Deze site verhuist naar www.hoopinie.nl. De artikelen op die site zullen langer zijn, met méér mening en hopelijk méér discussie. Verhuis met me mee, laat weten wat je van de nieuwe site vindt. Vrijdag gaat, als het goed is, het eerste artikel online.

Groeten,

Tiel van den Heuvel



Doorzoek deze site
Aangepast zoeken

dinsdag 29 september 2009

[ NBA ] Allen Iverson's eerste kronkel en meer

Het was een kwestie van tijd. Dat voorop. Gisteren kwam het eerste vuiltje aan de lucht in de rommel rond de Memphis Grizzlies. Allen Iverson heeft (schijnbaar) gezegd dat hij teamcaptain wil zijn het komend seizoen. 'I want to do what nobody thinks I can do... Lead.'

Het ernstige is dat ik het helemaal kan zien gebeuren, aangezien de captain nu O.J. Mayo is. Twee dingen: Ten eerste zie ik niet hoe O.J. Mayo ooit captain kan zijn, laat staan in zijn tweede jaar in de league. Een captain moet een leider zijn die zijn team beter maakt en inspireert, niet iemand die alleen denkt aan of hij zijn 20+ voor de nacht al heeft genoteerd. Ten tweede: Wie zou het anders moeten doen voor de Grizz? Rudy Gay is mij wat te stil in de hele kwestie. Ik heb nog nergens quotes of iets van 'de ster' gelezen over hoe hij het nou vindt om met A.I. te gaan spelen, over hoe hij het vindt dat zijn team Zach Randolph heeft gehaald.

Dus Allen Iverson zal uiteindelijk wel captain worden voor de Grizz en dus waarschijnlijk ook een starter zijn. Want dat kan goed de onderliggende motivatie zijn. Als hij captain is, moet hij minuten maken. Iverson's aspiratie om captain te worden gaat denk ik slecht werken voor de Grizzlies' chemie. Waarom zou O.J. Mayo iets aannemen van iemand waar hij zelf van denkt: 'Jij bent zoooo 2003...'

***

In Golden State gaat het ook lekker. Don Nelson maakte een tijdje terug opmerkingen om de wond te zalven die Stephen Jackson achterliet. Jackson zei dat hij geruild wilde worden, Nelson zei dat hij nog steeds vertrouwen heeft in zijn ster. Jackson reageert zoals nutcases zoals hij dat doen: Hij herhaalt zijn woorden. Niet letterlijk, dan krijgt hij een boete, maar hij blijft bij zijn eerdere commentaar: 'I'm always going to be upset or pissed off until I start winning.' Verder zegt Jax dat hij toch wel hard zal spelen voor Golden State, uit respect voor teamgenoten en de coaching staff. Fijn.

Monta Ellis is ook stil geweest de afgelopen maanden. Hij is er klaar voor om dit jaar te knallen als een malle. Enig probleem is dat Ellis de belofte kreeg dat hij de toekomst voor Golden State was. Er zouden geen nieuwe guards gedraft worden als hij bij zou tekenen. Dit laatste gebeurde, en het eerste tot grote verbazing van Ellis ook. De eerste openlijke kritiek op zijn club legt slechts een kwestie van tijd.

Over de Jackson-situatie: 'At the end of the day,when the ball is tipped off, I know that Stephen will be there to play basketball, wether he's here or somewhere else.' De laatste keer dat iemand een dierbare zo liet vallen was tijdens 'Cliffhanger' met Sylvester Stalone. Ellis had niet minder geinteresseerd kunnen zijn en ik heb een nieuwstip voor hen: Zonder Stephen Jackson gaan jullie helemaal nergens heen!

En dan het mooiste: Ellis gooit meteen even zijn nieuwste Rookie onder de bus: Golden State draftte guard Stephen Curry met het idee om Ellis en Curry samen in een backcourt te zetten. Voor ze ook maar een minuut samen gespeeld hebben concludeert Ellis dat het niet gaat werken. Hij kan het niet voor zich zien, kan niet zien hoe het kan werken. 'Can't win that way.' Verder heeft hij het gevoel dat coach Don Nelson de hoogtij dagen met Baron Davis en Ellis als 1 en 2 opnieuw wil creëren. Maar, in de woorden van Monta Ellis: Curry is geen Davis. Hij is te klein, heeft niet de ervaring. Waarschijnlijk heeft hij gelijk, maar het is niet alsof ze veel andere opties hebben. Een startende vijf van Curry - Ellis - Jackson - Biedrins - Randolph? Daar zou ik graag naar kijken.

maandag 28 september 2009

[ NFL ] Week 3. Waar Detroit heeft gewonnen!

Washington @ Detroit

'Game over, losing streak over, nightmare over!' En dat vat het zo'n beetje samen. De Lions winnen van de Redskins: 19-14. Meteen de enige call die ik goed had in mijn voorspellingen gisteren. Wel een netto winst van twee euro, áls ik echt gespeeld had.
Goed. Matthew Stafford heeft geloof ik voor onbeperkte tijd de startende plek in het roster gewonnen. De Rookie QB gooide een bende yards bij elkaar, een touchdown en hij had geen turnovers. Aan de andere kant had Jason Campbell voor Washington ook een goede pot met 340 YDS, 2 TD's en één INT.
Detroit kan met zulke sterke wedstrijden van Stafford de running game met passing afwisselen. Kevin Smith droeg de bal voor de Lions zestien keer (101 yards). Een onvoorspelbare offense is een sterke(re) offense. Genoeg voor Detroit om op te bouwen.
Ook leuk dat de verdediging het een keer goed deed voor Detroit. Ze stopten een late rally van de Redskins die ze -weer- een verliespartij zou hebben gekost. De Lions wonnen hun laatste wedstrijd in 2007. Alle props naar hen dus en Washington: Dit ga je denk ik nog even horen in de dertien resterende wedstrijden die jullie nog moeten spelen.

Atlanta @ New England

Onderschatting van mijn kant als de Patriots niets heel laten van de Atlanta Falcons: 26-10. Randy Moss speelde, en hoe. 116 Yards op tien vangballen, helaas nog steeds geen TD voor m'n held dit seizoen. Tom Brady was in het begin roestig maar eindigde solide: 277 YDS en een touchdown. Topspeler voor de Pats was running back Fred Taylor. Hij scoorde de eerste touchdown en stond een paar keer geniaal op bij 3th downs. Hij eindigde met 105 yards op 21 ballen.
Er komt nu, in ieder geval voor mij, een week aan waarin ik te veel ga lezen over hoe goed de Patriots wel niet zijn. Brady hád die mooie bal aan Baker voor een lange TD, hij vond Moss, Wes Welker was er niet eens bij, de Falcons zijn een heel behoorlijk team. Ja, over twee weken ontken ik heel het drama in New York en zijn de Patriots voor mij weer een pick voor de Superbowl. Het is goed om bevooroordeeld te zijn.

