Deze site verhuist naar www.hoopinie.nl. De artikelen op die site zullen langer zijn, met méér mening en hopelijk méér discussie. Verhuis met me mee, laat weten wat je van de nieuwe site vindt. Vrijdag gaat, als het goed is, het eerste artikel online.

Groeten,

Tiel van den Heuvel



Doorzoek deze site
Aangepast zoeken

maandag 22 februari 2010

[ NBA ] Ik ben nog niet klaar om toe te geven

Deze (korte) entree is puur geschreven om te laten weten dat, ja, ik heb T-Mac ook zien spelen in zijn debuut als Knickerboxer. Eigenlijk wilde ik gewoon naar Kevin Durant en z'n maten kijken want wat spelen de Thunder heerlijk basketball. Maar als pluspuntje zat ik er klaar voor om 'Knee-Mac' te zien sucken voor zeven of acht minuten. Ik geef meteen toe: Ik was zeer verrast. Tegelijk: Reken je als fan niet te vroeg rijk. Ik zag ook dingen om minder enthousiast over te zijn.

Tracy was aardig traag, zijn dribbel was niet altijd even sterk en hij verviel, nu al, af en toe in de gewoonte om totaal niet naar zijn teamgenoten te kijken. In het begin passte hij juist elke bal af. Toen de wedstrijd zijn kant op rolde vergat hij het teamconcept en hij zocht alleen maar naar zijn eigen schot, zijn eigen actie. McGrady was ook -4 op het veld: De Thunder waren net wat sterker als McGrady in het veld stond. Mede omdat hij traag op de voetjes was in de defense: Daar moet je tegen de bliksemsnelle Thunder niet mee aankomen.

Dat hij zoveel de ring opzocht, ondanks Lee en Gallo, was echter ook meteen het sterkste punt: Hij zocht zonder angst de ring op en deed dat sterk. Ik weet niet of het door spieren, door de scheidsen of door overgewicht kwam maar hij kon na contact zijn ballen nog maken en er zijn inderdaad niet veel spelers die hem dat nadoen.

Bovenstaande kritiekpunten vallen echter in het niet bij de grootste zorg die ik nog steeds heb: Het blijft Tracy McGrady. Deze prachtige wedstrijd wordt gegarandeerd een keer opgevolgd door een 2/12 stinker waarin hij meer turnovers dan assists heeft en de Knicks er af gaan met dertig punten verschil. Juich dus vooral niet te vroeg. Al zijn de eerste tekenen veelbelovend.

Tot slot wil ik nog kwijt dat Darko Milicic vannacht bijna een double-double noteerde. Hoe lang is dat geleden? Milicic is altijd de punchline van elke slechte draftgrap geweest. De Wolves halen hem binnen en iedereen denkt: Dat doen ze om financiële of humanitaire redenen. Ze zullen Milicic wel uitkopen om hem dan naar Rusland te laten vertrekken. En dan gebeurt er dit in zijn debuut.

The NBA. Where amazing happens.

zaterdag 20 februari 2010

[ NBA ] review van de trade deadline

De NBA trade deadline is voorbij. In tegenstelling tot vorig jaar is er eigenlijk best veel gebeurd in de uren voor de telefoons afgesloten worden. Net als vorig jaar waren de trades die wél doorgingen, degenen die we totaal niet aan zagen komen. Vergeet Amare Stoudemire, Ray Allen en enkelen anderen. Kevin Martin speelt niet meer in Sacramento. Okay....

Tracy McGrady, Sergio Rodriguez naar Knicks, Kevin Martin en Hilton Armstrong, Jordan Hill en Jared Jeffries naar Houston, Carl Landry, Joey Dorsey en Larry Hughes naar Sacramento.

De New York Knicks zijn volgend jaar écht een ongeschreven boek. Er komt daar straks een max-contract speler binnen die werkelijk alle ruimte heeft om een team om zich heen te bouwen. Nu kunnen er twee dingen gebeuren:

1)LeBron James, Dwyane Wade, Chris Bosh, of een combinatie van die drie, komt in New York. Het jarenlang lijden voor de fans van New York heeft dan tenminste enig nut gehad: Met die spelers en wat free agents er omheen keren de trotse Knicks eindelijk weer terug in de play offs. De tactiek van jarenlang tanken, slechte contracten aannemen voor 'de zomer van 2010' en matig basketball heeft een respectabel team opgeleverd. Ik kan het met de middelen niet eens zijn, maar het doel is behaald.

