dit van oorsprong Zweedse bedrijf in handen, maar nu het in nood verkeert is misschien een overname de enige redding voor het merk.

Bronnen: TSN, Nu.nl, Mlive.com

donderdag 7 januari 2010

[ NBA ] Top verhaallijn voor 2010

Is er ooit zo'n grote poel met free agents geweest als de aankomende golf van 2010? Volgens mij niet. Ik kan het me in ieder geval niet herinneren. Het interessantste verhaal op NBA-gebied voor het komend jaar is zonder twijfel het grote aantal 'franchise guys' dat voor een moeilijke keuze komt te staan: 'Should I stay or should I go...' Een inventarisatie.

Categorie 1: De allergrootsten

Van deze spelers zie ik er hooguit één of twee van team veranderen. Feit is dat je meer betaald krijgt als je bij je oude ploeg blijft. 'Money talks', en voor de rest van je leven als 'verrader' bestempeld worden, dat wil niemand. Dus ik denk dat Kobe bij L.A. blijft, LeBron blijft bij Cleveland, Wade in Miami, 'Melo in Denver. En dan wordt het interessant.

LeBron James: Het is Cleveland of, hoe vies ik het ook vind, New York. Maar aangezien New York hem vooralsnog niets te bieden heeft, denk ik dat hij blijft. Het is alsof het management van de Knicks hem uitnodigen in een chique restaurant voor een 'all you can eat', en dat vervolgens blijkt dat er geen gerechten op het menu staan.
Dwyane Wade: D-Wade rockt Miami, de enige plaats naast Los Angeles waar veel spelers voor minder geld zouden willen spelen. Goed weer, teveel nachtclubs om te tellen, en de komende tien jaar is hij de go-to guy. Gaat hij weg uit zo'n situatie? Nèèèèèh.
Kobe Bryant: Lees D-Wade. Plus het feit dat ik het gevoel heb dat Kobe, meer dan wie dan ook, speelt om vergeten normen als prestatie en eer. Volgend jaar heeft Bryant wéér een titel te verdedigen.
Dirk Nowitzki: Mark Cuban is verliefd op deze grote Duitser. Die krijgt weer een gigantisch contract aangeboden, hij weet dat Jason Kidd er voorlopig nog speelt. Nowitzki voelt zich thuis in Dallas en is populair bij het publiek. Het heeft hem zeven jaar geduurd om dat voor elkaar te krijgen, dus waarom de moeite doen om dat kunstje te herhalen?
Jason Williams: De G.O.A.T. (Greatest Of All Time) doet op het moment een prima auditie om nog één of twee jaar te ballen. Waar? Wat maakt mij het uit. Doe maar in New York om King James ballen aan te gooien. Ik gaf vandaag in NBA'08 een no-look alley oop met deze held. Als je denkt dat het onmogelijk is om uit je stoel te springen van een videogame, denk dan nog maar eens goed na.
Chris Bosh: Ik weet niet eens waarom hij in dit rijtje staat maar tegenwoordig kan de 'class' van hierboven niet meer in één adem genoemd worden zonder dat Bosh er als een zucht achteraan komt. Dude kan niet verdedigen, is geen leider, heeft Marquis Daniels gepatenteerde WNBA-kapsel, er is weinig aan deze man om tof te vinden. Naast zijn dierlijke snelheid en zachte schotje dan. En zijn moves. Als Bosh slim is accepteert hij een minder contract om met één van zijn vrienden Wade, LeBron of 'Melo in één team terecht te komen. Maar als het in de NBA écht alleen maar om winnen zou gaan, zouden meer goede spelers dat doen.
Carmelo Anthony: Iemand moet 'Melo wél vertellen dat Denver niet lang meer te leven heeft. Dit team straalt niet meer de ruige power uit van krap een jaar geleden. Na volgend jaar moet het kantoor in die stad iets doen aan de situatie. Je kunt niet blijven bouwen op Billups en (o.a.) Kenyon Martin. Maar tegen de tijd dat de Nugs instorten heeft Anthony al bijgetekend.