Jacksonville @ Houston

What the fuck? Brian Cushing speelt 'een keer' niet goed en Houston verliest meteen van de f'in Jaguars?!? Daar heb ik die blitse schoenen en dito broekje niet voor gekocht! Matt Schaub was goed voor Houston maar als Andre Johnson maar vier ballen vangt voor de Texans blijkt het lastig te winnen. Zelfs van de Jaguars.
De Jags kregen grote productie van veelzijdige back Maurice Jones-Drew. Hij liep voor 119 yards en ving vier ballen voor nog eens 28 Engelse eenheden. Ondanks de hoge score voor Jacksonville (het werd 31-24) gooide QB David Garrard geen enkele touchdown. Hij liep er wél zelf eentje binnen, de drie anderen waren van Jones-Drew.
Voor de Texans is het goed om te zien dat Schaub gezond en scherp is. Volgende week speelt m'n cluppie thuis tegen Oakland Raiders. Punten pakken.
Slordige wedstrijd verder. Houston had de kans de wedstrijd gelijk te trekken aan het eind. Een offensive pass interference én een fumble in de endzone van Jacksonville zorgden echter voor de punten voor de Jags. De aanval van Houston ziet er met Schaub bijzonder goed uit. De defense is echter kwetsbaarder dan een slak in een glas cola.

Cleveland @ Baltimore

Cleveland maakt een zaak om het slechtste team in de league genoemd te worden. De Ravens lopen over ze heen: 34-4. Ergens praten de Rams over hoe ze dít moeten overtreffen.
Derek Anderson, back up QB voor de Cleveland Browns, was het naatje met drie interceptions. Joe Flacco liet voor de Ravens zien hoe het wel moet: 342 yards en een TD.
Wat moet je verder zeggen over een wedstrijd waarin één team bijna 300 yards meer offense had dan het andere? Linebacker D'Qwell (wát een naam, serieus...) Jackson speelde wel goed voor de Browns, hij noteerde negen tackles. De defense van de Ravens was beter over de hele linie: Drie verschillende spelers stolen de bal en ze noteerden twee sacks.

Green Bay @ St. Louis

St. Louis scoort een season high 17 punten maar wordt weer ingeblikt: 36-17.
Aaron Rogers, QB van de Green Bay Packers, was niet geweldig maar zijn derde TD pass was een regelrecht kanon. Superstrakke bal en een mooie catch. St. Louis had de pech dat hun eerste QB geblesseerd raakte. Een schouderprobleem zorgde -mede- voor slechts 160 yards voor Kyle Boller.
Greg Jennings verlegde de pionnen in twee vangballen flink voor Green Bay: Hij zorgde voor 103 yards terreinwinst. Steven Jackson blijft een eenzaam lichtpuntje voor St. Louis. Hij rende 27 keer met de bal voor 117 yards.
De verdediging van Green Bay kreeg het gedaan in deze pot: Ze hadden een interception en forceerden twee fumbles. Charles Woodson was met zes tackles en één INT van grote waarde.

New York Giants @ Tampa Bay

Beide teams uit New York zijn beangstigend in het nog jonge seizoen. Tampa Bay weet niet één keer te score: 24-0. De Giants hadden bijna 400 yards aan offense, de Buccaneers nog geen honderd. Auch. Eli Manning deed het nog vrij rustig met 161 yards, wel twee TD's, Josh Johnson en Byron Leftwich van de Bucs deden werkelijk niets: Zij deelden de snaps voor in totaal 11/26 en 58 yards.
De running game van de Giants kwam sterk door: Ahmad Bradshaw had 104 yards op 14 acties. Brandon Jacobs had 92 op 26 en een touchdown.

**

vanmiddag of morgen méér

zaterdag 26 september 2009

[ NFL ] Vooruitzichtje op week 3

Als je denkt dat ik dit van Perry (americanfootball.blog.nl)en Bill Simmons heb gejat, dan heb je helemaal gelijk. Ik ga voor mezelf doen alsof ik tien euro op drie wedstrijden inzet (ik doe het niet echt, rustig maar) en dan ga ik gewoon kijken of ik er, als het echt was, wat knaken aan zou verdienen. Ik zal vooral veilige picks pakken die (in mijn ogen) niet mis kunnen en soms een game pakken waar ik gewoon een 'ander' gevoel bij heb.

DETROIT LIONS - Washington Redskins

Meteen de eerste wedstrijd waar ik ongetwijfeld mee de boot in ga. Ik heb Detroit nu twee weken bekeken en aanvallend hebben de Lions eigenlijk genoeg vuurkracht. Verdedigend is het ongeveer zo slecht als een je ze tegenkomt maar ze spelen tegen Washington. De 'Skins scoorden vorige week geen enkele touchdown, behaalden slechts negen punten tegen de St Louis Rams (die, als je niet op hebt gelet, écht heel slecht zijn). De slechte D van Washington, de (relatief) goede aanval van Detroit en vooral het feit dat de Lions een kans ruiken? Doe mij dan de Lions maar à 3.20.

HOUSTON TEXANS - Jacksonville Jaguars

Mijn eerste 'homer pick' in wat -misschien- een terugkerend nummer wordt. De Texans versloegen vorige week de Titans, wat maar weinig mensen waarschijnlijk verwacht hadden. De Jaguars zijn heel wat minder goed dan de Titans en komen van een -ook een beetje onverwachts- dikke verliespartij bij Arizona af. Een team zonder goede mojo tegen de ploeg die barst van het zelfvertrouwen. Voor deze match is elke dollar een daalder waard. Texans voor 1.50 klinkt goed.

New Englans Patriots - ATLANTA FALCONS

Een pick van een bange realist. Ik lees dat zowel Welker als Ross twijfelachtig zijn voor morgen. Er worden veel statistieken over het net gesmeten die me vertellen dat de Patriots er niet de ploeg naar zijn twee wedstrijden op rij te verliezen. Tom Brady speelt goed na een verlies, de coaching staff reageert goed op verlies, blablabla. Dat was drie, vier jaar geleden zo maar de Patriots zagen er vorig jaar én de vorige twee weken echt niet zo onkwetsbaar uit. Is een week tijd genoeg voor Tom Brady om ineens weer in een top quarterback te veranderen? Kun je de tragische herinneringen aan vorige week (die pot was viesssssss, Patrick...) zo snel wissen? De Pats zullen dit misschien wel winnen maar die lijn ziet er woest aantrekkelijk uit, als een meisje dat eigenlijk iets te mooi is maar die je per se moet hebben: Falcons à 2.75.

