De NFL zit er op en is voorbij getrokken als een wieler-etappe op platte ondergrond. Lekker boeiend, rete spannend en voorbij voorbij voor je goed door hebt wat er gebeurd is. In de aanloop naar de draft heb ik drie namen leren kennen, om verschillende interesses. Hoe is het deze prospects vergaan, en ga ik ze komend seizoen volgen?
Door Tiel van den Heuvel
Ik twijfel(de) aan Brian Cushing's 'moraal'. Ik dacht // denk dat Cushing juiced is als Charlie Sheen in Hotshots part deux. Coach deFranco (defrancostraining.com) heeft gereageerd op aantijgingen aan Cush' adres. Volgens hem heeft Brian nooit doping gehad en als je vervolgens hoort dat de man sinds zijn 16e bij deFranco traint om een beest te worden... Tja, dan zit er misschien wel waarheid in zijn pure awesomeness. Bovendien: Van wie kun je zoiets beter aannemen dan van een gespierde Guido uit New Jersey die zijn wenkbrouwen epileert? Hoe hij het ook zij, Cushing's naam werd een beetje vuil gemaakt in de dagen en weken voor de draft. Heeft het zijn draft beïnvloed? Amper, maar misschien toch een beetje.
Cushing werd geprojecteerd als een solide pick in de eerste ronde. 'And with the 15th pick the Houston Texans pick...' De vijftiende pick lijkt achteraf een beetje laag, in mockdrafts kwam Cushing ooit als top tien pick uit de bus. Zou het door de verhalen komen? We zullen het nooit weten. De linebacker speelt dus in Houston volgend jaar, voor een middelmatig team dat in hem een groot gat gevuld ziet worden. Vorig jaar haalden de Texans een 8-8 record, mét Cush en de andere picks zitten de play offs er misschien in. We gaan het volgen.
Darrius Heyward-Bey was de snelste man in de afgelopen combine. Hij deed er 4.3 seconden over om veertig meter te rennen. Ter illustratie: Dat is 33,5 kilometer per uur vanuit stilstand. Dat is sneller dan mijn brommer als er een gure wind staat en ik tegen de storm in moet crossen. En, voor uw nutteloze vergelijking van de dag: Dat is ongeveer zo snel als een haring of snoek zwemt. Mijn punt: Iemand die zo snel is, zo atletisch begaafd, mag best miljoenen verdienen en zijn kunsten voor een groot publiek vertonen.
En met de zevende pick selecteerden de Oakland Raiders 'the Pike'. Dat is erg vroeg, kenners zagen 'butterfly Bay' (er zijn ook vlinders met zijn snelheid) laat in de eerste ronde vertrekken. Het succes van Larry Fitzgerald en andere wide receivers hebben Oakland denk ik over de streep getrokken. Kans op zo'n impact in enkele jaren kun je moeilijk doorpassen naar een directe concurrent.
Tot slot de man die 'against all odds' de NFl heeft gehaald en intrigeert door zijn opvallende verschijning. Of het gebrek daaraan. Jarett Dillard is nog geen 1.80 meter groot en weegt een kilo of 32, als je hem ziet. Hij is klein voor een wide receiver en erg licht, maar heeft een aardig voordeel in de lucht. Hij springt uit stand meer dan een meter hoog. Met 42.5 inch had hij de hoogste vertical leap van de combine en ik hoop écht dat hij het gaat maken. De Jacksonville Jaguars durfden het aan hem te contracteren. In de vijfde ronde selecteerden zij Dillard om hun WR-positie te versterken.
Het mooie is dat Dillard wellicht echt een kans krijgt, ook al is hij een pick uit de vijfde ronde. De Jags (kan ik elke naam zo afkorten? Ja toch?) zijn niet dik bezet op de positie en zijn, aldus één site, op zoek naar een lange termijn oplossing. En niets zegt 'lange termijn' als een Rookie die een NCAA record heeft voor aantal touchdowns. Nogmaals: We gaan het volgen.
Doorzoek deze site
Aangepast zoeken
donderdag 30 april 2009
woensdag 29 april 2009
[ NBA ] Silence is golden...
Ik geloof sterk dat je, als je werkelijk niets te zeggen hebt, gewoon je mond moet houden. Daarom is het al enkele dagen stil op de site die belooft dagelijks nieuws te brengen: Er was niets te vertellen. De play offs hebben hun nieuwigheid verloren en voor het grootste deel is het nu wachten op de volgende rondes. De meeste match ups lijken wel gespeeld. New Orleans 'choke-t' onder de verstikkende D van Denver, de Lakers en Cavs hebben wat rust gevonden op weg naar de finale. De andere teams? Nog niet beslist. En ik ga me na de wanvertoning van enkele posts terug niet meer aan voorspellingen wagen.
Door Tiel van den Heuvel
Portland tegen Houston is het stille wonderkindje van de eerste rondes van '09. Iedereen praat over de Bulls - Celtics match up, en terecht, als wonderbaarlijke serie dit jaar. Daar heb ik twee problemen mee. 1) De Celts spelen niet compleet. Mét KG hebben de Bulls geen schijn van kans en 2) zelfs nu vind ik de C's nog altijd het betere team. Ik voel me perfect comfortabel met de 4-2 die ik geloof ik voorspeld heb. Als Ray Allen en Paul Pierce besluiten een volle 48 minuten gewoon hun dominante zelf te zijn, lezen we niets over Joakim Noah in de krantenkoppen.
Maar Houston - Portland. Wow. In Houston winnen de Rockets hun twee wedstrijden met een totale marge van vier punten. Portland reageert op de enige goede manier: Thuis overtuigend 'ownen' (grote ALS in het vooruitschiet). Als (jip) de Blazers de uitwedstrijd weten te winnen en de series op 3-3 gelijk trekken, kijken we mogelijk naar de spannendste 'game seven' van de eerste ronde. Als Miami - Atlanta een game zeven trekt wordt in het eerste kwart namelijk (waarschijnlijk) duidelijk wie er gaat winnen. Is Wade 'unstoppable'? Dan is de Atlantavogel snel gevlogen. Heeft hij een sterfelijke avond? Dan zien we Miami, en dat misschien wel voor het beste, niet meer terug.
Tot slot een paar vlugge alinea's over Denver. Dat is een horrorfilming in wording, als je de Los Angelas Lakers bent tenminste. De Nuggets hebben een record geëvenaard in NBA play off historieboeken: Ze versloegen de New Orleans Hornets met, *slik*, 58 punten. Dat is ronduit genant als je in het reguliere seizoen speelt. In de NBA play offs is het alsof je in het eerste kwart op je rug gebonden wordt en de tegenstander besluit in een kring om je heen te gaan staan en je om beurten in je gezicht te pissen.
Verder: Heeft iemand Chris Paul ooit zo gefrustreerd en zo slecht gezien? Volgens mij vertelt elke minuut die hij tegen Chauncey Billups speelt hem een verhaal: Je bent een heel eind, maar je moet nog zó veel leren. Harde defense, veteranenfoutjes, weten wanneer je het moet overnemen en vooral wanneer je (welke) teamgenoten op gang moet krijgen. Billups geeft Paul les op élk vlak in het beroep dat pointguard is. En wees eerlijk: Had je dat verwacht? Ik niet.
Na de kloppartij bestaat er aan dit adres geen twijfel over dat de Nuggets deze ronde winnen. Worden de Lakers bang? Ik denk het wél eigenlijk. Denver schiet het drietje, is 'hard' inside en erg onvoorspelbaar. Dat wordt leuk, mocht het gebeuren. Tot die ontmoeting is het genieten van Birdman, Billups, Melo en the gang.
Powerforward.nl is vernieuwd beste mensen. Ga er eens kijken voor de volledige blog van de vorige keer en voor een heerlijke foto van uw auteur. Carnaval en een doorkomend baardje vormen een gouden combinatie.
Door Tiel van den Heuvel
Portland tegen Houston is het stille wonderkindje van de eerste rondes van '09. Iedereen praat over de Bulls - Celtics match up, en terecht, als wonderbaarlijke serie dit jaar. Daar heb ik twee problemen mee. 1) De Celts spelen niet compleet. Mét KG hebben de Bulls geen schijn van kans en 2) zelfs nu vind ik de C's nog altijd het betere team. Ik voel me perfect comfortabel met de 4-2 die ik geloof ik voorspeld heb. Als Ray Allen en Paul Pierce besluiten een volle 48 minuten gewoon hun dominante zelf te zijn, lezen we niets over Joakim Noah in de krantenkoppen.
Maar Houston - Portland. Wow. In Houston winnen de Rockets hun twee wedstrijden met een totale marge van vier punten. Portland reageert op de enige goede manier: Thuis overtuigend 'ownen' (grote ALS in het vooruitschiet). Als (jip) de Blazers de uitwedstrijd weten te winnen en de series op 3-3 gelijk trekken, kijken we mogelijk naar de spannendste 'game seven' van de eerste ronde. Als Miami - Atlanta een game zeven trekt wordt in het eerste kwart namelijk (waarschijnlijk) duidelijk wie er gaat winnen. Is Wade 'unstoppable'? Dan is de Atlantavogel snel gevlogen. Heeft hij een sterfelijke avond? Dan zien we Miami, en dat misschien wel voor het beste, niet meer terug.
Tot slot een paar vlugge alinea's over Denver. Dat is een horrorfilming in wording, als je de Los Angelas Lakers bent tenminste. De Nuggets hebben een record geëvenaard in NBA play off historieboeken: Ze versloegen de New Orleans Hornets met, *slik*, 58 punten. Dat is ronduit genant als je in het reguliere seizoen speelt. In de NBA play offs is het alsof je in het eerste kwart op je rug gebonden wordt en de tegenstander besluit in een kring om je heen te gaan staan en je om beurten in je gezicht te pissen.
Verder: Heeft iemand Chris Paul ooit zo gefrustreerd en zo slecht gezien? Volgens mij vertelt elke minuut die hij tegen Chauncey Billups speelt hem een verhaal: Je bent een heel eind, maar je moet nog zó veel leren. Harde defense, veteranenfoutjes, weten wanneer je het moet overnemen en vooral wanneer je (welke) teamgenoten op gang moet krijgen. Billups geeft Paul les op élk vlak in het beroep dat pointguard is. En wees eerlijk: Had je dat verwacht? Ik niet.
Na de kloppartij bestaat er aan dit adres geen twijfel over dat de Nuggets deze ronde winnen. Worden de Lakers bang? Ik denk het wél eigenlijk. Denver schiet het drietje, is 'hard' inside en erg onvoorspelbaar. Dat wordt leuk, mocht het gebeuren. Tot die ontmoeting is het genieten van Birdman, Billups, Melo en the gang.
Powerforward.nl is vernieuwd beste mensen. Ga er eens kijken voor de volledige blog van de vorige keer en voor een heerlijke foto van uw auteur. Carnaval en een doorkomend baardje vormen een gouden combinatie.
donderdag 23 april 2009
[ NBA ] Wie gaan de Lakers afstoppen?