Categorie 2: Verdomd goeie spelers

Rudy Gay: Ik vind hem een Chris Bosh-type qua impact. Maak van deze man, waar hij ook heen gaat, géén eerste optie. Eigenlijk zou hij de Manu Ginobili bij een Duncan-Parker combinatie moeten zijn. Iets dat net iets beter is dan Mayo-Randolph in Memphis dus.
Amare Stoudemire: Hij heeft mijlenlang op het randje gelopen om geruild te worden. Dat is niet gebeurd en inmiddels balt Stoudemire alsof er nooit iets gebeurd is. Hij past gewoon in Phoenix, dat zal het hem zijn. Geen goede D, powerhouse in de aanval. Zolang Nash tevreden met hem is hóeft hij niet meer te vertrekken. Maar ik snap nog steeds niet waarom hij er nog speelt. Logisch.
Ray Allen & Paul Pierce: Ik hoop dat beiden weglopen van Boston omdat ze Rajon Rondo zo irritant vinden. En dat is echt niet ver gezocht: Rondo schijnt echt rottig te zijn. Dit jaar zullen ze echter weer een heel eind komen in de play offs en of ze nou winnen of niet: Dat gevoel van 'volgend jaar pakken we hem!' zal overheersen. Ze signen voor minder geld om jong bloed aan te kunnen trekken. Verdomme. Boston is écht terug aan de top, dit was niet eenmalig.
Joe Johnson: Niet opgeven wat je bij de Hawks hebt, mattie. Snel spelen, veel highlights, low key teamgenoten die voorlopig ook wel blijven. Josh Smith begrijpt het spel eindelijk. Geef dit nog even de kans.
Michael Redd: Indien gezond is hij borderline 'categorie 1'. Ooit was hij de grootste scherpschutter in de NBA, al ben ik bang dat woord te gebruiken vanwege die hele Gilbert Arenas-situatie. Als hij terug in de goede richting keert, weer drietjes gaat schieten, kan hij een team dat onderin sterk is wat verlichting geven om de vloer te spreiden.
Manu Ginobili: Een beetje hetzelfde gevoel als bij Kobe: Zien we Manu spelen voor iemand anders dan coach Popovich? Zien we hem die gekke acties van hem maken zónder Tony Parker en Tim Duncan? Dat is alsof je iemand die 'Josje' heet bij een band 'K3' zet.
Joel Przybilla: Ondergewaardeerde topper. Klote voor hem dat hij geblesseerd is, dat is nooit goed voor je marktwaarde. Als de tekenen goed zijn dat Greg Oden (weer) sterker dan ooit terugkomt, zal Portland zijn pijlen op Oden richten. Dan gaat een ander team aan 'the Vanilla Godzillah' een hele leuke hebben.
Carlos Boozer: De Utah Jazz zitten te wachten op trades voor Boozer. Welke teams hebben iemand als Booz' nodig? Laten wij zijn profiel eens bekijken. Oersterk, aanvallend slim, goed schot, hard, vocaal. Welk team heeft dat niet nodig? Wel verzoek aan Carlos om zijn ego-issues in zijn kleedkamer in Utah achter te laten.

Categorie 3: Die zien we nooit meer terug

Francisco Elson: Spijtig genoeg heeft 'Cisco niets laten zien dat andere teams over de streep zal trekken hem een nieuw contract aan te bieden. Kom lekker terug naar Europa. Hier wordt je als NBA-kampioen met open armen onthaald.
Ben Wallace: Het was een mooie carrière Big Ben. R.I.P.
Tracy McGrady: Dit is wishful thinking. Ik ben al lang blij als ik hem dit jaar niet meer in actie hoef te zien. Maar er zijn genoeg stomme GM's in de league die hem nog bij een club willen hebben. Het feit dat ze dan vaker gekontnaaid worden dan 'Adonis' in 'Behind Jail Bars vol. 3', dat nemen ze dan maar op de koop toe.