[ NBA ] Stephen Jackson en Raja Bell beschikbaar

Om toch maar weer eens iets over de NBA te schrijven, een paar korte zaken die de afgelopen dagen te lezen / horen vielen, en mijn gevoelens daarbij. Dus pak je gitaar, sla een akkoord aan, snij je polsen door voor deze emo-column.

* Stephen Jackson is beschikbaar. Zoveel is duidelijk uit woorden van Don Nelson. Jackson is zonder enige twijfel de MVP van de Warriors, in hoeverre dat iets zegt over Golden State blijft onuitgesproken. Jackson heeft een paar wegen terug laten weten te willen verkassen naar een stad waar gewonnen wordt. Jax wil een ring. Nelson en het management van de Warriors zullen de knucklehead wel shoppen omdat de voorbeelden waarbij zulke situaties (ontevreden ster die toch speelt) goed gingen, schaars zijn.
Ik vind de move van Jackson zwak, de meeste spelers van zijn kaliber nemen juist graag de uitdaging op zich om zelf een team van de grond te trekken. Aan de andere kant geeft het ook wel sportiviteit aan: Dit gaat niet om het geld of de roem (in een nieuw team zal hij een kleinere rol spelen), maar écht om het winnen.
Ik zou er tot slot niet van versteld staan als één van de grote teams in de league, die al een goede zomer gehad hebben, Jackson oppikt voor wat picks en een versleten veteraan.

* De Charlotte Bobcats schijnen Raja Bell in de vitrine te hebben staan. Ik zoek ook naar een reden, sorry. Bell's komt bij Charlotte (samen met Boris Diaw) draaide de organisatie een halve slag om. De Cats waren eind vorig seizoen een behoorlijk respectabel team. Dát, en het feit dat verdedigende snelle kerels als Bell niet voor het oprapen liggen, zet voor mij vraagtekens bij het bericht. Of het moet zijn dat de Bobcats er een betere speler voor terug krijgen maar dat lijkt me met Bell's salaris en speelminuten een moeilijke opgave.

* De NBA staat klaar om het voorseizoen met vervangings-scheidsrechters te beginnen. In een vorig stuk gaf ik ze groot gelijk: Die arbiters moeten niet zo mauwen. Bovendien zou het een frisse bries zijn als deze nieuwe scheidsen, die zich willen bewijzen, helemaal wars zijn van 'star calls' en gewoon fluiten als LeBron of D-Wade lopen maakt. Dat zou goed zijn. Maar.
Nu lees ik dat in 1995 ook al eens zo'n situatie voor is gekomen. En dat toen bleek dat de vervangers voor een reden uit de league bleven: Ze floten slecht. Onder de crew die nu, bijna vijftien jaar later, het veld gaat betreden zitten twee kerels die al eerder door de NBA ontslagen zijn. Als dat een teken is voor wat komen gaat is het alsof we zojuist 'de dood' uit een Tarotspel hebben getrokken. Niet goed.

* Chris Bosh z'n hamstrings doen pijn. Boeiend, hij mist een training. Maar ik had een reden nodig om zijn naam te noemen: Bosh schijnt flink wat spieren te hebben gekweekt deze zomer. Als hij daarbij zijn snelheid heeft behouden en nu dus eindelijk wat te betekenen heeft in de verf, in plaats van daarbuiten, nou... Dan zou Toronto misschien weer eens het bekijken waard zijn. Eens per maand ofzo. Hooguit twee. Nog steeds geen fan, maar het zou wel tof zijn als Bosh eindelijk goed genoeg wordt om écht de 'main man' van de Raptors te zijn.

dinsdag 22 september 2009

[ NBA ] De grote mond van Ron Artest

Ik ben al de hele dag in interne discussie. Is Ron Artest nu een held of een dwaas? In een interview dat hij gaf in San Diego gaf hij een beetje van beiden blijk: Hij vroeg zich hardop af of er een honkbalteam in SD was (waarvan hij de pet op had...), hij zei dat hij bij footballteam San Diego Chargers auditie gaat doen en vond dat mensen in Los Angeles met tomaten op hem moeten gooien, mochten zijn Lakers dit jaar geen kampioen worden. Alleen dat laatste klinkt enigszins logisch.

Ik vind het een volwassen opmerking van RonRon, alleen is hij wat gek verpakt. Einstein met een bontjas en een wandelstok met een diamant op de knop, dat idee. Ron zegt eigenlijk dat hij beseft dat áls de Lakers geen kampioen worden, dat grotendeels door hem komt. Toegegeven, San Antonio is gezond en een pak sterker dan vorig jaar, maar het idee blijft hetzelfde. Als de Lakers dit jaar teleur stellen ligt het voor een groot deel aan de ruil (want dat was het in essentie) Artest - Ariza. Ik denk persoonlijk dat de mensen in Los Angeles al tomaten mogen gaan kweken.

In hetzelfde gesprek bleek ook dat de filter die normale mensen hebben, dat stemmetje dat je af en toe vertelt je bek te houden, bij Artest uit zijn hersenen is gesneden. Hij blijft maar praten over de relatie met Kobe Bryant en zegt iets over beste vrienden die een ijsje eten. Puur goud, en te goed om niet van de originele bron te lezen.

Ik hou er alleen maar het gevoel aan over dat RonRon een speler met een groot hart is, die écht graag wil winnen, maar gewoon niet bijster intelligent is. Een tijdje terug schreef ik over vergelijkingen met 'From G's to Gents' en ik weet niet óf ik iemand T-Jones heb genoemd, maar Artest is ook een T-Jones. En nu maar zien of Kobe, Pau Gasol en Lamar Odom, Artest de gentleman kunnen houden die hij in Houston al was.

[ NFL ] Football. Week 2, deel 2.

St. Louis @ Washington

Geen grootse pot, Washington wint met 9-7 waarmee St. Louis op een verbluffende 3.5 pts per game gemiddeld komt. Danny Koevermans heeft meer rendement dan dat, kom op! Albert Haynesworth had één hele tackle voor de Skins, die de bal aan kicker Shaun Suisham mogen geven. Hij was 3/3 aan fieldgoals.
Goede game van safety Chris Horton. Hij leidde de Redskins in tackles (5) en forceerde een fumble die de wedstrijd zo'n beetje op slot gooide.