De eerste speeldagen van de play offs in de NBA zitten er op. En wat een show is het, nu al, geweest. Onverwachte uitslagen, slachtpartijen die wat minder verrassend waren en ‘overall greatness’ die we van de NBA gewend zijn. Het is echter lang geleden dat de uitkomst, in ieder geval voor de conferenties, zo voorspelbaar leek. De L.A. Lakers en de Cleveland Cavaliers imponeren in hun route naar de finale, zonder echt getest te worden. In dit stuk staat slechts één vraag centraal: Wie gaat de Lakers afstoppen? Het antwoord als conclusie van een inleidende alinea: Niemand. Patrick van der Eem belde me op om het uit te leggen: ‘ Ze zijn viesss, Tieleman…’
DOOR TIEL VAN DEN HEUVEL
Kobe Bryant, Pau Gasol, Andrew Bynum en Lamar Odom zijn supersterren. Zij zouden stuk voor stuk eerste of tweede optie zijn bij een willekeurig team in de NBA. Bij de Lakers zijn ze slechts deel van het geheel en doen ze niet op- of onder voor elkaar. Kobe is niet eens echt dé man voor Los Angeles. Waar hij voorheen zelf alle schoten wilde nemen, zelf de wedstrijden wilde beslissen, vertrouwt hij als nooit tevoren op zijn teamgenoten. En geniet van hun show. In twee wedstrijden heeft hij nog geen tachtig minuten gespeeld, en ja, dat is weinig voor Kobe. Verder heeft hij ‘slechts’ 34 schoten genomen in twee games, goed voor ‘slechts’ 52 punten. Dat zijn enorme cijfers voor een speler die, als je hem bezig ziet, niet eens probeert ‘the man’ te zijn.
Lees binnekort het hele verhaal op het vernieuwde powerforward.nl
DOOR TIEL VAN DEN HEUVEL
Kobe Bryant, Pau Gasol, Andrew Bynum en Lamar Odom zijn supersterren. Zij zouden stuk voor stuk eerste of tweede optie zijn bij een willekeurig team in de NBA. Bij de Lakers zijn ze slechts deel van het geheel en doen ze niet op- of onder voor elkaar. Kobe is niet eens echt dé man voor Los Angeles. Waar hij voorheen zelf alle schoten wilde nemen, zelf de wedstrijden wilde beslissen, vertrouwt hij als nooit tevoren op zijn teamgenoten. En geniet van hun show. In twee wedstrijden heeft hij nog geen tachtig minuten gespeeld, en ja, dat is weinig voor Kobe. Verder heeft hij ‘slechts’ 34 schoten genomen in twee games, goed voor ‘slechts’ 52 punten. Dat zijn enorme cijfers voor een speler die, als je hem bezig ziet, niet eens probeert ‘the man’ te zijn.
Lees binnekort het hele verhaal op het vernieuwde powerforward.nl
maandag 20 april 2009
[ NBA ] What the F?
What the F? Ik voel me alsof ik in de achtbaan zit in die film Final Destination, deel zoveel. Op een gegeven moment weten de ongelukkige tieners dat ze hun dood tegemoed rijden omdat een wissel niet werkt. Ik bevind me in een soortgelijke situatie. No way dat mijn play off poule de eerste ronde gaat overleven. In plaats van een schakeling in de achtbaan, worden mijn zenuwen gesloopt in dit gekkenhuis dat de play offs nu al zijn. Dus ik kan maar beter achterover leunen, en er van genieten voor zo lang het duurt.
Door Tiel van den Heuvel
What the F? De Bulls winnen van de Celtics! In Boston! Zonder Kevin Garnett kun je de uitslag niet écht een verrassing noemen. Verder hadden de Bulls overtime nodig (1), een monster game van Joakim Noah (2), een monster game van Derrick Rose (3), en no-shows van Paul Pierce en Ray Allen (4 & 5) nodig om te winnen. Dat is een rare situatie. Je staat met 1-0 voor maar je weet dat je voorsprong niet erg sterk staat. Kun je vertrouwen op 17 rebounds van Noah? Kun je Rose altijd de volle 48 minuten laten spelen? Ik denk dat de C's hem alsnog kunnen pakken.
Maar. What the F? Dallas wint van de Spurs. Dat heb ik mijn poule goed ('echt!') maar eerder in deze blog praatte ik mezelf in het San Antonio-kamp. Whatever. Drew Gooden mag zich dan tot de grote drie rekenen in het seizoen, nu het er écht om gaat brengt hij niet wat Manu Ginobili's afwezigheid van hem eist. De Spurs doen precies waar ik bang voor was: Alleen Tim Duncan en Tony Parker spelen solide. Popovich loog niet toen hij zei dat rookie George Hill niet zou spelen. Een DNPCD achter zijn naam, ongehoord.
Maar, what the F? De Rockets slachten de Trailblazers en de Hawks leggen de Heat op de pijnbank. Die 3-4 en 2-4 die ik voorspeld had lijken nu wel erg ver weg. Stom van me dat ik buiten de defense van Houston rekende. Portland schoot 1/11 vanaf de drie, tegenover bijna 40% voor de Rockets. Positieve punten: Brandon Roy speelde goed en Houston had een career game van Aaron Brooks nodig om te winnen. Verder gebeurde er waar ik stiekem wel bang voor was: the Vanillah Godzillah en Greg Oden zijn totaal niet staat Yao af te stoppen. Ming gooide 9-9 en 6-6 vanaf de vrije worp lijn. Hij heeft heel de wedstrijd geen. schot. ge. mist.
Atlanta - Miami was te pijnlijk voor woorden. Daarover gaat niet gesproken worden. Het enige dat ik kan zeggen is dat Dwyane Wade vermomd als William Wallace het veld op zal komen in de volgende wedstrijd. 'South BEACHHH!'
De laatste 'What the...' betreft de Sixers. Die hebben verdomme de Magic verslagen! WHAT THE FUCK?!? En ik ben de enige in mijn poule die het voorzag! Vergeet dat Hedo Turkoglu niet speelde. Ik weet dat hij 35 minuten in het veld stond. Hij is niet hersteld en, Hosannah in den hoge, dat gaat de Magic opbreken. Rashard Lewis en Dwight Howard speelden wel okay maar voor de Magic om een goed team te zijn hebben ze Turkoglu nodig. Tenzij hij niet op tijd herstelt, kijken we naar een upset in de maak.
Solide: De Nuggets en Lakers winnen zonder al te veel moeite. Die komen elkaar wel tegen in de finale. De Birdman een magere drie blocks, dat kan beter Chris. Je hebt nog zes wedstrijden om boven de dertig te komen. Kom op.
Door Tiel van den Heuvel
What the F? De Bulls winnen van de Celtics! In Boston! Zonder Kevin Garnett kun je de uitslag niet écht een verrassing noemen. Verder hadden de Bulls overtime nodig (1), een monster game van Joakim Noah (2), een monster game van Derrick Rose (3), en no-shows van Paul Pierce en Ray Allen (4 & 5) nodig om te winnen. Dat is een rare situatie. Je staat met 1-0 voor maar je weet dat je voorsprong niet erg sterk staat. Kun je vertrouwen op 17 rebounds van Noah? Kun je Rose altijd de volle 48 minuten laten spelen? Ik denk dat de C's hem alsnog kunnen pakken.
Maar. What the F? Dallas wint van de Spurs. Dat heb ik mijn poule goed ('echt!') maar eerder in deze blog praatte ik mezelf in het San Antonio-kamp. Whatever. Drew Gooden mag zich dan tot de grote drie rekenen in het seizoen, nu het er écht om gaat brengt hij niet wat Manu Ginobili's afwezigheid van hem eist. De Spurs doen precies waar ik bang voor was: Alleen Tim Duncan en Tony Parker spelen solide. Popovich loog niet toen hij zei dat rookie George Hill niet zou spelen. Een DNPCD achter zijn naam, ongehoord.
Maar, what the F? De Rockets slachten de Trailblazers en de Hawks leggen de Heat op de pijnbank. Die 3-4 en 2-4 die ik voorspeld had lijken nu wel erg ver weg. Stom van me dat ik buiten de defense van Houston rekende. Portland schoot 1/11 vanaf de drie, tegenover bijna 40% voor de Rockets. Positieve punten: Brandon Roy speelde goed en Houston had een career game van Aaron Brooks nodig om te winnen. Verder gebeurde er waar ik stiekem wel bang voor was: the Vanillah Godzillah en Greg Oden zijn totaal niet staat Yao af te stoppen. Ming gooide 9-9 en 6-6 vanaf de vrije worp lijn. Hij heeft heel de wedstrijd geen. schot. ge. mist.
Atlanta - Miami was te pijnlijk voor woorden. Daarover gaat niet gesproken worden. Het enige dat ik kan zeggen is dat Dwyane Wade vermomd als William Wallace het veld op zal komen in de volgende wedstrijd. 'South BEACHHH!'
De laatste 'What the...' betreft de Sixers. Die hebben verdomme de Magic verslagen! WHAT THE FUCK?!? En ik ben de enige in mijn poule die het voorzag! Vergeet dat Hedo Turkoglu niet speelde. Ik weet dat hij 35 minuten in het veld stond. Hij is niet hersteld en, Hosannah in den hoge, dat gaat de Magic opbreken. Rashard Lewis en Dwight Howard speelden wel okay maar voor de Magic om een goed team te zijn hebben ze Turkoglu nodig. Tenzij hij niet op tijd herstelt, kijken we naar een upset in de maak.
Solide: De Nuggets en Lakers winnen zonder al te veel moeite. Die komen elkaar wel tegen in de finale. De Birdman een magere drie blocks, dat kan beter Chris. Je hebt nog zes wedstrijden om boven de dertig te komen. Kom op.
vrijdag 17 april 2009
[NBA] Play-offs gaan eindelijk beginnen
Play-offs gaan eindelijk beginnen
De play-offs zijn dit jaar spannender en voorspelbaarder dan ooit. Vanaf de eerste ronde krijgen we fantastische series te zien, maar het resultaat staat wel al vast. Niemand twijfelt er namelijk aan dat we voor het eerst Kobe – LeBron gaan zien in de Finals. In Vegas krijg je minder dan je inzet terug als je inzet op een finale Cavs – Lakers en nu zeker is dat Garnett de play-offs zal missen zullen de odds alleen maar lager worden. Bij deze mijn verwachtingen voor de eerste ronde.
Door Chris van Dijk
Lakers – Jazz
Dat de Lakers finalist worden dat is wel zeker. In de eerste ronde zullen ze geen enkele moeite hebben met de Jazz, die op het moment dramatisch spelen en door interne strubbelingen ten onder zullen gaan. Het thuispubliek in Salt Lake City zorgt er voor dat Utah niet helemaal vernederd wordt en slechts met 4-1 verliezen, waarbij de vier nederlagen wel met meer dan tien punten verschil zullen zijn.
Denver – Hornets.
In de andere drie series is niet te voorspellen wie er gaat winnen. Denver heeft een uitstekend seizoen achter de rug, maar speelt wel tegen Chris Paul. De Hornets hebben een minder regulier seizoen achter de rug dan vorig jaar, maar hebben nog steeds een topper in de gelederen. Chandler schijnt iets meer in vorm te zijn en dus blijft het een lastige opgave voor Denver. Ik verwacht wel dat ze deze confrontatie zullen winnen, mede door het thuisvoordeel dat ze hebben. Nuggets in zeven.
Spurs – Mavs
Door de uitschakeling van Ginobili voor de rest van het seizoen hebben de Spurs ook een probleem. Normaal zou dit een makkelijke zege worden op de Mavs, maar nu ‘flopper’ er niet bij is, wordt het al lastiger voor de Spurs en het is ook maar afwachten hoe lang Duncan het volhoudt. Alles zal dus afhangen voor de Spurs van Parker, die in staat is minimaal 40 punten per wedstrijd te maken tegen een belachelijk schotpercentage omdat Kidd helemaal niemand kan verdedigen met een beetje snelheid. Dallas is de underdog en dat is een rol die vooral Nowitzki veel beter ligt, die nog steeds begint te zweten als hij de woorden Heat of Warriors hoort. In deze serie zie ik de meeste kans op een upset, maar toch denk ik dat de Spurs winnen. In zeven wedstrijden. Met Nowitzki 4-21 voor 13 punten in de zevende wedstrijd.