2)De meest legitieme optie: Géén van die grote namen gaat weg bij zijn club en New York voelt zich gedwongen met geld te smijten om 'net-nietters' aan te trekken. Rudy Gay, Amare Stoudemire, Joe Johnson. Er komt, geheel in traditie, weer een bus overbetaalde spelers naar New York waar ze geen kampioenschap mee gaan winnen. In één woord: Gerechtigheid.
Inmiddels is naar buiten dat de Knicks van plan zijn om Tracy McGrady te laten starten de komende wedstrijden. Heerlijk. De sadist in mij hoopt dat T-Mac wat game laat zien, en de Knicks verleidt om hem te resignen voor tien miljoen (minstens!) per jaar.

Als er aan Houston iets ontbrak, dan is het wel een 'go to' scorende speler. Die hebben ze in Kevin Martin gevonden. Wat Martin echter niet bezit, en bij de Rockets wel wordt gewaardeerd, is de nodige 'tougness'. Martin is een beetje soft, niet zo'n goede verdediger en meer een speler voor Golden State of Phoenix, als je het mij vraagt. Maar nu de Rockets dus een pure scorer hebben toegevoegd zonder daar écht veel voor op te geven, moet je de handen weer klappen voor het management voor de club.

Sacramento laat met de ruil weten de toekomst helemaal om Tyreke Evans te bouwen. En waarom ook niet: Kevin Martin heeft ze nergens gebracht en Tyreke heeft vleugjes geniaal spel laten zien. De vrees van kenners en fans, dat Evans en Martin niet samen konden spelen, lijkt ook deels waar te zijn geweest. Met Martin de deur uit kan Evans het orkest dirigeren. En Larry Hughes gaat natuurlijk de grootste comeback maken sinds Jordan. En ja, dat was een grapje.

Nate Robinson en een andere speler naar Houston voor Eddie House en gasten die nooit spelen

Dit zou wel eens kunnen werken voor Boston. Verjonging is nodig voor de Celtics, zoveel is wel duidelijk nadat mensen 911 belden omdat het plafond in de Garden in dreigde te zakken. Het gekraak dat men hoorde bleken de gewrichten van Kevin Garnett en Ray Allen te zijn.
Als Robinson iets kan, dan is het scoren. Hij is niet de passer of verdediger die Rajon Rondo is, maar als het meezit hoeft Robinson niet meer dan tien minuten per wedstrijd te maken voor de C's. Maar bij een flinke achterstand of een enorme koelte in scorend vermogen, kan Robinson helpen.

Antawn Jamison en Sebastian Telfair naar Cleveland, Al Thornton, Zydrunis Ilgauskus + Pick naar Washington, Drew Gooden naar L.A. Clippers.

Niet zo onder de indruk als de meeste mensen van de media. Nog een scorer bij LeBron? Big Z was belangrijk.
Grap Telfair + Delonte West
Clippers maken ruimte op de salarislijst, Washington herstelt enigszins
Z waarschijnlijk uitgekocht

Allereerst hoor ik van alle kanten dat Zydrunis Ilgauskus uitgekocht zal worden door Washington, om vervolgens (na een maand) te mogen tekenen bij elk team met een plekje. Ik hoop voor Cleveland dat hij terugkeert bij de Caveliers, want ze gaan hem harder missen dan ze nu nog denken. Ilgauskus deed dingen die Shaq nooit zou kunnen doen: Ruimte creëren onder de ring om LeBron als een magneet naar de ring te zuigen. Shaq neemt ruimte onder de borden in. Big Z was blij om een meter of vier te vertrekken om de grote jongens mee te nemen. Deden ze dat niet? Dan blafte Z zijn schotjes er wel in. En dat heeft Shaq nog nooit gedaan.

Nog een scorende speler bij Cleveland? Ik vind Antawn Jamison een prima speler hoor, maar ik weet niet of LeBron dit wel nodig heeft. Mo Williams wil zijn schotjes drukken, Shaq moet tevreden gehouden worden en dan Antawn er nog bij. Dat zijn allemaal ballen die niet naar LeBron gaan en Cleveland gaat nergens heen met een LeBron die rond de twintig punten 'per' scoort.
Cleveland heeft nu trouwens een backcourt waar ze in elke stad, door elke achterbuurt kunnen lopen zonder beroofd te worden. Hoeveel geweren zouden Sebastian Telfair en Delonte West samen op zak hebben? Waarom worden hier niet meer grappen over gemaakt?

Stille winnaar in deze zijn de Los Angeles Clippers. Die creëren ruimte op hun salarislijst en zijn stiekem een speler in de zomer van grote contracten. Ze hebben straks een geschatte 35 miljoen te spenderen. En in tegenstelling tot New York hebben ze al een kleine kern waarvan de grote jongens zouden kunnen zeggen: Dáár wil ik wel mee ten strijde trekken! Baron Davis, Blake Griffin, Chris Kaman en Eric Gordon. Let op voor de Clips!