Categorie 4: De Phoenix Suns' cast

Louis Amundson, Jarron Collins, Channing Frye, Grant Hill en Alando Tucker zijn allemaal namen waarbij ik in de research dacht: 'Nou, die gaan ergens een leuke kans krijgen!' En dat zullen ze ook wel. Maar gebeurt dat om de juiste redenen? Ik denk dat Steve Nash' imput in deze players pijnlijk duidelijk wordt als zij teveel betaald krijgen om voor een matige guard te spelen. Er moeten teams stom genoeg zijn om in Channing Frye een 'building piece' te zien, omdat hij een big guy is die drietjes kan knallen. Hoe ouder Nash wordt, des te meer krijg ik het gevoel dat hij van Shaq nog een scherpschutter zou kunnen maken.

Categorie 5: Leuke pionnen

Flip Murray, Raja Bell, Tyson Chandler, Tyrus Thomas, Shaquille O'Neal, Zydrunas Ilgauskas, Luis Scola, Marcus Camby, Jordan Farmar, Allen Iverson, Jermain O'Neal, Al Harrington, Nate Robinson....

Dit zijn maar een paar namen van gasten die, als ze willen, vast een nieuw team kunnen vinden. Ik ben opgehouden met noteren omdat de lijst werkelijk eindeloos is. De boodschap van deze column is tegelijk troosteloos en spannend. De NBA heeft volgend jaar (wacht, nog dit jaar!) een compleet nieuw gezicht. Het trieste is wel dat je, als je een jersey van één van deze mannen hebt, volgend jaar wel eens met een verouderd vodje rond kunt lopen.

dinsdag 5 januari 2010

[NFL ] Preview voor de Wildcard-matches

Het NFL play off-plaatje is compleet en daarmee is de tijd aangebroken voor een reeks voorspellingen, of in ieder geval voorbereidingen, op wat komen gaat. In de vier Wildcard-wedstrijden nemen de Patriots het op tegen de Baltimore, de New York Jets reizen af naar Cincinatti, Green Bay gaat naar Arizona en Philladelphia trekt naar Dallas. Opvallend: Van deze match ups zijn er drie vorige week nog gespeeld.

Baltimore Ravens @ NEW ENGLAND PATRIOTS

Wes Welker heeft zijn knie opgeblazen tijdens de wedstrijd in Houston afgelopen weekend. Coach Bill Belichick had zich geen dramatischere blessure (minus Tom Brady) kunnen bedenken, aangezien Welker de league leidt in receptions en tweede is in afstand.
Welker was de go-to guy voor yardage, voor quarterback Tom Brady. Als hij een verse set downs nodig had keek hij steevast naar nummer 83. Welker was ook degene die Moss (af en toe) zo effectief maakte: Als defenses inklapten om die korte ballen van Welker weg te nemen, lag de lange sprint voor Moss meer open.

En toch geef ik hem aan New England. Een paar simpele redenen:

– New England heeft schijnbaar goed op een blessure van Welker gerekend. Vervanger Julian Edelman stapte tegen de Texans het veld in en verving Welker met verve. Hij ving tien ballen, de langste was 25 yards, en kwam uit op meer dan 100 totaal. Dat hadden er nog meer kunnen zijn: De timing tussen hem en Brady was (uiteraard) niet zo scherp als waar de play offs om vragen. Maar daar hebben ze een week de tijd voor: Als Edelman net zo speelt als afgelopen zondag, en dan nog wat, hoeft New England's aanval niet al te veel in te kakken. En als de Pats iets willen bereiken deze play offs, zal het via de aanval moeten komen.
– Baltimore heeft dit seizoen al in New England gespeeld, in een wedstrijd waarin a) de Ravens gloeiend heet waren voor de wedstrijd (3-0) en b) Tom Brady nog niet helemaal zichzelf was. New England won. Ray Rice had enige moeite yards te maken tegen de jonge honden in de secundary van de Patriots. Hij behaalde 'slechts' 103 yards. Wes Welker had maar zes vangballen voor minder dan 50 yards, New England ging de running game aan tegen Baltimore en was minstens de gelijke.
– Coaching en quarterback. Ik vind Joe Flacco een leuke quarterback maar hij kan niet opboksen tegen Brady. Zelfde geldt voor de coaches: John Harbaugh heeft in zijn twee jaar in Baltimore een mooi record, heeft al wat play off potten gewonnen, maar is hij gewaagd aan Bill Belichick? Ik heb moeite te geloven dat Belichick zich laat verrassen tegen de Ravens. Van Harbaugh weet je dat er harde presses komen, dat Baltimore gaat blitzen. Noem het vals vertrouwen van een fan, ik denk dat pressie defenses ook gaten openen voor de rijk bezette Patriots.