Blazers – Rockets
De Blazers zijn het verhaal van het seizoen. Winnen meer dan vijftig wedstrijden met een enorm jonge ploeg. Worden zelfs gezien als enige ploeg in het westen die het de Lakers lastig kan maken. Dit om nog even te illustreren dat de Lakers er echt met kop en schouders er boven uit steken. Ook dit zal een mooie serie worden en bepalen hoe de carrière van Greg Oden er uit gaat zien. Kan hij zich staande houden tegen Yao of haalt hij meer fouten dan punten? Ik ben bang voor het laatste en denk dat de Rockets deze klus klaren. In zes wedstrijden.
Cavs – Pistons
De Pistons waren altijd een team om rekening mee te houden. Maar dat tijdperk is definitief voorbij. Rasheed Wallace zegt dat de ploeg een knop om kan draaien en er kan staan in de play-offs. Iets wat Shaq ook zei voor de uitschakeling door de Bulls als titelverdediger. En ook nu gaat dit niet gebeuren. Pistons winnen geen enkele wedstrijd en Dumars kan zich over tien dagen gaan richten op de vraag welke spelers de Pistons terug kunnen brengen aan de top.
Celtics – Bulls
Geen Garnett, geen kans op een kampioenschap. Zo simpel is het voor Boston. Toch zie ik ze in de eerste ronde nog wel winnen. De Bulls hebben geen inside presence om het gemis van Garnett echt te laten voelen. Rose heeft een goed rookie-seizoen achter de rug, maar ik schat Rajon Rondo toch nog iets hoger in. Uiteindelijk zal de beste speler het verschil gaan maken en dat is Paul Pierce. Dus Celtics in zes.
Magic – Sixers
Het wordt afwachten hoe de Magic het gaan doen in de play-offs. Ze zijn heel afhankelijk van hun schutters en ‘if you live by the jumper, you die by the jumper’. Het spel van de Magic is niet geschikt voor de play-offs. Zegt iedereen. Toch is Orlando een goede verdedigende ploeg, met Howard als een goede help defender. Met Philadelphia treffen ze ook nog eens een ploeg die het niet van zijn offense moet hebben, dus dat komt voor de Magic goed uit. Magic winnen deze serie hierdoor in vijf wedstrijden.
Hawks – Heat
Deze serie is het moeilijkst te voorspellen. De Hawks hebben het betere team, maar wedden tegen Dwyane Wade in de play-offs is iets wat je niet moet doen. Vraag maar aan onze Duitse vriend in Dallas. Toch denk ik dat de Hawks deze serie gaan winnen. Ondanks dat Wade 45 PPG kan gaan halen in deze serie. Maar verder moet de ploeg het hebben van twee rookies (Chalmers en Beasley), een modale role-player (Haslem) en een center die niet alleen over de top is, maar een snellere afdaler blijkt te zijn dan menig wielrenner (Jermaine O’Neal). Dus de Hawks kunnen de hele wedstrijd Wade triple-teamen en de rest hen laten verslaan. En daar heeft deze ploeg de kwaliteiten niet voor. Maar ze hebben wel Wade. Maar Atlanta speelde vorig jaar goed in de play-offs tegen Boston. En heeft meer ervaring en met Joe Johnson een speler die ook op kan staan in de play-offs. Maar Miami heeft Wade. Nu moet Atlanta toch wel een manier weten om Wade af te stoppen? Zou je denken? Nou vooruit: Atlanta in zes. Omdat Wade nooit een Game 7 zou verliezen.
De play-offs zijn dit jaar spannender en voorspelbaarder dan ooit. Vanaf de eerste ronde krijgen we fantastische series te zien, maar het resultaat staat wel al vast. Niemand twijfelt er namelijk aan dat we voor het eerst Kobe – LeBron gaan zien in de Finals. In Vegas krijg je minder dan je inzet terug als je inzet op een finale Cavs – Lakers en nu zeker is dat Garnett de play-offs zal missen zullen de odds alleen maar lager worden. Bij deze mijn verwachtingen voor de eerste ronde.
Door Chris van Dijk
Lakers – Jazz
Dat de Lakers finalist worden dat is wel zeker. In de eerste ronde zullen ze geen enkele moeite hebben met de Jazz, die op het moment dramatisch spelen en door interne strubbelingen ten onder zullen gaan. Het thuispubliek in Salt Lake City zorgt er voor dat Utah niet helemaal vernederd wordt en slechts met 4-1 verliezen, waarbij de vier nederlagen wel met meer dan tien punten verschil zullen zijn.
Denver – Hornets.
In de andere drie series is niet te voorspellen wie er gaat winnen. Denver heeft een uitstekend seizoen achter de rug, maar speelt wel tegen Chris Paul. De Hornets hebben een minder regulier seizoen achter de rug dan vorig jaar, maar hebben nog steeds een topper in de gelederen. Chandler schijnt iets meer in vorm te zijn en dus blijft het een lastige opgave voor Denver. Ik verwacht wel dat ze deze confrontatie zullen winnen, mede door het thuisvoordeel dat ze hebben. Nuggets in zeven.
Spurs – Mavs
Door de uitschakeling van Ginobili voor de rest van het seizoen hebben de Spurs ook een probleem. Normaal zou dit een makkelijke zege worden op de Mavs, maar nu ‘flopper’ er niet bij is, wordt het al lastiger voor de Spurs en het is ook maar afwachten hoe lang Duncan het volhoudt. Alles zal dus afhangen voor de Spurs van Parker, die in staat is minimaal 40 punten per wedstrijd te maken tegen een belachelijk schotpercentage omdat Kidd helemaal niemand kan verdedigen met een beetje snelheid. Dallas is de underdog en dat is een rol die vooral Nowitzki veel beter ligt, die nog steeds begint te zweten als hij de woorden Heat of Warriors hoort. In deze serie zie ik de meeste kans op een upset, maar toch denk ik dat de Spurs winnen. In zeven wedstrijden. Met Nowitzki 4-21 voor 13 punten in de zevende wedstrijd.
Blazers – Rockets
De Blazers zijn het verhaal van het seizoen. Winnen meer dan vijftig wedstrijden met een enorm jonge ploeg. Worden zelfs gezien als enige ploeg in het westen die het de Lakers lastig kan maken. Dit om nog even te illustreren dat de Lakers er echt met kop en schouders er boven uit steken. Ook dit zal een mooie serie worden en bepalen hoe de carrière van Greg Oden er uit gaat zien. Kan hij zich staande houden tegen Yao of haalt hij meer fouten dan punten? Ik ben bang voor het laatste en denk dat de Rockets deze klus klaren. In zes wedstrijden.
Cavs – Pistons
De Pistons waren altijd een team om rekening mee te houden. Maar dat tijdperk is definitief voorbij. Rasheed Wallace zegt dat de ploeg een knop om kan draaien en er kan staan in de play-offs. Iets wat Shaq ook zei voor de uitschakeling door de Bulls als titelverdediger. En ook nu gaat dit niet gebeuren. Pistons winnen geen enkele wedstrijd en Dumars kan zich over tien dagen gaan richten op de vraag welke spelers de Pistons terug kunnen brengen aan de top.
Celtics – Bulls
Geen Garnett, geen kans op een kampioenschap. Zo simpel is het voor Boston. Toch zie ik ze in de eerste ronde nog wel winnen. De Bulls hebben geen inside presence om het gemis van Garnett echt te laten voelen. Rose heeft een goed rookie-seizoen achter de rug, maar ik schat Rajon Rondo toch nog iets hoger in. Uiteindelijk zal de beste speler het verschil gaan maken en dat is Paul Pierce. Dus Celtics in zes.
Magic – Sixers
Het wordt afwachten hoe de Magic het gaan doen in de play-offs. Ze zijn heel afhankelijk van hun schutters en ‘if you live by the jumper, you die by the jumper’. Het spel van de Magic is niet geschikt voor de play-offs. Zegt iedereen. Toch is Orlando een goede verdedigende ploeg, met Howard als een goede help defender. Met Philadelphia treffen ze ook nog eens een ploeg die het niet van zijn offense moet hebben, dus dat komt voor de Magic goed uit. Magic winnen deze serie hierdoor in vijf wedstrijden.
Hawks – Heat
Deze serie is het moeilijkst te voorspellen. De Hawks hebben het betere team, maar wedden tegen Dwyane Wade in de play-offs is iets wat je niet moet doen. Vraag maar aan onze Duitse vriend in Dallas. Toch denk ik dat de Hawks deze serie gaan winnen. Ondanks dat Wade 45 PPG kan gaan halen in deze serie. Maar verder moet de ploeg het hebben van twee rookies (Chalmers en Beasley), een modale role-player (Haslem) en een center die niet alleen over de top is, maar een snellere afdaler blijkt te zijn dan menig wielrenner (Jermaine O’Neal). Dus de Hawks kunnen de hele wedstrijd Wade triple-teamen en de rest hen laten verslaan. En daar heeft deze ploeg de kwaliteiten niet voor. Maar ze hebben wel Wade. Maar Atlanta speelde vorig jaar goed in de play-offs tegen Boston. En heeft meer ervaring en met Joe Johnson een speler die ook op kan staan in de play-offs. Maar Miami heeft Wade. Nu moet Atlanta toch wel een manier weten om Wade af te stoppen? Zou je denken? Nou vooruit: Atlanta in zes. Omdat Wade nooit een Game 7 zou verliezen.
[ NBA ] Play offs in het Westen
Competitie is moordend als je de laatste nacht van NBA actie nodig hebt, om te beslissen hoe de tweede tot en met de zevende plaatsen er voor de play offs uit zouden zien. Denver, Portland, San An, Houston en New Orleans hadden allemaal nog uitzicht op een betere plaats en de mindere tegenstander die daar bij hoort. Benauwde situaties in Westen, en als het aan mij ligt even verstikkende match ups. De komende weken worden genieten geblazen.
Door Tiel van den Heuvel
Allereerst een klein excuses als de artikelen niet 'top notch' zijn. Ik werk met een krap tijdschema en hey, het blijft gokken wat we doen. Gisteren typte ik de naam van Thaddeus Young fout en ik kom er net na publicatie achter dat Kevin Garnett wellicht totaal niet speelt. Die blessure is als een toverspiegel voor Chicago: Zij zien er ineens wel erg mooi uit. De Bulls hebben veertien van hun laatste twintig wedstrijden gewonnen en ik zou niet compleet verbaasd zijn als er gekke dingen gaan gebeuren. De C's blijven favoriet, maar er is niets lekkerders dan een ware 'upset' in de eerste ronde.
1. L.A. Lakers vs. 8. Utah Jazz
Dat liedje hebben de Lakers zo uitgespeeld. De Jazz hebben niet genoeg noten op hun zang om... Vergeet de woordgrappen. Kirilenko is niet goed meer, Carlos Boozer wordt zwaar overschat en hij is zacht. Alleen Deron Williams overklast de Lakers op zijn positie, de pointguard. Hoe gaan de Jazz Kobe, Bynum, Gasol en Lamar Odom afstoppen? Niet. Dat is het enige antwoord.