Steve Blake en Travis Outlaw naar L.A. Clippers, Marcus Camby naar Portland

Niet veel over te zeggen. Blake en Outlaw zijn leuke spelers, Blake kan één van de beste back up PG's zijn in de league. Marcus Camby was natuurlijk nodig in Portland. Zij zijn dit jaar Greg Oden en Joel Przybilla verloren en hebben een center nodig voor als het straks mei is. Als Camby past bij de Trailblazers, zijn de Blazers weer terug om herrie te schoppen.

Caron Butler, Brandan Haywood, DeShawn Stevenson naar Dallas, Josh Howard, Quinton Ross en James Singleton naar Washington

'It makes us significantly better', aldus Marc Cuban, eigenaar van de Dallas Mavericks. En daar is eigenlijk alles mee gezegd. Ik heb Dallas inmiddels zien spelen met de nieuwe groep en zij zijn voor mij de tweede club in het westen, net na (of zelfs gelijk aan) de Lakers. Ze verdedigen hard, hebben scorers op bijna elke positie en creëren mismatches alsof ze Tom Cruise en Nicole Kidman zijn. Als Dallas het dit jaar allemaal wint mogen de Wizards hun naam veranderen in 'the Santaclauses', gewoon omdat ze zoveel cadeau geven.

Flip Murray, Acie Law en een pick naar Chicago, Tyrus Thomas naar Charlotte

Thomas zorgt voor wat welkome lengte in Charlotte. Ik kan echt niet wachten tot iemand die jongen een keer kan vertellen hoeveel rauw talent hij heeft, en hoeveel hij zou kunnen betekenen voor een club. Thomas lijkt perfect comfortabel te zijn met een rol als vierde- of vijfde speler van een team. Hij zou een bouwsteen kunnen zijn.
Flip Murray zal wel een vervelende gast in de kleedkamer zijn want ik snapte het al niet toen hij vorig jaar moest vertrekken. Fijne scorer, tevreden vanaf de bank. De vervanger van Ben Gordon?

Ronnie Brewer naar Memphis voor een pick

Hier was guard Deron Williams (van Utah, waar Brewer speelde) niet blij mee. Vrolijke knul, veel energie. Ik voel dat we even moeten samenvatten wat Memphis stiekem voor elkaar heeft gekregen:
Ze hebben Pau Gasol ingeleverd maar inmiddels staat er weer een play off team. Memphis heeft Zach Randolph aan het ballen gekregen, Allen Iverson effectief weten te dumpen, Rudy Gay en OJ Mayo weten te combineren, en Marc Gasol een halve All Star gemaakt. En nu krijgen ze Ronnie Brewer voor een pick die, met wat geluk, over drie jaar een nieuwe Ronnie Brewer is.
Voor alle negatieve commentaar die in het verleden geuit zijn richting Memphis: Dit hebben ze goed gedaan. Puik werk.

Primoz Brezec, Royal Ivey en een pick naar Milwaukee, Francisco Elson en Jodie Meeks naar Philadelphia

Dat Francisco Elson amper werd genoemd in het persbericht zegt genoeg over de intentie van Philly: Jodie Meeks trok deze trade over de streep en Elson is toegevoegd om de nummertjes te laten kloppen. Als Nederlander hoop ik echt dat Elson aan spelen toekomt, een nieuwe kans krijgt. De realist in mij ziet echter een center die aanvallend niets brengt, verdedigend ook niet zó goed is, en een buitenlander is. De tijd dat hij startte voor het kampioenschapsteam van San Antonio lijkt erg lang geleden. Vooral als je beseft dat hij in de finales überhaupt niet startte.
Jodie Meeks. Daar heb ik de ballen verstand van, al weet ik dat hij potentie heeft. Daarom laat ik m'n maat Boyke aan het woord, eens kijken wat hij vóór het seizoen zei:

'Hij werd in de tweede ronde gedraft door Milwaukee, komt van Kentucky. Maakte daar 23 puntjes per wedstrijd, waaronder een record van 54 punten. Die jongen is in de NBA nog niet bekend en heeft nog geen goede stats, maar dat verwacht ik in de loop van het jaar anders. Dodelijke schutter, zal in de schaduw komen van Michael Redd'

Weg uit die schaduw dus. In Philly zijn ze eigenlijk vrij goed verdeeld qua schoten en aanval. Als Meeks daar een rol in kan vinden, hebben ze een leuke pion in hem gevonden.
Over Royal Ivey houdt ik wijs mijn mond. Ik meen me te herinneren dat ik altijd een hoge pet van hem op heb gehad. Na een jaar of vier, vijf, in de league heeft hij echter nog niets bereikt. Dat maakt een goede trade voor Philly. Ik ben benieuwd wat Meeks gaat doen.