Tampa Bay @ Buffalo

De Bills presteerden vorige week al boven verwachting en laten ook deze wedstrijd zien over de nodige fire-power te beschikken. Ze winnen door een sterk eerste kwart (17-0) vrij gemakkelijk: 33-20. WB Trent Edwards deed het qua yards rustig aan maar vond wel twee receivers (waaronder Terrell Owens) voor touchdowns. Running back Fred Jackson maakt zich bekend in de league en rent voor 163 yards.
Voor Owens denk ik dat de gevoelens gemengd zijn. Hij had waarschijnlijk niet eens durven hopen dat de Bills een legitiem team zouden zijn. Alleen is zijn rol nogal beperkt. Hij had slechts drie receptions deze keer nadat de Pats hem vorige week ook al tot een non-factor maakten.
Tempa Bay's QB Byron Leftwich is een twijfelgeval voor fans van de Buccaneers. Ja, hij gooide bijna driehonderd yards en drie TD's maar als je daar twee interceptions tegenover stelt is het alsof je een geweldig feest voor je supporters houdt maar je nodigt Cooldown Cafe uit om de muziek te regelen en nee, ik ben geen fan van Cooldown Cafe.

Seattle @ San Francisco

23-10 Voor de 49'ers, verder weinig over te zeggen. Running Back Frank Gore verzorgde de gehele aanval voor de 49'ers, hij rende voor meer dan 200 yards en twee TD's. Safety Jordan Babineau deed het goed voor de Seahawks, hij had zeven tackles.
Voor Seattle was het ook een kans voor backup QB Senece Wallace om zijn gezicht te laten zien. Matt Hasselback raakte geblesseerd (weer die ribben...) en Wallace gooide in één helft voor 127 yards, een TD en een pick.

Pittsburgh @ Chicago

Ik zou toch zweren dat Pittsburgh deze binnen ging lopen alsof het een museum van 'easy double-u' was. Ik heb het begin van de wedstrijd gezien en Big Ben marcheerde naar de endzone op een manier die het best als 'Tom Brady, vierde kwart, Buffalo' omschreven kan worden. Schijnbaar is Pittsburg net zo hard ingekakt als ikzelf afgelopen zondag. Zij stonden toe dat Chicago en Jay Kutler terugkwamen en een fieldgoal mochten nemen om de boel net voor tijd te beslissen: 17-14.
En ere wie ere toekomt: Jay Cutler was goed. 27/38, 236 yards en 2 TD's. Dat lijkt meer op de wedstrijd die je van zo'n praatjesmaker mag verwachten. Defensive End Alex Brown was ook groots voor de Bears met vijf tackles (twee sacks).
Ben Roethlisburger deed het rustiger aan met 221 yards, 1 TD en een pick. Santonio Holmes en Hines Ward waren -as usual- zijn favoriete doelwitten.
Even over Hines Ward: Ik dacht altijd dat hij Heinz heette. Een donkere kerel die Heinz heet zou net zo mooi zijn als een wit meisje bij de hockeyclub die DequonDe of La'Teefa ofzo wordt genoemd.

Cleveland @ Denver

Niets schokkends hier, al is het mooi om te zien dat Denver een ramp van een pre season achter zich heeft gelaten en completions krijgt van Kyle Orton. Orton gooide voor 263 en zes puntjes. Solide. Denver wint gemakkelijk: 27-6.
Het is altijd mooi om een verdedigende speler in het zonnetje te zetten. Elvis Dumervil 'rockte' (woordgrap! woordgrap!) de verdediging van Denver met zeven tackles, vier sacks. Is er iets mooiers dan een brute footballspeler die na een sack een feestje viert en staat te brullen alsof hij een gladiator is? Halve liters op een zonovergoten terras. Verder kom ik niet. Jij ook niet.

Baltimore @ San Diego

Een zeldzaamheid deze week: Spanning. Baltimore wint nipt: 31-26. Ook hier een pluim in de reet van de verdedigers: De Chargers werden, vooral op het eind, gelimiteerd tot fieldgoals waar TD's de wedstrijd op slot hadden kunnen gooien.
De Ravens hebben een tof team. Ik mag Joe Flacco wel en ik raakte in de pre season al geintimideerd door linebacker Ray Lewis die naar m'n scherm stond te blaffen. Dit weekend was Lewis ook weer een held met tien tackles en een geforceerde fumble. Verder hield hij een play van San Diego tegen die de wedstrijd op het eind om had kunnen gooien.
Dames en heren: Na New England en Houston mijn favoriete team: De Ravens.

New York Giants @ Dallas

Hier hebben heel veel mensen, heel veel geld op verloren. De Giants zouden we geimponeerd zijn door dat nieuwe, grote stadion! De Cowboys zouden wel geinspireerd zijn door datzelfde miljarenproject. Gedachte van veel fans: De Giants zouden hier verliezen en Dallas zou het grootste homefield adventage krijgen sinds de New York Knicks toen zij er nog toe deden.
Je voelt hem: De Giants winnen. Nipt, 33-31. Ely 'Het Knappere Broertje Van' Manning had het beste van het spel tegen Tony Romo. Manning vuurde af voor 330 yds en 2 TD's, Romo hield zich bezig met de bal teruggeven aan New York: 127, 1 TD, 3 INT's.
Manning heeft in Mario Manningham en Steve Smith twee jonge knapen gevonden met zachte handjes. De twee receivers vingen de bal beiden tien keer voor in totaal 284 yards en twee TD's. Ergens vragen Randy Moss en Terrell Owens zich af of zij zoiets nog zouden kunnen.
Voor Dallas deed RD Marion Barber het zeker niet onverdienstelijk. Hij droeg de bal 18 keer voor 124 yards, wat zeker nodig is als Romo niet naar zijn werk komt.

Indianapolis @ Miami

Goed nieuws voor de Patriots als Miami verliest: 27-23. Pappa en mamma Manning zijn trots op hun kroost: Payton gooit voor 300+ en 12 punten zonder een turnover te plegen. Chad Pennington stond droog qua TD's en gooide wel een interception aan het eind van de wedstrijd, in een poging een touchdown te gooien in de laatste seconden.
Alle lof voor Tight End Dallas Clark. Ik waardeer deze positie pas sinds ik m'n toekomstig HOF'fer (Dwight End, vat je 'em) in Madden '08 op deze positie heb staan. Clark had 180 yards en een TD, die yardage is het op drie na hoogste wat ooit door een TE bij elkaar is gelopen.

maandag 21 september 2009

[ NBA ] Delonte West opgepakt

Eigenlijk geen ding om grapjes over te maken maar Delonte West, guard voor de Cleveland Caveliers, is opgepakt. Hij reed op zijn motor en had drie wapens in bezit, zo bleek bij een controle van de politie. Enkele grapjes, ik gooi ze maar op:

- Delonte West is boos omdat LeBron hem nooit een 'shot gunt'
- Delonte West begon zich net te ontwikkelen als wapen voor de Cavs
- Delonte West is in ieder geval niet bang meer om te schieten


En nu serieus: Delonte West miste vorig jaar het trainingskamp omdat hij worstelde met persoonlijke problemen. Hij schijnt sinds zijn jeugd al niet helemaal correct te functioneren in zijn bol en dat is natuurlijk klote voor de man. Zelf heeft hij ooit verklaard dat hij juist gekke dingen gaat doen, als alles in zijn leven op rolletjes loopt. Op een vreemde manier is dit dus een goed voorteken voor Cavs-fans: Met drie blaffers op de heup ziet het er niet naar uit dat deze cowboy Ohio gaat verlaten.
Het is afwachten wat dit betekent voor West, de Cavs en wat de commissaris David Stern hier mee gaat doet. We gaan het ziet. Ik zou als ik Stern was niet te hard reageren, voor je het weet heb je een dubbelloops in je gezicht.