Eenzaam in zijn klasse. Deron Williams is de enige Jazz-speler die zijn positie domineert (foto Melissa Majchrzak/NBAE/Getty Images)
Van de Lakers verwacht ik veel dit jaar. A) Ze hebben me vorig jaar genakt in mijn poule. B) Ze hebben het meeste talent in de NBA rondlopen. Gasol, Odom, Bynum en Kobe zijn vier van de beste, *insert random number*, 25 spelers in de NBA. In één team. Als de Blazers doorgaan naar de tweede ronde, en daar L.A. tegenkomen, wordt het interessant. Dat is echter een grote 'als', maar de Blazers zijn het enige team dat enigszins op kan boksen tegen de Mohammed Ali die de Lakers op dit moment zijn. 4-1 La-la Land.
2. Denver Nuggets vs. 7 New Orleans Hornets
Misschien wel de moeilijkste match up om te voorspellen. Zoals boven beschreven: Deze teams liggen net een paar wedstrijden uit elkaar. Veel vraagtekens waar ik eigenlijk geen antwoord op heb en ik geef de wedstrijd aan Denver, gewoon omdat ik de Birdman ver wil zien komen én omdat ik oprecht denk dat J.R. Smith een revelatie wordt in de play offs. Hij gaat drietjes poppen tot in de tweede ronde, denk ik, Denver in zeven games!
Dan nu de vraagtekens: Hoezo staat New Orleans zo laag? Hoezo staat Denver zo hoog? Hoe aanstekelijk is Chauncey Billups' koelbloedigheid? Ik draag zijn schoenen, maar die geven niet af. Hoe gaat Denver met David West om? Hoe hard gaat CP3 domineren en hoe eenzaam voelt hij zich als hij, en de eerder genoemde West, de enige met meer dan 15 punten zijn? Hoeveel blocks maakt Chris Andersen in de series? Bij meer dan 30 volgt een nieuw gedicht. Speelt James Posey een rol? En Tyson Chandler? Komt 'Melo opdagen om zijn verdedigende taken uit te voeren? Gaat hij niemand suckerpunchen? Zoveel vragen, zo weinig tijd. Dit wordt smullen alsof je in een restaurant zit waar ze alleen maar toetjes serveren.
3. San Antonio Spurs vs. 6. Dallas Mavericks
Met Manu: Spurs in vijf of zes. Maar dit zijn de 'Play off that should not be'! Manu is er dus niet bij voor San Antonio en de vraag is of Tim Duncan en Tony Parker sterk genoeg zijn om met z'n tweetjes de vracht te dragen. Als je me zou willen overtuigen voor één van beiden teams zou het zijn alsof je me kernfysica uit probeerde te leggen. Ik vind het rete-interessant en ik zou voortdurend instemmend knikken. Maar ondertussen denk ik: 'Waar heb je het over?'
Tim Duncan kan goed verdedigen, maar Dirk Nowitzki is een grote knul die van ver kan schieten. TD is niet fit genoeg om achter Dirk aan te hobbelen als hij over de drie staat. Bruce Bowen is, dank God voor kleine pleziertjes, oud en betekent niks meer. George Hill, Roger Mason en Drew Gooden zijn spelers die het label van de Spurs met verve kunnen dragen. Harde werkers, niet te opvallend, solide.
Tony Parker kan goed voor 40 ppg gaan tegen het karkas van Jason Kidd (foto Glenn James/NBAE via Getty Images)
Het typen van die laatste zin heeft me trouwens helemaal in een San An-modus geduwd. Wat valt er voor Dallas te zeggen? Jason Terry, lightning. Eric Dampier, goed. Jason Kidd, leider. Maar daar ligt de zwakte, en de reden dat ik hem aan San An geef. Voor Dallas om te presteren moet Kidd veel spelen. Maar elke verdedigende posessie wordt hij blootgelegd als het overblijfsel van de dinosaurus die hij was. Hij kan nooit voor Tony Parker blijven, die man kan gerust 40 ppg tegen Dallas scoren. Wederom een toss-up, maar ik mag Tony Parker wel. Player. San An in 7.
4. Portland Trailblazers vs. 5. Houston Rockets
De 4 vs. 5 zijn vaak leuk maar ik ben bang dat ook hier sentiment het van de reden gaat winnen. Portland pakt ze. Omdat ik Greg Oden snoeihard wil zien dunken over Yao. Omdat ik Brandon Roy op het hoogste podium wil zien. Omdat ik Sergio Rodriguez en Rudy Fernandez dronken wil zien worden op de mediterrane manier die de Amerikanen vreemd is. Omdat ik Joel Przbnsbhbillah (the Vanilla Godzilla) een beest vind. Blazers in zeven games, oh yes.
Omdat ik een team van T-Mac, die de 'loser-award 2009' officiëel heeft gewonnen, niet in de tweede ronde wil zien. Hoe mooi zou het zijn als hij echt de boeken in ging als iemand die niet eens ooit dichtbij de finale is gekomen? Karl Malone en Charles Barkley hebben sympathie voor dit idee, wil ik wedden.
Zijn er reden om Houston te willen zien? Ron Artest die zeventien gang signs omhoog gooit voor al z'n broeders in de struggle. Yao Ming die hetzelfde doet voor de homies in Chinatown. Dikembe Mutombo die zijn vinger schudt na wéér een block, en die vinger vervolgens breekt door de luchtweerstand. En best of all: Méér vrije worpen voor Chuck Hayes.
Door Tiel van den Heuvel
Allereerst een klein excuses als de artikelen niet 'top notch' zijn. Ik werk met een krap tijdschema en hey, het blijft gokken wat we doen. Gisteren typte ik de naam van Thaddeus Young fout en ik kom er net na publicatie achter dat Kevin Garnett wellicht totaal niet speelt. Die blessure is als een toverspiegel voor Chicago: Zij zien er ineens wel erg mooi uit. De Bulls hebben veertien van hun laatste twintig wedstrijden gewonnen en ik zou niet compleet verbaasd zijn als er gekke dingen gaan gebeuren. De C's blijven favoriet, maar er is niets lekkerders dan een ware 'upset' in de eerste ronde.
1. L.A. Lakers vs. 8. Utah Jazz
Dat liedje hebben de Lakers zo uitgespeeld. De Jazz hebben niet genoeg noten op hun zang om... Vergeet de woordgrappen. Kirilenko is niet goed meer, Carlos Boozer wordt zwaar overschat en hij is zacht. Alleen Deron Williams overklast de Lakers op zijn positie, de pointguard. Hoe gaan de Jazz Kobe, Bynum, Gasol en Lamar Odom afstoppen? Niet. Dat is het enige antwoord.
Eenzaam in zijn klasse. Deron Williams is de enige Jazz-speler die zijn positie domineert (foto Melissa Majchrzak/NBAE/Getty Images)
Van de Lakers verwacht ik veel dit jaar. A) Ze hebben me vorig jaar genakt in mijn poule. B) Ze hebben het meeste talent in de NBA rondlopen. Gasol, Odom, Bynum en Kobe zijn vier van de beste, *insert random number*, 25 spelers in de NBA. In één team. Als de Blazers doorgaan naar de tweede ronde, en daar L.A. tegenkomen, wordt het interessant. Dat is echter een grote 'als', maar de Blazers zijn het enige team dat enigszins op kan boksen tegen de Mohammed Ali die de Lakers op dit moment zijn. 4-1 La-la Land.
2. Denver Nuggets vs. 7 New Orleans Hornets
Misschien wel de moeilijkste match up om te voorspellen. Zoals boven beschreven: Deze teams liggen net een paar wedstrijden uit elkaar. Veel vraagtekens waar ik eigenlijk geen antwoord op heb en ik geef de wedstrijd aan Denver, gewoon omdat ik de Birdman ver wil zien komen én omdat ik oprecht denk dat J.R. Smith een revelatie wordt in de play offs. Hij gaat drietjes poppen tot in de tweede ronde, denk ik, Denver in zeven games!
Dan nu de vraagtekens: Hoezo staat New Orleans zo laag? Hoezo staat Denver zo hoog? Hoe aanstekelijk is Chauncey Billups' koelbloedigheid? Ik draag zijn schoenen, maar die geven niet af. Hoe gaat Denver met David West om? Hoe hard gaat CP3 domineren en hoe eenzaam voelt hij zich als hij, en de eerder genoemde West, de enige met meer dan 15 punten zijn? Hoeveel blocks maakt Chris Andersen in de series? Bij meer dan 30 volgt een nieuw gedicht. Speelt James Posey een rol? En Tyson Chandler? Komt 'Melo opdagen om zijn verdedigende taken uit te voeren? Gaat hij niemand suckerpunchen? Zoveel vragen, zo weinig tijd. Dit wordt smullen alsof je in een restaurant zit waar ze alleen maar toetjes serveren.
3. San Antonio Spurs vs. 6. Dallas Mavericks
Met Manu: Spurs in vijf of zes. Maar dit zijn de 'Play off that should not be'! Manu is er dus niet bij voor San Antonio en de vraag is of Tim Duncan en Tony Parker sterk genoeg zijn om met z'n tweetjes de vracht te dragen. Als je me zou willen overtuigen voor één van beiden teams zou het zijn alsof je me kernfysica uit probeerde te leggen. Ik vind het rete-interessant en ik zou voortdurend instemmend knikken. Maar ondertussen denk ik: 'Waar heb je het over?'
Tim Duncan kan goed verdedigen, maar Dirk Nowitzki is een grote knul die van ver kan schieten. TD is niet fit genoeg om achter Dirk aan te hobbelen als hij over de drie staat. Bruce Bowen is, dank God voor kleine pleziertjes, oud en betekent niks meer. George Hill, Roger Mason en Drew Gooden zijn spelers die het label van de Spurs met verve kunnen dragen. Harde werkers, niet te opvallend, solide.
Tony Parker kan goed voor 40 ppg gaan tegen het karkas van Jason Kidd (foto Glenn James/NBAE via Getty Images)
Het typen van die laatste zin heeft me trouwens helemaal in een San An-modus geduwd. Wat valt er voor Dallas te zeggen? Jason Terry, lightning. Eric Dampier, goed. Jason Kidd, leider. Maar daar ligt de zwakte, en de reden dat ik hem aan San An geef. Voor Dallas om te presteren moet Kidd veel spelen. Maar elke verdedigende posessie wordt hij blootgelegd als het overblijfsel van de dinosaurus die hij was. Hij kan nooit voor Tony Parker blijven, die man kan gerust 40 ppg tegen Dallas scoren. Wederom een toss-up, maar ik mag Tony Parker wel. Player. San An in 7.
4. Portland Trailblazers vs. 5. Houston Rockets
De 4 vs. 5 zijn vaak leuk maar ik ben bang dat ook hier sentiment het van de reden gaat winnen. Portland pakt ze. Omdat ik Greg Oden snoeihard wil zien dunken over Yao. Omdat ik Brandon Roy op het hoogste podium wil zien. Omdat ik Sergio Rodriguez en Rudy Fernandez dronken wil zien worden op de mediterrane manier die de Amerikanen vreemd is. Omdat ik Joel Przbnsbhbillah (the Vanilla Godzilla) een beest vind. Blazers in zeven games, oh yes.
Omdat ik een team van T-Mac, die de 'loser-award 2009' officiëel heeft gewonnen, niet in de tweede ronde wil zien. Hoe mooi zou het zijn als hij echt de boeken in ging als iemand die niet eens ooit dichtbij de finale is gekomen? Karl Malone en Charles Barkley hebben sympathie voor dit idee, wil ik wedden.