Hakeem Warick en Joe Alexander naar Chicago, John Salmons en een pick naar Milwaukee

Chicago heeft, na Dallas, de leukste ruilperiode gehad denk ik. Joe Alexander kan een prima speler worden in de NBA, voor de komende jaren. Hij is een project, maar wel eentje met een hoge kans op een heel hoog rendement. Hakeem Warrick is ook een getal om de som te laten kloppen. John Salmons is voor Chicago niet nodig nu Flip Murray een Bulls-tenue aan gaat trekken, die kunnen ze wel missen.
In Milwaukee is na De Grote Leegloop wel behoefte aan een scorer als John Salmons. Voor hem liggen daar schoten klaar en hij is nog nooit te verlegen geweest om een lepel te pakken en die pogingen op te scheppen.

vrijdag 19 februari 2010

[ SITE ] Mededeling

Hey mensen,

de laatste tijd geen blogs van mijn kant en dat heeft verschillende redenen.

Allereerst is, zoals velen van jullie gemerkt zullen hebben, de domeinnaam amerikaansetopsport.nl verlopen. Ik heb in november nog betaald voor 200 mb webruimte (voor de eigen site), maar dat was schijnbaar niet genoeg: Ik had de naam ook nog eens moeten verlengen. Stel halve garen.

Ten tweede duurt het (als het goed is) niet lang meer voor de eigen, andere site online is. Ik heb een hoop ideeën voor lange opiniestukken maar die zou ik graag bewaren voor de nieuwe site. Dat gaat echter niet, nu de trading deadline is verlopen en er zoveel is gebeurd: Er komt iets nieuws aan ;)

En allerlaatst: Vanaf maart gaat er iets groots gebeuren waar ik nog niks over mag zeggen. Laten we het er maar op houden dat het NBA-landschap in Nederland gaat veranderen.

Binnenkort weer een artikel waar jullie je hart mee op kunnen halen! Stay tuned!

maandag 8 februari 2010

[ NFL ] Saints winnen Superbowl 2010

De voorspelling is bekend, het resultaat nog niet. Wat volgt is een live geschreven blog van de Superbowl-strijd tussen de New Orleans Saints en de Indianapolis Colts, afgelopen nacht.


Eerste kwart

* De Saints mochten als eerste aanvallen. Toen was ik echter nog op zoek naar m'n brilletje, en de moed om aan dit nachtelijke avontuur te beginnen.

7:30: De Indianapolis Colts scoren in hun eerste drive van de wedstrijd. Observatie tot dusver, die dit tot een saaie Super Bowl kunnen maken: Peyton Manning killt van meet af aan. Hij gooit voor 6/8 met een on-karakteristieke misser op het eind. Tight End Dallas Clark heeft de bal al ontvangen, Rookie Austin Collie lijkt geen last te hebben van zenuwen. Hij heeft met een scherpe route en vangbal ook al bijgedragen.

7:22: Fumble New Orleans. Gelukkig wel meteen gerecovered. Benieuwd hoe Drew Brees er uit ziet in zijn eerste SB. Laten we hopen dat het geen 'three and out' wordt. Dan voorspel ik dat ik voor drie uur vannacht (het is nu kwart voor één) weer in bed lig.

6:35: Reggie Bush laat zien dat ik hem ten onrechte uit m'n laatste column hield. Op 3th & 6 vangt hij een korte pass van Brees voor de eerste first down van New Orleans. Lekker veel yards na de catch. Daar is ook wel ruimte voor als de Colts zo massaal naar voren blijven drukken.

5:22: Tot zover de vraag of Dwight Freeney speelt. (Mede) Door zijn pressie moeten de Saints punten. De coverage-mannen van de Colts zien er scherp uit en hebben al verschillende deflecties mogen noteren. Leuke recovery van de punt geeft Manning een gruwelijk lang veld. Maar dat hebben we wel vaker gezien. Hopen op een stop van de Saints.

4:20: Manning ziet iets in de verdediging van New Orleans wat hem bevalt. Een audible maakt van een passende play een run voor Joseph Addai. Die sprokkelt 15 yards bij elkaar voordat hij wordt aangeraakt. Je hoopt als 'neutrale' toeschouwer dat Manning voor de run kiest omdat de Saints hem staan te beuken. Maar de man ziet het gewoon. Het.

2:11: Joseph Addai met zo'n 25 yards. Als dit 'Madden' was, het videospelletje, komt er na deze score een plaatje van Addai te staan als belangrijkste man van de drive. Wat je morgen niet in de statistieken terug vindt: Hij zet de tweede lijn van de Saints behoorlijk te kakken momenteel.