[ NFL ] Football. Week 2. Deel 1.

Carolina @ Atlanta

De supporters en liefhebbers van football waren voor deze wedstrijd verdeeld in twee kampen. De ene groep had alle hoop opgegeven dat Carolina met Jake Delhomme als starter ooit nog iets zou worden, de andere groep bestond uit Bill Simmons, die zei dat Jake waarschijnlijk een goede wedstrijd zou hebben. Aan de ene kant had Simmons gelijk, Delhome was 25/41 voor meer dan driehonderd yards. Hij gooide echter wél een interception toen het er echt om hing, bij 4th en 10.
Atlanta's Matt Ryan gooide minder yards aan offence bij elkaar maar wel 3 TD's. Tony Gonzales was met één daarvan en 71 yards aan offense een grote bijdrager. Atlanta wint uiteindelijk met 28-20.

Minnesota @ Detroit

Ik schreef het al op m'n Twitter-feed in het begin van de wedstrijd: Defense in Detroit? In het eerste deel van de game stond Detroit met -slik- 10-0 voor en ik probeerde me voor te stellen hoe de media zouden reageren als Favre en Peterson niet tegen de D van de Lions zouden zijn opgewassen. Ik denk dat het meer impact voor de kranten zou hebben dan Obama die verklaart dat Bin Laden eindelijk uit zijn grot is gerookt. Hoe dan ook.
Je voelt al aan dat de Vikings uiteindelijk gewonnen hebben. Geen geweldige game van Peterson, die in het begin telkens niet verder dan twee of drie yards kwam. Hij eindigde overigens een stuk beter, maar daar zag het lang niet naar uit.
De strijd der QB's werd overtuigend gewonnen door Brett Favre die bijna perfect was in zijn korte passing game: 23/27 met 2 TD's. Rookie Matthew Stafford heeft bij Detroit nog veel te leren. Hij gooit (te) veel picks in de eerste twee weken van het seizoen, gisteren had hij er weer twee.

Cincinnati @ Green Bay

Ochocinco had beloofd een 'Lambeau Leap' te doen als hij zondag de endzone had gevonden. Hij kwam zijn woord na terwijl zijn Bengals winnen: 31-24. Spannende game, slordig einde. De highlights zijn vooral het kijken waard om de cencuur te zien die de NFL de Green Bay supporters oplegt. Handen die gecencureerd worden impliceren dat er een bepaalde vinger naar Ocho werd opgestoken, en dat zal niet de duim zijn geweest.
Charles Woodson was een beest bij Green Bay met 9 tackles en 2 interceptions, Donald Driver was met 99 yards de beste receiver. Carson Palmer had twee turnovers maar gooide drie TD's voor de Bengals, van deze kant dus geen klachten.

Arizona @ Jacksonville

Achteraf is het makkelijk praten maar áls ik een upset had moeten kiezen deze week dan was het deze geweest. Bij de bookies kreeg je tegen de drie dollar voor een Arizona pick. Wanneer besloten we deze Superbowl-ploeg van vorig jaar af te schrijven? Vorige week was niet groots maar elk team heeft weken waarin het niet draait. Deze week lopen Kurt Warner en co als een trein: 31-17.
Play van de game is een geblockte fieldgoal van de Jaguars die door Antrel Rolle werd opgevangen en naar binnen gelopen. Good stuff.
Kurt Warner zet een NFL record voor completings-percentage. 24/26, twee TD's, dat is er inderdaad één voor in de boeken. Jacksonville had tegen dit geweld weinig in te brengen. Ze sackten Warner niet één keer, dat helpt natuurlijk niet.
Aanvallend was Jones-Drew goed zoals gewoonlijk, Mike Sims-Walker ving zes ballen voor 106 yards.

Oakland @ Kansas City

De eerste winstpartij voor Oakland in het vroege seizoen: 13-10. Dit terwijl Jamarcus Russell zijn best doet ontslagen te worden voor de Raiders. De QB gooit 7/24 (leuke bijnaam zou dat zijn) voor 109 yards. Het verschil met collega Matt Cassell is dat Russell de bal tenminste bij houdt: Cassel gooide twee interceptions.
Richard Seymour heeft na één week wel laten zien dat hij een Probowler is. Althans, dat vond hij zelf schijnbaar. De nieuwe defensive end van de Raiders, geruild door de Patriots, had slechts twee tackles. Misschien dat zijn inconsistentie hem zijn baan heeft gekost bij de Patriots? Gewoon. Een gedachte...

New England @ New York Jets

Alle respect naar New York. Harde defense, coole uitvoering in de offense. Rookie Mark Sanchez ziet er uit als een veteraan in deze -verder lelijke- wedstrijd. Jets winnen compleet verdiend met 16-9 en maken wat ik vorige week schreef een belachelijk stuk.
Rookie Julian Edelman zag er goed uit voor New England. De receiver maakte gebruik van Wes Welker's afwezigheid en ving acht ballen voor bijna honderd yards. Voor de rest alleen tekenen dat het tijdperk Tom Brady misschien voorbij is. Brady haalde de 50% niet, Randy Moss werd minder vaak gevonden dan goudsporen in de polder bij Klootzakkerdam. Ik heb een roestige smaak in mijn mond gekregen bij deze wedstrijd.
Als ik aan powerrankings zou doen, als, zouden de Jets daar heel erg hoog in staan. En die zitten verdeurie bij de Pats in de divisie. Is het al te vroeg om ons zorgen te gaan maken om de play offs? Dat nog wel hè?

New Orleans @ Philadelphia

Donovann McNabb speelde, zoals verwacht, niet tegen de powerhouse die de New Orleans Saints zijn. De Eagles verloren daardoor niet onverwacht dik van de Saints: 48-22. Toch lag het niet helemaal aan gelegenheids-QB Kevin Kolb (Michael Vick mag nog niet spelen) dat de Eagles hier verloren. De derde quarterback van Philly zorgt dat mensen zijn naam voortaan kennen: Hij gooit voor 391 yards bij elkaar en twee TD's. De smet op zijn optreden komt in de vorm van drie turnovers. Scheisse.
Drew Brees gaat rustig door met van de Saints een elite team maken. 311 yards, 3TD's, één interception, een normale dag op kantoor voor nummer negen.
Marques Colston ving de meeste ballen voor New Orleans (8, voor 98 yards) en had ook de meeste TD's. Verder werd er veel gerend door de Saints: Mike Bell en Reggie Bush hadden beiden een TD en combineerden voor zo'n 120 yards.