NEW YORK JETS @ Cincinatti Bengals

Allereerst vind ik dat de Jets het niet verdienen hier te staan. Dit hadden de Houston Texans moeten zijn. In week zestien kregen ze de wedstrijd tegen de Colts cadeau, in week zeventien troffen ze Cinci, dat ook niet helemaal compleet speelde. En dan hoop je dat je een ploeg meteen af kunt schrijven maar in dit geval gaat dat niet zo gemakkelijk.

De Jets wonnen niet zomaar van de Bengals: Ze hielden de formatie op de nul. De Bengals gooiden voor een schokkende 31 yards totaal. Quarterback Carson Palmer maakte het helemaal gortig: Hij was 1/11 voor 0 yards. Dat moet de slechtste wedstrijd voor een QB ooit zijn, toch?
Ondertussen speelden de Jets op hun eigen forté. De running game. Ze renden de bal voor meer dan 250 yards en lieten rookie QB Mark Sanchez slechts sporadisch het spel maken. Sanchez reageerde door een keer géén pick te gooien en acht korte passjes voor 63 yards te voltooien. En meer vraagt de coaching staff niet van hem. Hij heeft afgelopen seizoen bewezen daar nog niet helemaal klaar voor te zijn.
Ik kan me niet indenken dat de Bengals geloven écht sterker te zijn dan New York. Je kunt een pak op je broek van 37-0 niet van je afvegen door simpelweg te zeggen: Volgende keer is onze ballenvangende nar Chad Ochocinco er bij. Je quarterback was 1/11! Je running game bleef onder de 100 yards! De Bengals kunnen simpelweg niet geloven dat de Jets' defense gaat verslappen nu het om de grote beker gaat.
Een nummer één defense van de Jets tegen een aanval die zó haperde vorige week? Het spijt me om het te zeggen, maar geef mij New York, on the road.

Green Bay Packers @ ARIZONA CARDINALS

Nog een kwestie van 'verstand' boven 'voorkeur' als ik de Cards kies omdat ik niets liever zou zien dan Packers @ Minnesota in de play offs. Weer zo'n heerlijke speech van Brett Favre waarin hij vraagt aan de Packer-fans om een beetje 'menselijk' tegen hem te zijn, met wat respect. Misschien dat ik teveel vrouwenseries kijk op tv maar zulke momenten doen me wat. Anyway.
Deze wedstrijd werd vorige week ook gespeeld en ook dit werd een blow-out. Voor de Packers. Green Bay probeerde hetzelfde te doen als wat de Jets gelukt is: Een statement maken in de vorm van: 'En nu denken jullie toch niet dat jullie volgende week wél kunnen winnen?'

Dat gaat je bij de Cardinals niet lukken. Die weten van zichzelf dat ze als team minstens de gelijke van de Packers zijn. Verder speelden zij niet, zoals Cinci wel deed, de starters voor drie kwarten. Kurt Warner mocht één drive gooien, Fitzgerald werd slechts mondjesmaat gezocht, géén van de backs van Arizona had meer dan zes carries. Geloof maar niet dat de Cardinals veel van hun komende tactieken hebben prijs gegeven: Het stond al vast dat de ploegen elkaar deze week wéér zouden zien.
De Packers weten dus niet goed wat voor team ze volgende week treffen. De Cards hebben zeer recente tape met drie kwarten vol van formaties en routes die de Packers runnen. De Cards spelen thuis, ze hebben ervaring, ze krijgen géén twee interceptions van Matt Leinart, geef mij de Cardinals.