Zijn er reden om Houston te willen zien? Ron Artest die zeventien gang signs omhoog gooit voor al z'n broeders in de struggle. Yao Ming die hetzelfde doet voor de homies in Chinatown. Dikembe Mutombo die zijn vinger schudt na wéér een block, en die vinger vervolgens breekt door de luchtweerstand. En best of all: Méér vrije worpen voor Chuck Hayes.
donderdag 16 april 2009
[ NBA ] Play offs in het Oosten
Minder onvoorspelbaar dan de strijd om de plaatsing in het westen, maar nog steeds crazy. Gisterennacht viel in Cleveland de beslissing wat de betreft de plaatsing in de play offs '08-'09. De 76'ers wonnen er, als tweede ploeg pas dit seizoen, van de Cavaliers en behielden zo hun zesde plaats. Hiermee elimineerden ze, gok ik, de kans op de enige upset die ik gemakkelijk zou zien gebeuren: Orlando ontloopt Chicago. Maar ik loop op de zaken vooruit.
Door Tiel van den Heuvel
Zullen we deze play offs nu alvast 'the play offs that should not be' noemen? In het Oosten beginnen twee van de drie kanshebbers een beetje mank aan hun series. Met Kevin Garnett nog niet in actie hebben de Celtics een probleem en Hedo Turkoglu, de ware MVP van de Magic, ging verleden week door zijn enkel. Als dit de betreffende clubs net zo hard treft als de cijfers en de afgelopen wedstrijden doen vermoeden, ben ik bereid de titel in deze conferentie meteen aan LeBron en z'n broeders te geven. Verdiend? Ze hebben het beste record, een leuk team, en de MVP in hun gelederen. En dan nu voor uw dagelijkse cliché: LeBron heeft zijn Pippen gevonden.
1. Cleveland Cavaliers vs. 8. Detroit Pistons
Rasheed Wallace denkt dat zijn Pistons de knop om kunnen draaien en hun kampioens-'swag' terug kunnen krijgen. Met andere woorden: 'Sheed doet wat een goede teamgenoot moet doen. Hij beurt zijn maten op en schrijft ze een kans toe in een onmogelijke situatie. Hij is de commandant die zijn troepen onder een regen van kogels de loopgraven uitstuurt. Onder het knetteren van de machinegeweren: 'We hebben een kans om de overkant te halen!'
LeBron is te goed, de Pistons hebben geen bank meer sinds Allen Iverson besloot er mee op te houden voor het seizoen. Ik zag de Pistons als kanshebbers om leuke dingen te laten zien, mits The Answer op kwam dagen. Dit is niet gebeurd, LeBron gaat er in vijf wedstrijdjes met de overwinning vandoor. Het worden wel leuke series trouwens: Beide teams spelen (fluisterend:) defense!
2. Boston Celtics vs. 7. Chicago Bulls
Ook een leuke match up. De Celtics zijn, zoals boven beschreven, een beetje gimpy en de Bulls zijn beter dan we (ik, in ieder geval) mee hebben gekregen. Kunnen het drietje regelmatig blaffen, spelen redelijk goede D en overklassen de Celtics wat mij betreft op de belangrijkste positie: de guard. Kan Derrick Rose de post bezorgen en verzorgen, nu het gaat om de knikkers? Kan Ben Gordon zijn smerig lekkere schotjes blijven poppen? Indien twee maal ja, dan gaan de Bulls denk ik wat wedstrijdjes pakken.
Reden om de Celtics het dit jaar niet te gunnen. Willen we hem met een ring zien? (foto Brian Babineau/NBAE via Getty Images)
De Celtics hebben Kevin Garnett nodig als de plee-juffrouw van hun kleedkamer. Als je hoort dat ze ziek is denk je dat zijn taken wel door een ander (Perkins, Big Baby) overgenomen kunnen worden. Enkele dagen later zit je tot je enkels in de shit. De defense van de Celtics valt en staat bij KG en in de post trekt hij de aandacht die nodig is voor wijd open drietjes. De Celtics gaan dit winnen, in hoeverre het een slijtageslag wordt hangt af van The Big Ticket. Voorspelling: 4-2 Celtics.
3. Orlando Magic vs. 6. Philadelphia 76'ers
Balen als een stekker. Als de Bulls hier hadden gestaan had ik Orlando op een karretje naar het abatoir gereden zien worden. De Bulls kunnen een stel klootzakken zijn waar Orlando niet tegen is opgewassen. Maar genoeg over wat had moeten zijn. De Magic zijn geen play off team en ik hoorde laatst een verklaring die het bondig pakte: In de play offs, in tegenstelling tot het gewone seizoen, hebben coaches de mogelijkheid jouw ene wapen te pakken en een knoop in dat geweer te leggen. Als de 76'ers er in slagen Orlando's drietjes te verdedigen komt alles aan op Dwight Howard. Verdedigend en dunkend een ware Superman, maar niet gepolijst genoeg om als Dwyane Wade echt een serie eigenhandig te winnen.
Philadelphia is een team met haar op de tanden. Andre Miller, Andre Iguodala, Thaddeus Young, leuke spelers die misschien wel eens een kans ruiken om hun marktwaarde te vergroten. Na de val van Elton Brand heeft Philly goed gespeeld en Orlando komt de play offs in met weinig opbeurende mojo. Weet je wat? Gewoon omdat het kan ga ik de 76'ers winnaar maken. Philadelphia 4, Orlando 2.
4. Atlanta Hawks vs. 5. Miami Heat
Handen omhoog als je denkt dat Miami deze pakt? Dat dacht ik al. Ik krijg meer handjes in de lucht dan een overvaller. Serieus: Twijfelen we aan Dwyane Wade's goddelijke clutchness? Durven we te zeggen dat Mike Bibby, ik herhaal: Mike Bibby?!?, dit gaat winnen? Eigenlijk valt er voor beide kanten wat te zeggen maar de 'homer' in mij zal South Beach altijd blijven supporten sinds Jason Willi.. Wilde ik het weer bijna over hem hebben.
Michael Beasley, perfecte side kick (foto Victor Baldizon/NBAE via Getty Images)
Dwyane Wade is de beste play off speler sinds Michael Jordan , Michael Beasley is een goede side kick, Udonis Haslem heeft een ring, Erik Spoelstra is een goede coach, Jermaine O'Neal kan beter spelen dan hij heeft gedaan en eist respect in de verdediging. Mario Chalmers is verdedigend okay. Ik zie een stralend blauwe hemel voor Miami.
Atlanta weet wat er nodig is een team tot het naatje te laten gaan. Vorig jaar hadden de C's zeven wedstrijden nodig om met ze af te rekenen. Winnen in Atlanta is moeilijk maar thuis stelden ze toen weinig voor. Toch waren de C's vorig jaar, in ronde 1, niet zo goed en ze matchten het atletische Atlanta totaal niet. Miami kan dat beter en ik voorzie eigenlijk weinig problemen voor Wade en co. Als Flip Murray geen gekke dingen doet: Miami 4, Atlanta 2.
Wat zie jij in je glazen bol? Voorspellingen die vastgelegd zijn lijken eng, maar doen het op feestjes beter dan 'Dat heb ik altijd al gezegd!'. Schroom niet, laat weten hoe jouw play off bracket er uit ziet.
Door Tiel van den Heuvel
Zullen we deze play offs nu alvast 'the play offs that should not be' noemen? In het Oosten beginnen twee van de drie kanshebbers een beetje mank aan hun series. Met Kevin Garnett nog niet in actie hebben de Celtics een probleem en Hedo Turkoglu, de ware MVP van de Magic, ging verleden week door zijn enkel. Als dit de betreffende clubs net zo hard treft als de cijfers en de afgelopen wedstrijden doen vermoeden, ben ik bereid de titel in deze conferentie meteen aan LeBron en z'n broeders te geven. Verdiend? Ze hebben het beste record, een leuk team, en de MVP in hun gelederen. En dan nu voor uw dagelijkse cliché: LeBron heeft zijn Pippen gevonden.
1. Cleveland Cavaliers vs. 8. Detroit Pistons
Rasheed Wallace denkt dat zijn Pistons de knop om kunnen draaien en hun kampioens-'swag' terug kunnen krijgen. Met andere woorden: 'Sheed doet wat een goede teamgenoot moet doen. Hij beurt zijn maten op en schrijft ze een kans toe in een onmogelijke situatie. Hij is de commandant die zijn troepen onder een regen van kogels de loopgraven uitstuurt. Onder het knetteren van de machinegeweren: 'We hebben een kans om de overkant te halen!'
LeBron is te goed, de Pistons hebben geen bank meer sinds Allen Iverson besloot er mee op te houden voor het seizoen. Ik zag de Pistons als kanshebbers om leuke dingen te laten zien, mits The Answer op kwam dagen. Dit is niet gebeurd, LeBron gaat er in vijf wedstrijdjes met de overwinning vandoor. Het worden wel leuke series trouwens: Beide teams spelen (fluisterend:) defense!
2. Boston Celtics vs. 7. Chicago Bulls
Ook een leuke match up. De Celtics zijn, zoals boven beschreven, een beetje gimpy en de Bulls zijn beter dan we (ik, in ieder geval) mee hebben gekregen. Kunnen het drietje regelmatig blaffen, spelen redelijk goede D en overklassen de Celtics wat mij betreft op de belangrijkste positie: de guard. Kan Derrick Rose de post bezorgen en verzorgen, nu het gaat om de knikkers? Kan Ben Gordon zijn smerig lekkere schotjes blijven poppen? Indien twee maal ja, dan gaan de Bulls denk ik wat wedstrijdjes pakken.
Reden om de Celtics het dit jaar niet te gunnen. Willen we hem met een ring zien? (foto Brian Babineau/NBAE via Getty Images)
De Celtics hebben Kevin Garnett nodig als de plee-juffrouw van hun kleedkamer. Als je hoort dat ze ziek is denk je dat zijn taken wel door een ander (Perkins, Big Baby) overgenomen kunnen worden. Enkele dagen later zit je tot je enkels in de shit. De defense van de Celtics valt en staat bij KG en in de post trekt hij de aandacht die nodig is voor wijd open drietjes. De Celtics gaan dit winnen, in hoeverre het een slijtageslag wordt hangt af van The Big Ticket. Voorspelling: 4-2 Celtics.
3. Orlando Magic vs. 6. Philadelphia 76'ers
Balen als een stekker. Als de Bulls hier hadden gestaan had ik Orlando op een karretje naar het abatoir gereden zien worden. De Bulls kunnen een stel klootzakken zijn waar Orlando niet tegen is opgewassen. Maar genoeg over wat had moeten zijn. De Magic zijn geen play off team en ik hoorde laatst een verklaring die het bondig pakte: In de play offs, in tegenstelling tot het gewone seizoen, hebben coaches de mogelijkheid jouw ene wapen te pakken en een knoop in dat geweer te leggen. Als de 76'ers er in slagen Orlando's drietjes te verdedigen komt alles aan op Dwight Howard. Verdedigend en dunkend een ware Superman, maar niet gepolijst genoeg om als Dwyane Wade echt een serie eigenhandig te winnen.
Philadelphia is een team met haar op de tanden. Andre Miller, Andre Iguodala, Thaddeus Young, leuke spelers die misschien wel eens een kans ruiken om hun marktwaarde te vergroten. Na de val van Elton Brand heeft Philly goed gespeeld en Orlando komt de play offs in met weinig opbeurende mojo. Weet je wat? Gewoon omdat het kan ga ik de 76'ers winnaar maken. Philadelphia 4, Orlando 2.