0:36: Touchdown Colts en, wachtend op de kick, een 10-0 voorsprong voor Indy. Pierre Garcon rondt een drive van 96 yards af met zes puntjes. Niet eens een ingewikkelde route, de Saints waren gewoon wat in slaap gesukkeld door de runs van Addai. Verder gewoon slechte communicatie tussen de dekkende corner en safety #41 van de Saints. Die hebben dat te horen gekregen, dat weet ik zeker.

Tweede kwart

14:20: De Saints marcheren ook een beetje naar voren. Mooie run van Reggie Bush en een knappe vangbal van Marques Colston. Er volgt een penalty voor de Colts: Onnodige ruwheid op Bush. Dat is knap stom als je a) voor staat en b) je in de verdomde Superbowl speelt. Superbowl! Ik ga dat woord nog heel vaak gebruiken vanavond. Maar het wordt interessant om te zien hoe de penalty's verdeeld worden vanavond. Beide teams staan er niet om bekend veel straf te krijgen, al zijn de Colts wat 'stouter' dan de Saints.

10:03: Gruwelijke sack van Dwight Freeney. Die kaart hebben de Colts wel erg lekker strak tegen het lijf gespeeld. Indianapolis heeft de hele week zitten zenuwtrekken over Freeney's wel- of niet- spelen. Nu blijkt de aas van hun verdediging gewoon in het spel te zitten. Die enkel ziet er goed uit.
De drive van New Orleans is gestald, de field goal eenheid komt het veld op. Drie puntjes voor de Saints: 10-3.

8:23: De Colts worden voor het eerst geforceerd tot een punt. Reggie Bush mag hem rustig vangen na een zwaai voor een fair catch. Maar de eerste stop van New Orleans dus. Een knappe lading op de run hield een 2nd & short tegen en Pierre Garcon liet op de derde down een goede pass vallen die hij een eind richting de endzone had kunnen dragen.

7:26: Colston pikt weer een verse set downs op voor de Saints. De vangbal wordt gevolgd door een (poging tot) run, die gaat nergens heen. Tweede down, negen yards. Gooien graag. Dat gebeurt. Jeremy Shockey vangt een korte bal. Een enorme misser in de D van Indiana laat Lance Moore vrij voor 21 yards. Tot nu toe is het beeld van de wedstrijd (minus het begin van New Orleans) precies wat we verwachtten: Veel aanval, minder defense.

3:40: 1st & goal vanaf de vier yard-lijn. Geweldige bal van Colston om de Saints zo dichtbij te krijgen. Die man heeft tot nu toe een geweldige aanval in dienst van Drew Brees. Hij is één van de redenen dat Brees tot nu to zo accuraat is.
Eerste poging op de punten stalt, een penalty maakt het 2nd & 8. Run van Pierre Thomas naar de 1 yard lijn. 3Th & 1!

1:55: 4th & goal op de twee yard lijn voor New Orleans. Wat doen ze? Ze gaan er voor en falen. Ik baal enorm van zoveel stupiditeit. Drie punten maken de game zo goed als gelijkwaardig, aangezien een TD je daarna een mooie voorsprong zou geven. Verder: Je run werkte net ook totaal niet en op zo'n kort veld is het lastig passen. Alle safety's en linebackers staan je een paar yards verderop op te wachten. Dit riekte vanaf het begin al naar een kansloze actie. Wanneer leren coaches het nou eens? Ergens knikt Bill Belichick: 'Dat had ik ook gedaan...'

0:46: Peyton Manning is inmiddels bezig aan zijn beroemde drill van twee minuten. Wat tegen de Jets wel ging, lukt voorlopig niet. De Saints' defense houdt stand en New Orleans krijgt de bal terug. Niet dat ze het verdienen na die flauwekul van net, maar ik hoop op een fieldgoal om de strijd weer (zo goed als) gelijk te maken.

0:26: Een laserpass van Brees op Devery Henderson en een kortere bal op dezelfde receiver leveren de Saints een kort veld op. Time out met elf seconden, er komt een fieldgoal aan: 10-6.

Halftime

Het begin van de wedstrijd speelde zich af zoals ik het me voor had gesteld, en hoe ik het vreesde. Peyton Manning en de Colts schoten uit de startblokken voor een 10-0 voorsprong. New Orleans had echter een kwart nodig om hun game te vinden. De tweede keer vijftien minuten waren volledig voor de mannen uit New Orleans, en nu komt het mooie. Ze zitten niet alleen perfect in de wedstrijd (alles beneden de zeven punten is te doen), ze hebben het beste van het spel.
Brees mixt korte passes goed af met een lange bal voor snellere yardage. Hij gebruikt de klok en houdt Peyton Manning zo goed als dat kan van het veld af. Meer kun je op dit moment niet van hem vragen en één yard meer van de running game had deze wedstrijd gelijk gemaakt.
Verder is het een low-scoring game. Ik heb geen exacte getallen maar we liggen op koers om onder de veertig punten te blijven. Als je dat had gegokt in Vegas had je knaken kunnen maken. De wise guys hebben echter niet vaak ongelijk: Ik verwacht vuurwerk in de tweede helft met méér scores.