Houston @ Tennessee

BAM! Brian Cushing! Onthoud wie er altijd al groot over de man sprak! Op Twitter regent het lofuitingen in SMS-vorm. Na de wedstrijd wordt hij al beschreven als verdedigend Rookie of the Year. En ik heb het altijd geroepen. Ik heb zelfs een mailtje van de man terug gehad. Ik droom over hem. 's Nachts. En tijdens college, in de trein. Ik weet niet waarom ik dit type.

De Texans winnen, na de hele wedstrijd achter de feiten aan te hebben gelopen: 34-31. Cush' had zeven tackles, waaronder enkele stops zéér belangrijk waren. En dan nu ruimte aan de Johnsons.
Matt Schaub gooide vier TD's voor Houston waarvan er twee naar Andre Johnson gingen. A-John had tien receptions voor 149 yards. Lekker. Aan de kant van Tennessee deed Chris Johnson nog méér zijn best. Hij rushte twee TD's op zestien loopacties (197 yards!) en ontving de bal negen keer door de lucht voor 87 keer 90 centimeter. En een TD. Fantasyspelers over de hele wereld konden hun ondergoed verschonen na deze monsterwedstrijd. Als je tijd hebt maar één samenvatting te zien van het afgelopen weekend, dan moet het deze zijn. Gekkenhuis.

vrijdag 18 september 2009

[ NBA ] Vergrijzing dreigt voor basketball-league

Je weet dat er iets geks aan de hand is als Jason Williams niet de meest versleten veteraan is die een comeback in de NBA beoogt. De NBA vergrijst als Henry Bowers in 'It' sinds bekend is dat Greg Osterdag openbaar interesse heeft getoond om voor Dallas te spelen.

Is het toeval dat dit allemaal na de Hall of Fame speech van Michael Jordan gebeurt? In de meest arrogante toespraak ooit, van de enige man die het kan hebben, kreeg je als toeschouwer het gevoel dat Jordan niet klaar is in de NBA. Er duidelijk regelmatig filmpjes op van Jordan die les geeft aan jonge, atletisch gebouwde mannen die eigenlijk beter dan de legende zouden moeten zijn. Jordan zelf stookt het vuur ('Komt hij terug? Komt hij niet terug?') nog wat op door af en toe als een shampoofles wat zepige opmerkingen te lekken. 'Ik vind het moeilijk om naar basketball te kijken. Die gasten tegenwoordig... Er is zoveel mis met hun spel.'

Met andere woorden: MJ kan het beter. En nu heeft Greg Ostertag gedacht: 'Er is dus vraag naar veteranen in de league?!?' Dat heeft MJ niet gezegd of bedoeld. Air Jordan denkt, waarschijnlijk terecht, dat hij wel een potje kan breken tegen de Rookies van tegenwoordig. Greg Ostertag heeft de funesse van betongroeve, heeft drie jaar geen basketball gespeeld en wil nu strijden om minuten. Om tegen Dwight Howard te spelen, of wat? Tot nu toe heeft -gelukkig- alleen Portland hem een kans geboden een workout mee te draaien. Daar is geen contractaanbod uit voort gekomen en ik schat de meeste GM's wel zo slim in om dat als een voorteken te beschouwen. Maar je hebt altijd nog de Grizzlies en T'Wolves in deze league.

Het zou me verbazen als Greg Ostertag nog aan een baan komt. Voor hem is leuk, puur om komische redenen is het een giller maar denk aan het gebaar. Wat zegt het als Ostertag de league nog in weet te komen? Ten eerste dat het erg treurig gesteld is met het niveau van de centers, niet alleen in Amerika, maar in de wereld. Zijn er op dit moment geen jonge gasten te vinden die veel- en veel meer te bieden hebben dan Greg 'the Wreck'? En als hij binnenkomt, opent dat dan niet de deur voor meer uitschot waarvan we hoopten al lang afscheid te hebben genomen?

[ NBA ] Note aan Hibashi: Hou je mond

Gilbert Arenas is er klaar voor. Zoveel is duidelijk na een interview dat de ster van de Washington Wizards gaf. In de Washington Times zegt hij een goede zomer achter de rug te hebben met personal trainer Tim Grover, de man die vorig jaar Dwyane Wade een nieuw lichaam gaf. Tot zover goed nieuws. En dan geeft 'Agent Zero' zijn club een regelrechte cockknocker. Au!

'If you have a kid that loves basketball, that eats, sleeps, drinks and thinks basketball and all he knows is basketball and he gets hurt and he's your franchise player, you need to hold him back from himself.' In andere woorden: Arenas heeft zelf zijn lichaam verneukt, maar Washington had hem tegen moeten houden! Hij beredeneert: Ze vroegen of ik kon spelen. Ik wílde spelen, dus ik zei ja...' En toen had Washington hem tegen moeten houden? Echt? Een speler doe goed is voor 25+ punten en meer tickets verkoopt dan André Rieu in een bejaardenhuis? Fo sho?!?

Gilbert Arenas heeft de afgelopen twee jaar vijftien wedstrijden gespeeld. Vorig jaar waren het er maar twee. De Arjen Robben van de NBA, zoals ik hem noem, zou misschien eens de hand in eigen boezem moeten spelen. GM's blesseren geen spelers, dat doen ze (vaak) zelf. En als het iets chronisch is zoals de elastieken knieën van Gilbert dan moet de speler daar zelf iets aan besluiten te doen. Na drie operaties zeggen dat het niet aan jou ligt, maar aan de club die je niet van een bal weg houdt? Dat is een kinderachtige actie, zelfs voor een speler die zichzelf bijnamen geeft en valsspeelde op zijn playstation (of XBox, whatever) om hoog in de online lijsten te komen.

Ik voorspel dat hij zichzelf gejinxt heeft. Niet dat ik in die onzin geloof maar áls hij weer geblesseerd raakt (kun je daar ergens op wedden? Serieus?) zal het genoemde artikel vaker dan eens worden aangehaald. En dan wordt het tijd dat de Wizards maar eens een andere richting uit kijken. Vorig jaar waren de Wiz een supportingcast zonder superstar. Met een goede 2-guard in het team is Washington een zekerheidje in de play off-rankings. Ik geef Gilbert nog één kans. Zijn laatste. Mondje dicht en ballen, zoals de Gilbert die ik ken van drie jaar geleden.

donderdag 17 september 2009

[ NBA ] We zitten zonder scheidsrechters

"Well, I'm very proud. This is a tremendous demonstration on the part of these folks. I don't know what else they can do to show that they want a deal done; they're not leaving. They're not going back to their families. They're staying here and showing they clearly want to get back to work, and they're willing to stay here to ratify an agreement, but the league has to meet us halfway. So I'm hopeful from our standpoint. I just need the league to move a little with us."