4. Atlanta Hawks vs. 5. Miami Heat
Handen omhoog als je denkt dat Miami deze pakt? Dat dacht ik al. Ik krijg meer handjes in de lucht dan een overvaller. Serieus: Twijfelen we aan Dwyane Wade's goddelijke clutchness? Durven we te zeggen dat Mike Bibby, ik herhaal: Mike Bibby?!?, dit gaat winnen? Eigenlijk valt er voor beide kanten wat te zeggen maar de 'homer' in mij zal South Beach altijd blijven supporten sinds Jason Willi.. Wilde ik het weer bijna over hem hebben.
Michael Beasley, perfecte side kick (foto Victor Baldizon/NBAE via Getty Images)
Dwyane Wade is de beste play off speler sinds Michael Jordan , Michael Beasley is een goede side kick, Udonis Haslem heeft een ring, Erik Spoelstra is een goede coach, Jermaine O'Neal kan beter spelen dan hij heeft gedaan en eist respect in de verdediging. Mario Chalmers is verdedigend okay. Ik zie een stralend blauwe hemel voor Miami.
Atlanta weet wat er nodig is een team tot het naatje te laten gaan. Vorig jaar hadden de C's zeven wedstrijden nodig om met ze af te rekenen. Winnen in Atlanta is moeilijk maar thuis stelden ze toen weinig voor. Toch waren de C's vorig jaar, in ronde 1, niet zo goed en ze matchten het atletische Atlanta totaal niet. Miami kan dat beter en ik voorzie eigenlijk weinig problemen voor Wade en co. Als Flip Murray geen gekke dingen doet: Miami 4, Atlanta 2.
Wat zie jij in je glazen bol? Voorspellingen die vastgelegd zijn lijken eng, maar doen het op feestjes beter dan 'Dat heb ik altijd al gezegd!'. Schroom niet, laat weten hoe jouw play off bracket er uit ziet.
woensdag 15 april 2009
[ NBA ] update coming!
Het seizoen nadert zijn einde, de play offs gaan beginnen. Morgen zijn de uiteindelijke matchups in de NBA helemaal bepaald. Kijk daarom vanaf morgen regelmatig op AmerikaanseTopsport en PowerForward om de voorspellingen en ontwikkelingen van de beste basketball league in de wereld, in de gaten te houden! Coming up: Een poule op NBA.com waar jij je ook voor in kunt schrijven. Welke lezer heeft het beste zicht op de winaar van 08 - 09? Stay tuned!
maandag 13 april 2009
[NHL] Malkin, Ovechkin en anderen in de prijzen
Evgeni Malkin van de Pittsburgh Penguins heeft de Art Ross Trophy opgeëist. De jonge Rus behaalde dit seizoen 113 punten (optelstom van doelpunten en assists) in het reguliere seizoen, drie meer dan zijn landgenoot Alexander Ovechkin van de Washington Capitals. De laatste pakte ook een prijs: voor Ovechkin is er de Maurice Richard Trophy omdat hij het meeste aantal doelpunten in het reguliere seizoen scoorde (56 stuks).
DOOR HARRY WEERTS
TSN meldt dat er in de historie van het ijshockey nauwelijks spelers zijn geweest die meer op doel schoten dan het Russische wonderkind. In dit seizoen maakte hij 528 schoten. Alleen Phil Esposito haalde ooit een hoger aantal: 550 keer in 1970-1971.
Doelverdedigers Tim Thomas en Manny Fernandez van de Boston Bruins delen samen de William Jennings Trophy als minst gepasseerde keeper. Thomas speelde 54 duels en Fernandez 28. Zij moesten 196 doelpunten toestaan.
Verder nog wat wetenswaardigheden:
Mike Green (Washington Capitals) is de meest productieve verdediger. De Canadees tekende voor 31 goals en 73 punten.
Bobby Ryan van de Anaheim Ducks was de meest productieve rookie: 31 goals en 57 punten in 64 duels.
Doelverdediger Steve Mason van de Columbus Blue Jackets had de meeste shutouts (10 stuks).
Binnenkort meer over de snel naderende playoffs.
DOOR HARRY WEERTS
TSN meldt dat er in de historie van het ijshockey nauwelijks spelers zijn geweest die meer op doel schoten dan het Russische wonderkind. In dit seizoen maakte hij 528 schoten. Alleen Phil Esposito haalde ooit een hoger aantal: 550 keer in 1970-1971.
Doelverdedigers Tim Thomas en Manny Fernandez van de Boston Bruins delen samen de William Jennings Trophy als minst gepasseerde keeper. Thomas speelde 54 duels en Fernandez 28. Zij moesten 196 doelpunten toestaan.
Verder nog wat wetenswaardigheden:
Mike Green (Washington Capitals) is de meest productieve verdediger. De Canadees tekende voor 31 goals en 73 punten.
Bobby Ryan van de Anaheim Ducks was de meest productieve rookie: 31 goals en 57 punten in 64 duels.
Doelverdediger Steve Mason van de Columbus Blue Jackets had de meeste shutouts (10 stuks).
Binnenkort meer over de snel naderende playoffs.
donderdag 9 april 2009
[ Doping ] Smet op de NFL class van '09?
Duidt rook altijd op vuur? Dat is de vraag die je daadwerkelijk stelt als je de headlines van de NFL een paar dagen terug las. Prospects Clay Matthews en Brian Cushing zouden bij de combine positief hebben getest voor anabole steroïden. Anonieme bronnen, 'waaronder één NFL team', zouden NFLDraftBible.com op de hoogte hebben gesteld van de juicende 'millionairs to be'. Het topje van de ijsberg? IJskoude feiten? Of een verhaaltje van een journalist, op zoek naar een scoop?
Door Tiel van den Heuvel
De naam van Brian Cushing in dat rijtje doet me een beetje pijn. Cushing wordt getrained door Joe DeFranco, een gymeigenaar in New Jersey. Zijn sportschool zet atleten van wereldformaat neer en zijn website (www.defrancostraining.com) trekt duizenden bezoekers. DeFranco weet wat hij doet, zijn programma Westside For Skinny Bastards kweekt monsters. Zijn resumé behelst tientallen atleten die na komst in zijn gym pro werden. Bij DeFranco wordt je sterk, zo ook Brian Cushing.
De geruchten rond Cushing zetten mijn geloof op het spel. Ik geloof heilig dat atleten voor het overgrote deel 'naturel' zijn, dat ze geen (illegale) doping gebruiken. Er zijn altijd mensen die gebruiken, maar er zijn ook altijd freaks die van zichzelf sterker, sneller en behendiger zijn dan wij stervelingen. Dat extra beetje helpt ze de NFL, de NBA of welke topsport league dan ook in. En dan dat gerucht van Cushing. Dat zaait twijfel waar ooit alleen een dode akker lag.
Brian Cushing: Roid-spuiter, gemotiveerd topatleet, of beiden? (foto via Tinpic.com)
Van de site van DeFranco: 'First of all, I have NEVER taken steroids in my life and I have a strict anti-steroid/anti-drug policy at my gym.' Ik geloof de man maar kan het zijn dat hij de heel menselijke fout heeft gemaakt te naïef te zijn? Dat de heer Cushing naast zijn dagelijkse proteïne-papje ook andere, minder onschuldige vloeistoffen tot zich nam? Een spuitje is zo gezet en ik denk dat DeFranco niet op hun billen gaat onderzoeken voor naaldenprikjes.
Vanaf hier passen er nog tientallen alinea's over doping in de topsportwereld. Gebeurt het? Ongetwijfeld. Is het een probleem? Dat is een discussie die ik niet eens van mezelf kan winnen. Ten eerste geloof ik dat het probleem kleiner is dan we denken. De geruchten lijken mij precies zoals ik ze beschrijf; geruchten. De drugtests die de NFL afneemt worden niet openbaar gemaakt, alleen aan de atleten zelf, en ik neem aan dat ze niet zelf van de daken schreeuwen welke waarde hun testosteronspiegel had.
Tweede punt: Als we sport kijken, boeit het ons dan? Zou ik minder van het spel van een LeBron James genieten als hij doped was als een malle? Ik denk het niet. We willen harde dunks, tackles en sprints zien en het werk dat een atleet achter de schermen verricht is minder boeiend dan wat er onder de schijnwerpers gebeurt. En het werk achter de schermen dát ze doen? Hier merk ik dat typen een remedie is waarbij je zaken goed voor jezelf op een rijtje zet.
Basketballers, footballers, hockeyers en honkballers leven voor hun sport. Het is hun inkomen. Zoals psychologen ongetwijfeld bij moeten blijven in ontwikkelingen op hun vakgebied, zijn sporters in de off season maandenlang bezig met één goal voor ogen. Méér squaten, benchen en cleanen. Harder lopen, hoger springen. Dat jumpshot nóg beter ontwikkelen. Dat is denk ik 90% attitude, 5% genen. En die andere 5% mogen de idolen voor mij ieder op eigen manier invullen.
Door Tiel van den Heuvel
De naam van Brian Cushing in dat rijtje doet me een beetje pijn. Cushing wordt getrained door Joe DeFranco, een gymeigenaar in New Jersey. Zijn sportschool zet atleten van wereldformaat neer en zijn website (www.defrancostraining.com) trekt duizenden bezoekers. DeFranco weet wat hij doet, zijn programma Westside For Skinny Bastards kweekt monsters. Zijn resumé behelst tientallen atleten die na komst in zijn gym pro werden. Bij DeFranco wordt je sterk, zo ook Brian Cushing.
De geruchten rond Cushing zetten mijn geloof op het spel. Ik geloof heilig dat atleten voor het overgrote deel 'naturel' zijn, dat ze geen (illegale) doping gebruiken. Er zijn altijd mensen die gebruiken, maar er zijn ook altijd freaks die van zichzelf sterker, sneller en behendiger zijn dan wij stervelingen. Dat extra beetje helpt ze de NFL, de NBA of welke topsport league dan ook in. En dan dat gerucht van Cushing. Dat zaait twijfel waar ooit alleen een dode akker lag.
Brian Cushing: Roid-spuiter, gemotiveerd topatleet, of beiden? (foto via Tinpic.com)
Van de site van DeFranco: 'First of all, I have NEVER taken steroids in my life and I have a strict anti-steroid/anti-drug policy at my gym.' Ik geloof de man maar kan het zijn dat hij de heel menselijke fout heeft gemaakt te naïef te zijn? Dat de heer Cushing naast zijn dagelijkse proteïne-papje ook andere, minder onschuldige vloeistoffen tot zich nam? Een spuitje is zo gezet en ik denk dat DeFranco niet op hun billen gaat onderzoeken voor naaldenprikjes.
Vanaf hier passen er nog tientallen alinea's over doping in de topsportwereld. Gebeurt het? Ongetwijfeld. Is het een probleem? Dat is een discussie die ik niet eens van mezelf kan winnen. Ten eerste geloof ik dat het probleem kleiner is dan we denken. De geruchten lijken mij precies zoals ik ze beschrijf; geruchten. De drugtests die de NFL afneemt worden niet openbaar gemaakt, alleen aan de atleten zelf, en ik neem aan dat ze niet zelf van de daken schreeuwen welke waarde hun testosteronspiegel had.