Tegen de Jets had Manning de rust ook nodig om de wedstrijd vroegtijdig te kunnen beslissen. Eens zien hoe hij dit keer van de thee komt. Dan ga ik nu vlug een pilske pakken.
Nondeju wat is The Who saai. De wie? Ik ben niet bejaard. En niet seniel. Zet daar wat rappers neer ofzo. Of Rowwen Heze. Ik heb op dit moment een discussie met mijn linker- en rechteroor over wie ik het eerst op ga offeren.

Derde kwart

15:00: Onside kick! Heerlijk altijd als een team iets doet wat je totaal niet verwacht. New Orleans moet het geweldig hebben gevonden om Manning aan de kant te hebben gehouden, en daarop door hebben willen gaan. Dat, of ze vonden The Who inspirerend. Ik ben nu al bang dat Brett Favre vindt dat hij nóg een comeback kan maken, als The Who het kan.
De Saints recoveren. Erg dapper, en ik moet eerder geschreven woorden inslikken. Zulke beslissingen van de coaches, en de 4th en goal, zijn in ieder geval dapper. Als ze mislukken (die vierde down was gedoemd om te mislukken), ben je de schlemiel. Als het lukt, zoals nu, dan ben je een held. Applaus.

13:30: Beelden van Dwight Freeney langs de kant. De Colts' D-line heeft al weinig tegen Brees in te brengen. Duizenden Colts-fans moeten net even een zuur gezicht hebben getrokken.

11:41: Touchdown! 13-10 New Orleans! Pierre Thomas is stiekem aan een prachtige allrounder van een wedstrijd bezig. Hij heeft z'n TD, rende al voor 20 yards en ving voor 50. Over de play: New Orleans maakt heel slim gebruik van de druk die de Colts voorste lijn op Brees wil zetten. Het vertrouwen in Brees is zo groot: Ze laten de o-line vrij om te blokken voor Thomas. Met drie grote mannen voor hem kon hij vanaf de 20 yard-lijn vrij aanleggen voor een sprint naar de endzone.

6:15: De Colts reageren 'des Colts': Krap vijf minuten later staat Indianapolis weer voor: 17-13. Joseph Addai rent de bal binnen met een heerlijke spin. Bij New Orleans lijkt er iets veranderd te zijn in de verdediging: Ze besluiten Dallas Clark meer ruimte te geven en andere receivers onschadelijk te maken. Resultaat: Meer ruimte achter de d-line (Addai rent deze drive als een bezetene) en Clark neemt zijn mannetje mee naar school. Dat doen ze volgende keer niet nog eens.

4:27: Geen van beide teams lijkt op dit moment nog in staat iets aan de quarterback van de tegenstander te doen. Drew Brees ziet er uit als een liefhebber van het spel die in de eerste plaats als toeschouwer aanwezig is. Hij neemt zijn tijd, leest het veld en inmiddels staat New Orleans weer diep in Saints-territorium. 47-yard Fielgoal volgt. 17-16 Indianapolis en dit belooft een thriller te worden. Nice.

Inmiddels heb ik het gevoel dat ik naar een tenniswedstrijd zit te kijken. Of naar de Pro Bowl. Manning is alweer hard op weg richting New Orleans' puntenzone en er bestaat aan deze kant geen twijfel over of dit punten op gaat leveren. Opvallend: We hebben nog geen turnovers gehad in deze Superbowl. Ook dit onderschrijft de 'greatness' van beide quarterbacks. De mannen combineren op het moment voor 42/56, twee TD's en meer dan vierhonderd yards.

Vierde kwart

12:50: 4th & 2 en Peyton Manning heeft schijt. Hij gaat er gewoon voor en slaagt met verve in zijn missie voor een verse set. De New Orleans-verdediging is echter goed scherp. Meteen weer opstaan van zo'n mentale klap en een 3th & 11 afdwingen. Paar gruwelijke hits van Jonathan Vilma. Hij leidt de Saints met zeven tackles.
Peyton mist Collie bij de derde down in de redzone en er komt een lange FG aan voor de Colts. 51 Yards, lekker naast. Kort veld voor Drew Brees en de Saints!

10:16: Reggie Bush loopt meer dan 10 yards en dat is altijd een lekker gevoel voor een ploeg. Een verdediging ziet zich genoodzaakt de run te respecteren. Dat is goed voor de passing game, en dat is wat Brees en zijn mannen in de eerste plaats willen doen. Gevolg: Meteen twee easy passes voor tien yards. Er komen weer punten aan voor de Saints.