Dit zijn de woorden van onderhandelaar Lamell McMorris over de praatjes die gebezigd worden tussen 'de NBA' en 'de scheidsrechters'. De overeenkomst tussen beide partijen is verlopen en het zou fijn zijn als we per 1 oktober een nieuwe set afspraken hebben. In oktober beginnen de pre season wedstrijden en... Wacht. Ik begin het hier op te nemen voor de mannen in zwart-wit. Weg met die bejaarde bende! Oprotten Dick Bavetta, Joey Crawford en al die naamloze kneuzen die net zo beroerd fluiten. Jullie willen meer geld? Ze zouden jullie salaris af moeten pakken.

In het bedrijfsleven wordt je niet beloond voor het verzaken van je taken. Je krijgt geen bonus als je de achterban van het bedrijf waar je voor werkt aanzet tot moord en doodslag. De scheidsrechters in de NBA waren misschien goed, eind jaren tachtig, maar hebben de leeftijd bereikt waarop ze vier keer per nacht hun bed uit moeten om wat vroege ochtendurine uit te druppen. Behalve Dick Bavetta, die draagt inmiddels luiers.

De partijen zijn zo'n 700.000 dollar verwijderd van een overeenkomst! Zevenhonderdduizend! Ik wist niet dat scheidsen zoveel verdienden, laat staan dat ze flauw gaan doen om zulke bedragen. De refs willen 3.200.000 verdienen. Drie komma twee miljoen! Hoe ongehoord, onbeschaamd is dat! De arbiters krijgen een contract voor twee jaar en de vraag is hoeveel van die mannen dan nog leeft. Ik zeg: Bezem door die amateurs, laat ze maar lekken thuis zitten en denken aan hun weigering om hun handtekening te zetten.

Laat hongerige jonge mensen het vak leren. Investeer als NBA in een opleidingsinstituut en laat scheidsrechters concurreren. Betaal ze per wedstrijd en laat de beste scheidsen het meeste fluiten. Dit systeem met gegarandeerde bedragen werkt niet, zoveel is duidelijk, en de huidige generatie is te oud of heeft op zijn minst zijn jeugdige enthousiasme verloren. Nieuwe kansen voor iedereen die wil fluiten. Lagere startsalarissen, meer voor de toppers. Dat is goed voor de verjonging, goed voor de NBA, goed voor mij, de toeschouwer.

woensdag 16 september 2009

[ NFL ] Paniek in New England?

Een apart stuk over een apart team. Wat moeten we na afgelopen maandag denken van de New England Patriots? Zij wonnen in een comeback-thriller van de Buffalo Bills: 24-25. Tom Brady was roestig in het begin maar eindigde het vierde kwart als Shaq toen die het tegen Ben Roethlisburger opnam: Al zijn receivers stonden wijder op dan de benen van Kim Holland en hij vond ze dan ook moeiteloos. Voor Brady was het zijn 29e 'fourth quarter comeback', voor de Patriots was het een veel te moeizame overwinning. Of wordt het tijd dat we de Bills respect gaan geven?

De Patriots kwamen niet op 100% de wedstrijd in. Tom Brady is nog niet helemaal zeker in de pocket. Gelukkig lette, met mij, één van de commentatoren 'very closely' op Brady's knie. Serieus. Als hij nog vaker, nog dichterbij Tom's knie zat te kijken zal hij de wedstrijd van binnen zijn meniscus hebben gezien. Maar goed. Brady was nog wat wiebelig in het begin van zijn spel maar eindigde sterker dan een Chinese gewichthefster op de Spelen. Uiteindelijk had hij 378 yards (29/53) voor 2 TD's in het laatste kwart.

Buffalo's defense was gewoon goed. Ze gaven Randy Moss veel ruimte om het in het midden compact te houden en die tactiek werkte heel behoorlijk. Moss had regelmatig leuke vangballen maar de Pats konden maar 64 yards van hun backs noteren. Vorig jaar was de ploeg zesde in running yards (2278 yards totaal). Een commentator voor ESPN merkte ook terecht op dat het niet zozeer de Pats waren die slecht waren in het begin van de wedstrijd. De verdediging van Buffalo zag er beter uit dan we verwachtten. En de aanval eigenlijk ook.

Dat de Pats het niet van hun verdediging moeten hebben was op voorhand al bekend. Als het team dit jaar hoge ogen moet gooien, moet het met de bal in de handen van Tom Brady gebeuren. Randy Moss had veel yards (141 op 12 ballen), Wes Welker deed zijn werk. Laurence Maroney en Fred Taylor hielden de verdediging eerlijk en TE Benjamin Watson besloot de wedstrijd met twee late touchdowns. Dat valt de Bills te verwijten. Als je voorstaat tegen de Pats met nog een paar minuten te gaan, neem dan een knietje bij de kickoff! Start je aanval op de 20yrd-lijn, melk de klok en neem de punten mee. De bal fumblen en teruggeven aan Brady is pissen tegen de wind in: Je weet dat je nat wordt.

Je wilt cliché's in de sportverslaggeving mijden maar Brady staat er wanneer het nodig is. De man is beter als het spannend wordt. We pakken de draad op bij het vierde kwart. Nog 5.32 minuten te spelen, Buffalo 24, New England 13.

In 3.15 minuten (na de kick off) speelt Tom Brady vanuit de no-huddle 81 yards bij elkaar voor de eerste TD van Benjamin Watson. Van zijn elf passes zijn er slechts twee incomplete en je krijgt zo'n kriebel in je buik alsof een vlinder je wil verklappen dat het 'Tommy-tijd' is. Probleem: Er moet een kick off komen en Buffalo kan de wedstrijd met goed management wel erg krap maken. Enter: Leodis McCalvin.
De returner van de Bills doet wat Heinz Ward ook boven zijn hoofd hing: Hij wordt de schlemiel van de avond door de winst uit handen te geven. Nogmaals: Knietje op de grond sufkut! Hij fumblet en geeft de bal terug aan New England. De vlinders in je buik vliegen rond alsof ze door je maagwand de kamer in willen fladderen. Tommy-time. Yes.