Tweede punt: Als we sport kijken, boeit het ons dan? Zou ik minder van het spel van een LeBron James genieten als hij doped was als een malle? Ik denk het niet. We willen harde dunks, tackles en sprints zien en het werk dat een atleet achter de schermen verricht is minder boeiend dan wat er onder de schijnwerpers gebeurt. En het werk achter de schermen dát ze doen? Hier merk ik dat typen een remedie is waarbij je zaken goed voor jezelf op een rijtje zet.
Basketballers, footballers, hockeyers en honkballers leven voor hun sport. Het is hun inkomen. Zoals psychologen ongetwijfeld bij moeten blijven in ontwikkelingen op hun vakgebied, zijn sporters in de off season maandenlang bezig met één goal voor ogen. Méér squaten, benchen en cleanen. Harder lopen, hoger springen. Dat jumpshot nóg beter ontwikkelen. Dat is denk ik 90% attitude, 5% genen. En die andere 5% mogen de idolen voor mij ieder op eigen manier invullen.
[ NASCAR ] Eindelijk winst voor Jef Gordon
Jef Gordon moest er lang op wachten maar naar 47 wedstrijden zonder winst lukte het hem zondag 5 april wel in Texas. Gordon starte als tweede achter polesitter Reutimann. Reutimann die in de begin van de race nog goed mee voorin reed, maar niet echt mee kon doen voor de overwinning en uiteindelijk als elfde eindigde. Gordon is aan een goed seizoen bezig en het leek ook een kwestie van tijd voordat de viervoudig nascar kampioen een race zou winnen. Jimmie Johnson, zijn teamgenoot bij Hendrick Motorsports, werd tweede.Johnson kende weer een moeilijke wedstrijd waarin het lang duurde voordat hij een goede setup had gevonden. Maar zoals zovaak kreeg Johnson het samen met crew chief Chad Knaus toch weer voor elkaar en zo pakte hij een mooie tweede plaats, wat hem ook de tweede plek in het kampioenschap opleverde.
Door Marcel Butink
De derde plaats was voor Greg Biffle, voor Tony Stewart die knap vierde werd. Roush Fenway Racing had naast Biffle ook Kenseth en Edwards goed voorin zitten. Kenseth die de eerste twee races van het seizoen nog wist te winnen had het daarna moeilijk om voorin mee te doen. Op Texas werd Kenseth vijfde. Edwards, die deze race vorig jaar beide keren wist te winnen, leek ook nu de man te worden van de wedstrijd, maar de pitstops van zijn team waren zo slecht dat hij kansloos werd voor de winst. Hij werd uiteindelijk tiende.
Twee grootheden, samen goed voor zeven titels. Links Johnson, rechts Gordon (foto Rusty Jarrett/Getty Images via Zimbio.com)
Andere namen die opvielen waren die van Paul Menard en Marcos Ambrose. Menard werd uiteindelijk na lang in de top 10 te hebben gereden dertiende. Marcos Ambrose maakte veel indruk door snelle tijden te rijden in de top 10 maar viel helaas uit met een opgeblazen motor. Een andere coureur die veel indruk maakt is voormalig Formule 1-coureur Juan Pablo Montoya. Montoya, die uiteindelijk zevende werd, is vaak in de top te vinden en lijkt het goed voor elkaar te hebben. Velen denken dan ook dat het nog maar een kwestie van tijd is voordat de Colombiaan zijn eerste overwinning haalt op een oval. Montoya heeft het uitstekend naar zijn zin in de NASCAR wereld, en zal voor geen goud terug gaan naar de Formule 1.
In de achterveld was er een zware strijd gaande om in de top 35 te blijven of te komen. Scott Speed, die vorige week uit de top 35 viel, wist zich niet te kwalificeren voor de wedstrijd en moest vanaf de kant toekijken. Een andere rookie is Joey Logano, van hem wordt in de toekomst veel verwacht. Logano heeft het in zijn eerste jaar zeer moeilijk. Hij viel weer een plek terug en staat nu precies op de 35e plaats. De aankomende races zal het voor hem zeer spannend worden om hoger op te komen.
Volgende race is over 2 weken in Phoenix, deze race wist Johnson vorig jaar beide keren te winnen. De grote vraag is dan ook: Wie houdt de Hendrick coureurs tegen.
Door Marcel Butink
De derde plaats was voor Greg Biffle, voor Tony Stewart die knap vierde werd. Roush Fenway Racing had naast Biffle ook Kenseth en Edwards goed voorin zitten. Kenseth die de eerste twee races van het seizoen nog wist te winnen had het daarna moeilijk om voorin mee te doen. Op Texas werd Kenseth vijfde. Edwards, die deze race vorig jaar beide keren wist te winnen, leek ook nu de man te worden van de wedstrijd, maar de pitstops van zijn team waren zo slecht dat hij kansloos werd voor de winst. Hij werd uiteindelijk tiende.
Twee grootheden, samen goed voor zeven titels. Links Johnson, rechts Gordon (foto Rusty Jarrett/Getty Images via Zimbio.com)
Andere namen die opvielen waren die van Paul Menard en Marcos Ambrose. Menard werd uiteindelijk na lang in de top 10 te hebben gereden dertiende. Marcos Ambrose maakte veel indruk door snelle tijden te rijden in de top 10 maar viel helaas uit met een opgeblazen motor. Een andere coureur die veel indruk maakt is voormalig Formule 1-coureur Juan Pablo Montoya. Montoya, die uiteindelijk zevende werd, is vaak in de top te vinden en lijkt het goed voor elkaar te hebben. Velen denken dan ook dat het nog maar een kwestie van tijd is voordat de Colombiaan zijn eerste overwinning haalt op een oval. Montoya heeft het uitstekend naar zijn zin in de NASCAR wereld, en zal voor geen goud terug gaan naar de Formule 1.
In de achterveld was er een zware strijd gaande om in de top 35 te blijven of te komen. Scott Speed, die vorige week uit de top 35 viel, wist zich niet te kwalificeren voor de wedstrijd en moest vanaf de kant toekijken. Een andere rookie is Joey Logano, van hem wordt in de toekomst veel verwacht. Logano heeft het in zijn eerste jaar zeer moeilijk. Hij viel weer een plek terug en staat nu precies op de 35e plaats. De aankomende races zal het voor hem zeer spannend worden om hoger op te komen.
Volgende race is over 2 weken in Phoenix, deze race wist Johnson vorig jaar beide keren te winnen. De grote vraag is dan ook: Wie houdt de Hendrick coureurs tegen.
dinsdag 7 april 2009
[ NBA ] Losse flodders
Weer even wat losse puntjes die jullie aandacht behoeven:
* Michael Jordan, John Stockton en David Robinson zijn geintroduceerd in 'the Hall of Fame'. What the... Ik dacht dat MJ daar al in stond sinds de dag dat hij besloot er mee op te houden! Is daar een tijdslimiet voor ofzo, of dachten ze dat er nog een comeback in zat? Kijkende naar het Bobcats roster van een half jaar geleden, is dat laatste niet ver gezocht. Nu de Bobcats volgend jaar een reele kans op de play offs hebben, zullen ze vrede hebben met een Jordan die nooit meer zal ballen. Michael, John, David: Het is jullie gegund!
* Manu Ginobili (San Antonio Spurs) speelt niet meer dit seizoen. Iemand, zet even een 'houdoe en bedankt!' in, aub. De Spurs verliezen het kleine beetje hoop dat ze hadden om in de play offs te kunnen verrassen. Verder: We blijven praten over hoe de Pistons en Suns hun roster op moeten blazen. Hoe zit het met de Spurs? Bruce Bowen, Michael Finley, zien we die nog terug? Hoe goed is Tim Duncan nog? Top vijf PF in de league, zonder twijfel, maar volledig onzichtbaar tegen de Cavaliers op zondagnacht. Een stukje van Tim begint oud te worden. Een stukje.
* Denver neemt 'momentum' mee in de play offs. Zij rollen over mensen heen als een bulldozer, staan tweede in het westen en hebben negen van hun laatste tien games gewonnen. Awesome. Ik krijg een negatieve vibe bij Portland. Zij verloren zondag vrij dik van Houston, een mogelijke tegenstander over enkele weken.
* Reken Charlotte nog niet buiten de play offs! Van hun resterende vijf wedstrijden kunnen zij er, met een beetje geluk, vier winnen. Philadelphia, Oklahoma, Chicago en New Jersey zijn geen hoogvliegers. Vooral de match tegen de Bulls kan belangrijk zijn, zij zijn directe concurrenten om die laatste plek in de strijd om te prijzen. Persoonlijk zou ik de Cats graag in de play offs zien. Een defensief goed team en Gerald Wallace. Hmm. De man kan ballen, ik wil zien of dat ook in april en mei geldt.
* Mijn picks voor dit seizoen:
* Jason Kidd is derde op de all time assist lijst. Hoewel hij compleet 'washed up' leek voor de laatste twee jaar moet je toch concluderen dat hij het toch maar even flikt. De man die hij passeerde heeft overigens, helaas, veel te kort gespeeld. Magic Johnson is slachtoffer van het beest dat 'ongetemde seks met meerdere sletjes tegelijk' heet en moest door zijn HIV besmetting vroegtijdig stoppen. Magic > Kidd, any day. Kidd moet nu nog 5560 assists (ongeveer) uitdelen om eerste te worden boven John Stockton. Gaat hem niet lukken. Mark Jackson heeft er echter maar een paar honderd meer, die is volgend jaar de Sjaak.
* Andrew Bynum (Lakers) maakt deze week waarschijnlijk zijn rentree. Om hem in het ritme van de play offs te krijgen verwacht ik veel minuten en veel 'touches' voor de grote jongen. Phil Jackson (coach) zal beseffen dat Bynum een grote variabele in de kampioenschapsformule is. Met hem erbij hebben de Lakers onderin meer power dan de Cavs kunnen matchen. Zonder Bynum moeten ze rekenen op Gasol. Die speelde vorig jaar in de play offs zo zacht als een verenkussen. Is dat dit jaar anders?
* Michael Jordan, John Stockton en David Robinson zijn geintroduceerd in 'the Hall of Fame'. What the... Ik dacht dat MJ daar al in stond sinds de dag dat hij besloot er mee op te houden! Is daar een tijdslimiet voor ofzo, of dachten ze dat er nog een comeback in zat? Kijkende naar het Bobcats roster van een half jaar geleden, is dat laatste niet ver gezocht. Nu de Bobcats volgend jaar een reele kans op de play offs hebben, zullen ze vrede hebben met een Jordan die nooit meer zal ballen. Michael, John, David: Het is jullie gegund!
* Manu Ginobili (San Antonio Spurs) speelt niet meer dit seizoen. Iemand, zet even een 'houdoe en bedankt!' in, aub. De Spurs verliezen het kleine beetje hoop dat ze hadden om in de play offs te kunnen verrassen. Verder: We blijven praten over hoe de Pistons en Suns hun roster op moeten blazen. Hoe zit het met de Spurs? Bruce Bowen, Michael Finley, zien we die nog terug? Hoe goed is Tim Duncan nog? Top vijf PF in de league, zonder twijfel, maar volledig onzichtbaar tegen de Cavaliers op zondagnacht. Een stukje van Tim begint oud te worden. Een stukje.
* Denver neemt 'momentum' mee in de play offs. Zij rollen over mensen heen als een bulldozer, staan tweede in het westen en hebben negen van hun laatste tien games gewonnen. Awesome. Ik krijg een negatieve vibe bij Portland. Zij verloren zondag vrij dik van Houston, een mogelijke tegenstander over enkele weken.