Philadelphia @ DALLAS

Dallas en Philly zijn concurrenten binnen de NFC East. Met thuisvoordeel op het spel speelden ook deze teams tegen elkaar, afgelopen zondag. Resultaat: Dallas waande zich in een slachthuis en vilde de Eagles: 24-0. Het is de tweede X-0 wedstrijd voor Dallas op rij. De Eagles komen met het momentum van een slak de play offs binnen. De wedstrijd tegen de Eagles was niet om aan te zien en Donovann McNabb keek voortdurend alsof hij zou willen dat de off season al begonnen was.
Ook bij deze pot kun je namelijk niet zeggen 'dat Philly nergens om speelde'. Ze speelden om winst in de divisie, om de mogelijke voordelen van een hogere seeding. Daarom stonden er ook geen 'scrubs' op het veld voor de Eagles: Ze probeerden tot laat in het vierde kwart een comeback in elkaar te draaien.
Dallas is het tegenovergestelde van Philadelphia. Zij springen bijna van het zelfvertrouwen. Tony Romo lijkt vast van plan de critici de mond te snoeren. Hij heeft een goede decembermaand achter de rug. Als hij zo blijft spelen in de play offs zijn de Cowboys niet alleen favoriet in deze match up: Kenners noemen ze al als mogelijke kandidaat voor de Superbowl.

De Cowboys spelen gevariëerd. Ze maken bijna de meeste yards per game in de aanval en doen dat door te rennen (131 yrd, 7e in de league) en te passen (268, 62). De Eagles liggen in beide categorieën achter. Vooral rennend weten de vogels geen yardage te maken, met 103 yards zijn ze 22e in de league. Tel daarbij op dat Dallas één van de betere defenses tegen de run heeft (rond de negentig per wedstrijd), en het ziet er niet naar uit dat Philly het tegen de Cowboys beter gaan doen.
Soms geloof ik dat het in sport echt zo simpel kan zijn: Kijk wie er de vorige keer won (vooral als dat net een week geleden is) en leg de cijfers naast elkaar. Dan schreeuwt deze match werkelijk 'Cowboys!' en dan heb ik het belangrijkste, voor mijn ge voel, nog niet gezegd.

Donovann McNabb zag er eenzamer uit dan Remi in 'alleen op de wereld'. Die man gooide een goede wedstrijd tegen de 'Boys maar zijn ballen werden te vaak niet gevangen. Door de handjes, een slechte route, wat dan ook. McNabb leek geen vertrouwen te hebben in zijn groep receivers, en dat is geen uitstraling die je wilt hebben net voor de play offs. Dus: Geef me Dallas. En misschien in de volgende ronde ook nog wel.

zaterdag 2 januari 2010

[ NBA ] Top verhaallijnen voor 2010, deel 2

Vadertje tijd

Dit is een kwestie die de laatste jaren al speelt. Logisch ook, juist omdat het over een kwestie van jaren gaat. Heeft 'vadertje tijd', bij gebrek aan een nog kutter cliché, ooit minder vat op de NBA gehad? En wat betekent dit voor de toekomst?
Een NBA-speler speelt gemiddeld waarschijnlijk een jaar of zes, zeven in de league. Sommige Rooks (er zijn er zestig elk jaar!) vertrekken al na één of twee jaar, anderen blijven vijftien jaar in de league.