7:26: Zojuist een berichtje op m'n Twitter gezet: 'Fuck it. I'm totally going bandwagon right now but I just want to know how it feels. WHO DAT?!?
Het voelde goed.

6:56: 1st & goal Saints. Drew Brees is één pass verwijderd van het record van Tom Brady. Brees heeft nu 31 passes compleet afgeleverd. Pierre Thomas is de man voor Brees, deze drive. Hij rent de bal naar de twee yard lijn. Jeremy Shockey maakt het af. En dat verdient een nieuw lijntje.

5:42: JEREMY SHOCKEY! TOUCHDOWN! NEW ORLEANS!
New Orleans gaat voor twee en na review blijkt de bal goed. Brees geeft de pass eigenlijk wat te kort en te laag. Knappe play van Lance Moore. New Orleans staat zeven, in plaats van vijf, punten voor. Manning moet een TD scoren om overtime af te dwingen. Dit is meteen het moment dat je gevoel zegt: Manning doet het wel even. Maar toch, als je de wedstrijd tot nu toe bekijkt... New Orleans' verdediging speelt vrij behoorlijk.

5:25: Pierre Garcon is terug van waar hij ook heen is geweest. Hij was nogal onzichtbaar maar helpt de Saints uit een lastige 1st & 15 situatie. Twee plays later vindt Manning hem wéér voor een first down, Reggie Wayne eist er ook eentje op. We stevenen weer op een score af. Zo wordt het toch nog een high scoring feestje.

3:12: Peyton Manning pullt een Brett Favre en vergooit de wedstrijd. Interceptie door Tracy Porter die niet te flauw is om hem ook nog even voor een TD terug te brengen. New Orleans staat veertien punten voor, 31-17. Beetje sneu voor Manning. Hij zag Porter nooit aankomen, die dook uit de rug van zijn receiver op en was een halve seconde later al feest aan het vieren in de endzone.

1:34: 1st & goal: Manning strooit de bal weer weg voor bijna een interceptie. Aanvallende pass interference redt hem echter. Maar Manning heeft nu wel erg weinig tijd (en maar twee time outs) om dit nog klaar te spelen. Ik durf het al bijna te zeggen: Gefeliciteerd New Orleans! En gefeliciteerd Las Vegas: Hier hebben veel mensen een bult geld op verloren.

0:44: 4th & goal: Manning incomplete op Reggie Wayne. De Saints winnen de Superbowl! Ik heb het weer fout, met mij werkelijk elke expert van wie ik iets heb gehoord of gelezen, maar wat maakt het uit. Drew Brees heeft een geniale pot gegooid en zal de welverdiende MVP worden. De Saints' defense heeft één van de beste wedstrijden van het seizoen achter de rug, net nu het er om draait. Peyton Manning lukte het niet en de receivers van de Colts kwamen niet door op de juiste momenten. Allemaal achteraf gelul, en nogmaals: Wat maakt het uit. De stad New Orleans begint aan het eerste superbowl-feest in de stad. Ik ga een uurtje slapen. Welterusten.

donderdag 4 februari 2010

[ NFL ] Superbowl 2010: Een afgewogen keuze

Over een paar dagen staat de Superbowl op het programma. De twee teams die van meet af aan favoriet waren om 'all the way' te gaan staan in Miami tegenover elkaar: De New Orleans Saints zijn de underdog in hun strijd tegen de Indianapolis Colts. En terecht. Ik zie de Colts de wedstrijd winnen. Het 'waarom' volgt, eerst moeten me wat andere zaken van het hart.

* Ik sta 5-5 in de play offs. Ik heb de picks voor de verschillende ronden gegeven, m'n keuzes voor de finales twee weken terug zijn terug te vinden op m'n twitter. Ik begin 4-1, koelde dramatisch af en wil érg graag gelijk hebben in mijn keuze deze week. Het zou voor het eerst zijn dat ik een winning record hebben in het pikken van NFL-games. Go Colts, dus.

* Genoeg over hoe erg 'de stad' New Orleans deze Superbowl nodig heeft. Een radioluisteraar mailde naar de 'football today' podcast met dit verzoek en ik snap het wel. De mensen binnen New Orleans kwijnen niet weg in zelfmedelijden sinds Katrina (de orkaan) de stad gehavend achterliet. Het is een poos geleden. De inwoners zijn verder gegaan met hun leven, hebben het moedig weer opgebouwd. Waarom moeten wij ze er aan herinneren? Bovendien: New Orleans heeft Mardi Grass. Ik weet niet of een stad nog recht heeft op medelijden met een feest waar vrouwen voor wat kraaltjes hun mooie vormen laten zien.

* Zondag geen live blog van de Superbowl, maar ik noteer wel een hele hoop tijdens de wedstrijd. Als je dus retesnel een verslag wilt lezen, check dan deze site in plaats van je maandagochtendkrantje.