* Reken Charlotte nog niet buiten de play offs! Van hun resterende vijf wedstrijden kunnen zij er, met een beetje geluk, vier winnen. Philadelphia, Oklahoma, Chicago en New Jersey zijn geen hoogvliegers. Vooral de match tegen de Bulls kan belangrijk zijn, zij zijn directe concurrenten om die laatste plek in de strijd om te prijzen. Persoonlijk zou ik de Cats graag in de play offs zien. Een defensief goed team en Gerald Wallace. Hmm. De man kan ballen, ik wil zien of dat ook in april en mei geldt.
* Mijn picks voor dit seizoen:
MVP: LeBron JamesWaarom is er geen Offensive Player of the Year? Dat lijkt me lachen. Iemand die in de verdediging niet veel brengt, maar tenminste kan aanvallen. Dat zou een beloning zijn voor het anti-basketball dat de Suns onder d'Antoni speelden. Namen die in mijn hoofd schieten: Jamal Crawford, Steve Nash, Zach Randolph, de vroegere Stephon Marbury. Voeg gerust toe. Doel is om een team te hebben dat per wedstrijd 140 punten scoort, maar er 164 tegen krijgt.
Sixth Man: (moeilijk) Jason Terry
Most Improved Player: Devin Harris (obviously)
Defensive player: (twijfel twijfel) LeBron James
Coach of the Year: George Karl
Rookie of the Year: Derrick Rose
* Jason Kidd is derde op de all time assist lijst. Hoewel hij compleet 'washed up' leek voor de laatste twee jaar moet je toch concluderen dat hij het toch maar even flikt. De man die hij passeerde heeft overigens, helaas, veel te kort gespeeld. Magic Johnson is slachtoffer van het beest dat 'ongetemde seks met meerdere sletjes tegelijk' heet en moest door zijn HIV besmetting vroegtijdig stoppen. Magic > Kidd, any day. Kidd moet nu nog 5560 assists (ongeveer) uitdelen om eerste te worden boven John Stockton. Gaat hem niet lukken. Mark Jackson heeft er echter maar een paar honderd meer, die is volgend jaar de Sjaak.
* Andrew Bynum (Lakers) maakt deze week waarschijnlijk zijn rentree. Om hem in het ritme van de play offs te krijgen verwacht ik veel minuten en veel 'touches' voor de grote jongen. Phil Jackson (coach) zal beseffen dat Bynum een grote variabele in de kampioenschapsformule is. Met hem erbij hebben de Lakers onderin meer power dan de Cavs kunnen matchen. Zonder Bynum moeten ze rekenen op Gasol. Die speelde vorig jaar in de play offs zo zacht als een verenkussen. Is dat dit jaar anders?
zaterdag 4 april 2009
[ NBA ] Ode aan The Birdman
Chris Andersen blockte acht schoten in de wedstrijd Denver – Utah, twee dagen geleden. Een hele belangrijke wedstrijd in de strijd om divisiewinst en The Birdman stond op. Acht drietjes van J.R. Smith hielpen ook, maar ik geef de overwinning aan The Bird. Een kleine ode aan, met afstand, de gaafste speler in de NBA
Door Tiel van den Heuvel
Door Tiel van den Heuvel
Zes seconden te gaan, in het eerste kwart,
Chris Andersen’s blockfeestje gaat van start.
In een wedstrijd waarin Utah domineert,
wordt Andrei Kirilenko’s schotje naar diens zender teruggekeerd.
Drie minuten gespeeld, na de eerste intermissie.
Boozer gaat omhoog en kijk, daar issie!
The Birdman brengt Boozer defensief harde pressie,
we zijn op weg in een memorabele blockshot-sessie.
Drie minuutjes later, en daar gaan we weer.
Bird tegen Boozer: ‘Ik ken u toch, menneer?’
Een lay-up van dichtbij wordt gesmoord als een lapje rundergehakt,
ook mooi dat Denver daarna de bal gewoon pakt.
Ronnie Brewer is derde van Jazz’ vrinden,
die zich voor Andersen’ zegekar laat binden.
Deze keer eindigt de aanval toch met een Jazz fieldgoal,
door Boozer. Maar die zien we nog terug, die mong…, die loser.
Foto Zimbio.com
Halverwege het derde is de defense in de wedstrijd zoek,
en, HAHA!, daar komt Birdman om de hoek.
Boozer denkt wéér over Chris te kunnen scoren.
Chris wéét hoe hij Carlos' ego de grond in moet boren.
We staan op vijf, en pijn aan het been kan Chris niet stoppen,
om Andrei’s schot in zijn gezicht terug te poppen.
Na een boogbal ging Kirilenko de confrontatie
dapper aan, De échte Bird pakte zijn block-spies en rijgde die Rus er aan.
Boozer, daar ben je, voor de vierde maal!
Dit is The Bird, Superman, de Man van Staal!
Booz’ gaat frontaal omhoog en Chris, de gevederde,
maakt van Boozer officieel ‘de vernederde’.
Als een showman bewaart Chris de hardste voor het laatst.
CJ Miles’ schot wordt kundig richting tribune geplaatst.
Chris schudt zijn hoofd, ‘hoeveel meer willen jullie zien?’
Ga voor de tripple double Chris, ga voor de tien!
vrijdag 3 april 2009
[ NBA ] Egoproblemen bij Detroit Pistons
Detroit Pistons staat voor een groter probleem dan de G20-top die deze week in Londen bijeen komt. Financiële crisis? Hoe zit het met de NBA-play-offs die eraan zitten te komen? De Pistons zijn als team weer fit, hebben zeven relatief makkelijke wedstrijden te gaan en staan met één been in het ‘post season’. Ze staan zevende in het Oosten met twee punten voorsprong op de nummer negen, de Charlotte Bobcats. Gaan ze het halen? Vast wel. Maar als ze niet vlug iets aan Iverson en zijn attitude doen, vliegen ze er sneller uit dan Antoine Walker in een MVP-race.
DOOR TIEL VAN DEN HEUVEL
Lees het complete verhaal op powerforward.nl
DOOR TIEL VAN DEN HEUVEL
Lees het complete verhaal op powerforward.nl
woensdag 1 april 2009
[ NASCAR ] Johnson wint op Martinsville
Regerend kampioen Jimmy Johnson wint zijn eerste race van dit seizoen. De kwalificatie was op de zaterdag niet doorgegaan vanwege het slechte weer, dus was de stand in het kampioenschap ook de startopstelling. Johnson had in het begin van de race geen goede afstelling van zijn wagen, maar op Martinsville veranderen de baan en de omstandigheden zeer snel. Alle coureurs moeten de auto steeds veranderen tijdens de pitstops, en dat deed Johnson samen met zijn crew chief Chad Knaus het beste van iedereen.
Door Marcel Butink
Het begin van de wedstrijd werd gedomineerd door Jef Gordon, de tweede helft van de wedstrijd was het Danny Hamlin die lang op kop reed. Maar pas helemaal aan het einde kwam Johnson naar voren en hij had een perfecte wagen om de race te winnen. Dat het team van Johnson een top team is bewezen ze bij de laatste pitstop, die zo snel was dat Johnson Hamlin voorbij reed.
Hamlin gaf zich niet zomaar gewonnen en pakte in de 456e ronde met een geweldige restart de koppositie terug. De 500 ronden tellende race kende een geweldig spannende ontknoping. Johnson gaf in de 485e ronde een klein tikje op de achterkant van Hamlin waardoor hij er langs kon en uiteindelijk de wedstrijd won. Hamlin eindigde nog wel op de 2e plaats. Hamlin gaf na de wedstrijd aan geen probleem te hebben hoe Johnson hem aantikte, hij 'had waarschijnlijk precies hetzelfde gedaan', aldus het sportieve antwoord van Hamlin.
Hamlin ging 296 ronden aan de leiding. Het was de zesde zege voor Johnson op Martinsville. Voor Hendrick Motorsports was het precies 25 jaar geleden dat ze hun eerste overwinning haalden, ook op Martinsville. De teller staat nu op 176 overwinningen en 18 daarvan op Martinsville. Ook een goede race was er voor het nieuwe Stewart/Haas team, Tony Stewart werd zelf derde en Ryan Newman zesde.
Kyle Busch die de vorige wedstrijd nog domineerde had een moeilijke race en eindigde uiteindelijk op de 24e plaats. Voormalig formule 1 coureur Scott Speed had de pech dat hij door Kyle Busch van de baan werd getikt en de auto zwaar beschadigd raakte. Speed werd 39e en viel hierdoor uit de top 35, en moet zich dus voor de volgende race op Texas goed kwalificeren om mee te mogen doen in de race. De coureurs in de top 35 doen altijd mee in de race. De teams gaan nu richting Texas voor de race van zondag, kijken of Hamlin na tweemaal een tweede plaats nu wel de overwinnig kan halen.
Dit is het tweede artikel dat Marcel Butink voor AmerikaanseTopsport over NASCAR schrijft. Geïnteresseerde lezers die in de pen kruipen, dat zien we graag! amerikaansetopsport@gmail.com
Door Marcel Butink
Het begin van de wedstrijd werd gedomineerd door Jef Gordon, de tweede helft van de wedstrijd was het Danny Hamlin die lang op kop reed. Maar pas helemaal aan het einde kwam Johnson naar voren en hij had een perfecte wagen om de race te winnen. Dat het team van Johnson een top team is bewezen ze bij de laatste pitstop, die zo snel was dat Johnson Hamlin voorbij reed.
Hamlin gaf zich niet zomaar gewonnen en pakte in de 456e ronde met een geweldige restart de koppositie terug. De 500 ronden tellende race kende een geweldig spannende ontknoping. Johnson gaf in de 485e ronde een klein tikje op de achterkant van Hamlin waardoor hij er langs kon en uiteindelijk de wedstrijd won. Hamlin eindigde nog wel op de 2e plaats. Hamlin gaf na de wedstrijd aan geen probleem te hebben hoe Johnson hem aantikte, hij 'had waarschijnlijk precies hetzelfde gedaan', aldus het sportieve antwoord van Hamlin.
Hamlin ging 296 ronden aan de leiding. Het was de zesde zege voor Johnson op Martinsville. Voor Hendrick Motorsports was het precies 25 jaar geleden dat ze hun eerste overwinning haalden, ook op Martinsville. De teller staat nu op 176 overwinningen en 18 daarvan op Martinsville. Ook een goede race was er voor het nieuwe Stewart/Haas team, Tony Stewart werd zelf derde en Ryan Newman zesde.
Kyle Busch die de vorige wedstrijd nog domineerde had een moeilijke race en eindigde uiteindelijk op de 24e plaats. Voormalig formule 1 coureur Scott Speed had de pech dat hij door Kyle Busch van de baan werd getikt en de auto zwaar beschadigd raakte. Speed werd 39e en viel hierdoor uit de top 35, en moet zich dus voor de volgende race op Texas goed kwalificeren om mee te mogen doen in de race. De coureurs in de top 35 doen altijd mee in de race. De teams gaan nu richting Texas voor de race van zondag, kijken of Hamlin na tweemaal een tweede plaats nu wel de overwinnig kan halen.
Dit is het tweede artikel dat Marcel Butink voor AmerikaanseTopsport over NASCAR schrijft. Geïnteresseerde lezers die in de pen kruipen, dat zien we graag! amerikaansetopsport@gmail.com
Abonneren op:
Posts (Atom)