Tegenwoordig zijn medische staffs beter in staat om spelers hun carrières te rekken. Met nieuwe kennis kunnen mannen als Steve Nash en Dirk Nowitzki op een respectabele leeftijd nog steeds MVP-seizoen draaien. En dat bedoel ik letterlijk: Nash heeft de MVP-troffee al twee keer omhoog mogen hengsten. Hij speelt nu beter dan ooit.
Wat betekent dit voor komend jaar? Verwacht in ieder geval niet dat de sterren van vandaag, morgen ineens 'te oud' zijn. Kobe Bryant heeft tienduizenden mijlen op een NBA-vloer in zijn benen. Toch is hij nog steeds de grootste killer in de league. Kevin Garnett was helemaal aan gort, aan het eind van vorig seizoen. De doctoren van vandaag krijgen hem weer op de been en op niveau.

En wat betekent dat voor de league? Er zijn maar een x-aantal plaatsen op NBA roosters. Als spelers het langer volhouden zullen Rooks het nog moeilijker krijgen om door te breken. Daarom waarschuw ik je maar: Raak niet te gehecht aan het idee van Henk Norel in de NBA. Als hij voor Minnesota gaat spelen en binnen twee jaar niet slaagt, zullen ze hem in Spanje weer met open armen ontvangen. Als de spelers langer kunnen blijven hangen wordt de NBA ouder, voorspelbaarder en, denk ik, beter.

Gekke berichten

2010 is goed begonnen als het om gare berichtgeving gaat: Gilbert Arenas en Javaris Crittenton hebben schijnbaar geweren tegenover elkaar getrokken in een kwestie over (gok)geld. Dat laatste spreekt 'de Hibachi' tegen: Ze zouden elkaar alleen maar aan het uitdagen zijn geweest over 'wie de grootste had'. Dat kan ook onder de douche, mannen.
Het is de tweede keer in korte tijd dat Gilbert slecht in het nieuws komt. Krap een week geleden werd bekend dát Arenas een geweer in zijn kluisje in Washington had liggen. Werkelijk? Wat denkt hij?

Maar we kunnen slechts hopen dat Gilbert niet de enige is die in 2010 te kijk wordt gezet. Hier een kort, incompleet, lijstje van schurken die hopelijk de kranten gaan halen:

1) Ron Artest. Hij gaat bij de spelersunie een verbod op het marihuanaverbod aanvragen. Het lukt hem.
2) LeBron James. Nadat hij niet voor New York tekent verbaast hij vriend en vijand door ook niet bij de Caveliers te resignen. Hij zegt zich te willen focussen op de winterspelen, waar hij voor Amerika hoopt uit te komen bij 'curling'.
3) Troy Murphy. Zijn autobiografie 'rebound' komt uit, waarin hij een Andre Agassi pullt en vertelt over het afkicken van een zware antiobioticaverslaving.
4) Steven Jackson. Dreigt de goudvis van Larry Brown te verzuipen omdat hij niet tevreden is in Charlotte.
5) John Wall. De nummer één pick in de draft van volgend jaar ziet er 'too good to be true' uit. Er moet gewoonweg iets gebeuren om wat glans van zijn status te krassen.

voorspellingen

5-3, heb het jaar afgesloten met 168-93, 64.4%. Ik ga in het nieuwe jaar voortaan de 'point spreads' doen en wederom bijhouden hoe me dat af gaat. Ik ben benieuwd! De notering doe ik als volgt: Ik zet in op het dikgedrukte team, ook als die (volgens mij en de bookies) verliest. Handig is hier dat je altijd 1.91 wint als je gelijk hebt. Makkelijk om fictieve winsten te berekenen.

Zaterdag:

Cleveland -10.5 vs. New Jersey (Ik denk dus dat de Cavs met meer dan 10 punten verschil winnen van de Nets)
Charlotte Bobcats +6 vs. Miami Heat (Ik denk dus dat de 'Cats met minder dan zes punten verliezen, of winnen)

Zondag:

T-Wolves vs. Pacers (-4.5)
Spurs (-5.5) vs. Wizards (a 1.87)
Raptors vs. Celtics (-3.5)
Rockets (+2.5) vs. Hornets
Magic (-3) vs. Bulls
Nuggets vs. Jazz (-5.5)
Grizzlies vs. Suns (-8)
Mavs (-5.5) vs. Kings
Warriors vs. Blazers (-4)