Verder met de pick.

Ik kies de Indianpolis Colts. Met tegenzin en met moeite. Deze wedstrijd staat zo bol van X-factoren dat ik eigenlijk elke dag nieuwe redenen bedenk waarom de Saints het zouden kunnen redden, of de Colts het zouden kunnen laten liggen. Ik heb maar een paar redenen en die voelen ongeveer zo betrouwbaar aan als Gilbert Arenas die zegt dat hij niks met wapens heeft. Goed.

Peyton Manning is een held met de football. Die man gooit al het hele seizoen onwaarschijnlijk precies en zijn receivers weten wat ze met de bal moeten doen: Vangen en rennen. Zijn korps van receivers rent al het hele seizoen touchdowns bij elkaar en New Orleans weet al het hele seizoen weinig raad met passende offenses.
Verder: Joseph Addai. Ik moet eerlijk zeggen dat ik nooit rekening met de man heb gehouden maar tegen de Jets liep hij geniaal vanuit de back-positie. Als New Orleans zich volledig op de coverage van Manning en zijn ballenvangers stort, rent Addai de frontline volledig zoek.

En dat ligt weer bij Manning. Tegen de Jets gaf hij toe in de eerste helft moeite te hebben met de blitzes die Rex Ryan op hem afvuurde. Hij heeft in de rust even met zijn coördinatoren zitten praten alsof het om een spelletje op een trapveldje ging. 'Laten we dit eens proberen'. Vanaf dat punt nam Manning de play-calling volledig over en was er in Indianapolis geen vraag meer naar een aanvallende coaching staff. Manning wist precies wat de verdediging van New York van plan was, reageerde daarop en domineerde de verdere wedstrijd. De New York Jets hadden de beste verdediging in de NFL dit seizoen. New Orleans één van de slechtste. Deze wedstrijd zou erg gemakkelijk kunnen worden voor Manning, vooral nu hij en de coaches twee weken van filmstudie achter de rug hebben.

Ik heb het al een beetje geraakt maar het behoeft verder uitleg: De verdediging van New Orleans. De Saints hebben een slechtere verdediging dan de Colts en werden in hun wedstrijden tot nu toe vooral gered door turnovers: De Saints forceerden deze postseason al zes fumbles en hadden drie interceptions. Peyton Manning gooit de bal niet zomaar weg (al is hij niet onaantastbaar in dat opzicht) en de ballendragers voor de Colts zijn ook vrij safe met de football: Eerder genoemde Joseph Addai fumblede dit seizoen pas één keer. Eerste receiver Reggie Wayne liet nog geen enkele keer de bal vallen, Pierre Garcon (de tweede man) ook slechts één keer.

De Colts winnen de strijd om de Tight End ook, wat mij betreft. Dallas Clark is bijna elke wedstrijd goed voor zo'n tachtig yards en vindt regelmatig de endzone. Jeremy Shockey (Saints) is wat scorend vermogen betreft minder imponerend: Met drie touchdowns en nog geen zeshonderd yards in dertien wedstrijden vormt hij niet écht de bedreiging die de Colts van hun Superbowl-ring moeten houden.

Tot slot heeft New Orleans een lastige week achter de rug in de studieruimte. De Indianapolis Colts blijven beweren dat Defensive End Dwight Freeney er 'beter uitziet dan verwacht', 'sneller herstelt dan verwacht' en wel eens zou kunnen spelen, ondanks zijn gerolde enkel. En dat maakt nogal een verschil. Freeney heeft al twee dagen niet mee getraind maar zegt zelf te willen spelen in de grootste wedstrijd van het jaar. Wat doe je daar als coach van de tegenstander mee? Freeney was dit seizoen goed voor 13.5 sacks. Zijn vervanger, als het daar toe komt, is Raheem Brock. Deze veteraan heeft ook wel gespeeld dit jaar, maar is met 3.5 sacks lang niet zo gevaarlijk voor Drew Brees als Freeney. Wat doe je hier mee?

De afwezigheid van Freeney zou de kansen van de Saints verschuiven. Dát, en Drew Brees, zijn de redenen dat ik New Orleans totaal niet buiten de Superbowl sluit. Brees gooide voor de meeste yards dit jaar, was precies met zijn passes, speelde eigenlijk zo goed als Manning zonder de onaantastbare air die Peyton uitstraalt. Brees is een killer en een chirurg die óók een defense kan ontleden. Zijn receivers zijn óók capabel en misschien wel een maatje te groot voor de secundary.

Voor zondag geef ik de titel echter aan ervaring. Aan de man die me twee weken terug omver kegelde, en overtuigde. Colts 34, Saints 28. Ik roep maar wat.