Brady heeft 1.06 minuten nodig om Watson nogmaals te vinden. Ondertussen heeft Randy Moss zijn career high aan vangballen (12) geëvenaard en heeft Watson in de eerste week van het seizoen net zoveel TD's als vorig jaar. Tom Brady eindigt de wedstrijd met de chirurgische precisie van de 'Terrific Tom' van voor zijn blessure. Als Patriots-fan is het gemakkelijk om je, ondanks de schrale cijfers, goed te voelen.

De offensive line leek een beetje verdwaald maar de vraag is in hoeverre Brady daar mede debet aan is. De Patriots hadden geen goede druk op de passer maar nogmaals: We wisten dat het niet van de verdediging moest komen dit jaar. Als de grote namen in de aanval van de Pats voortaan zo genadeloos zijn in het begin van de wedstrijd, in plaats van in de laatste minuten, zien we straks andere wedstrijdbeelde. Games waarin de tegenstander in de rust met een 24-0 achterstand gedemoraliseerd de tunnel in gaat. Deze Patriots zijn beter dan deze 25-24 doet vermoeden. Wacht maar.

dinsdag 15 september 2009

[ NBA ] Chris: What have you done for us lately?

Kan wat mij betreft bij de Thai om te hoek gaan werken want zijn tweede stuk voor AmerikaanseTopsport zit vol pittig spul. Een bord vol venijn, waarvoor dank!

Een van de namen in het NBA-circuit waarbij waarschijnlijk vrijwel iedereen meteen bedenkelijk kijkt is die van Chris Wallace. De huidige GM van de Memphis Grizzlies is niet zelden het leidend voorwerp bij grappen over absurde trades. Die reputatie wist hij met een gigantische blunder te verwerven: Pau Gasol inruilen voor 3 knikkers en een zak snoep. Om de man toch een eerlijke kans te geven leggen we een vergrootglas op zijn, tot nu toe, turbulente periode als de man aan het roer. Chris, what have you done for us lately?

Door Maarten van Zuilichem

Chris Wallace werd op 18 Juni 2007 het nieuwe hoofd van de Grizzlies. “I’m here to build a championship team. I want to see a parade one day down Beale Street!” klonk het gespierd tijdens de introductie-speech van de kersverse vice president of basketball operations. Het roster wat Wallace onder handen mocht gaan nemen zag er maar matig uit. Damon Stoudamire stond met zijn versleten wielen aan het hoofd van de aanval. Op de vleugels leken Mike Miller en Rudy Gay een vruchtbare combinatie terwijl de jonge Hakim Warrick het samen met de soepele Spanjaard Pau Gasol moest zien te redden onder de borden. De bank zag er minder rooskleurig uit. Kyle Lowry, Dahntay Jones, Brian Cardinal en Stromile Swift zouden het in de D-league nog lastig hebben terwijl er al rolators besteld mochten worden voor Chucky Atkins en Eddie Jones. Dit was geen winnende formule en ook financieel zag het er slecht uit: Mike Miller had nog vier jaar en ongeveer 35 miljoen tegoed, Gasol stond voor 84 miljoen en vijf jaar in de boeken om maar te zwijgen over de 17 miljoen dollar die zowel Stromile Swift als ook Brian Cardinal de komende drie jaar zouden ontvangen. Er was geen center, de pointguard-positie was op zijn zachtst uitgedrukt niet zo indrukwekkend en er moest dus iets gebeuren. Hoofdstuk 1 vangt aan.

Wallace heeft de vierde keuze in de draft en kiest voor point guard Mike Conley Jr., die op korte termijn Stoudamire moet gaan vervangen. Wallace had weinig alternatieven want de top 15 zat vol met small- en powerforwards. Spencer Hawes, Joakim Noah of Acie Law waren zeker niet beter geweest dus de eerste keuze van de man lijkt prima. Daarna gaat het snel de verkeerde kant op. De center die Gasols partner in crime moest worden werd niemand minder dan Darko Milicic. Het Servische wonderkind dat bekend stond als de grootste bust van het nieuwe millenium, mocht 21 miljoen bijschrijven voor drie jaar. De reden hiervoor was dat Milicic, na een matig seizoen in Orlando, in de playoffs wel van zich had laten spreken tegen zijn oude werkgever Detroit. Hier hadden alarmbellen moeten gaan rinkelen: Jerome James iemand? Vervolgens werden Casey Jacobson en Juan Carlos Navarro binnengehaald. Conley bleek nog niet klaar te zijn voor de NBA en Milicic zat lachend geld te tellen op de bank. Na de jaarwisseling moest er iets gebeuren. Eerst werd Stoudamire weggestuurd, weinig mis mee, daarna kwam hoofdstuk 2: de Pau Gasol trade.

Er moest geld komen voor nieuwe spelers en dus moest Gasol weg. In plaats van te kiezen voor degelijk talent nam Wallace genoegen met de overdreven contracten van Kwame Brown, Marc Gasol, Javaris Crittenton en Aaron McKie. Er is al meer dan genoeg over deze trade geschreven en de conclusie is heel simpel: Het is niet goed te praten. Hoe graag de eigenaar ook van het gigantische contract van Gasol af wilde, er had iets voor terug moeten komen. Draft picks, jong talent, de Lakers hadden in principe genoeg te bieden. We gaan verder: op 4 februari gebeurt er wel iets goeds: Het grote contract van Stromile Swift verhuist naar New Jersey en er komt zelfs een nuttige center voor terug in de persoon van Jason Collins. Prima gedaan jochie!

Tijd voor de tweede draft onder Wallace' supervisie en die verloopt prima voor ons onderzoeksubject: Kevin Love en Donte Green worden gekozen en mogen meteen vertrekken, samen met de vieze contracten van Mike Miller en Brian Cardinal. Miller was op zich een prima knul maar is hij 10 miljoen waard? Ik denk het niet. Wat er voor terug kwam was ook niet niks: Greg Buckner, Marko Jaric, Antoine Walker, OJ Mayo en Darrell Arthur. Gevolg: toch een slecht contract terug (Jaric) dat wel vergezeld wordt door een supermodel (Adriana Lima), twee prima talenten, een degelijke veteraan en nog een groot contract wat bijna van de boeken kan (Walker). Ik vind dat dit geen hele slechte trade is, gewoon een matige. Navarro had heimwee gekregen en dus was er veel behoefte aan een shooting guard terwijl Adriana Lima altijd leuk is om er bij te hebben.

8 Augustus probeert Chris Wallace Josh Smith naar Memphis te halen. De Grizzlies hebben genoeg geld maar de Hawks helaas ook. Ik denk dat ze daar uiteindelijk geluk mee hebben gehad want Josh Smith is absoluut een loser. De keuze voor Hamed Haddadi is leuk voor de shirtomzet in Iran, leuk om daar een nieuwe markt aan te boren. De rest van het jaar is relatief rustig: De grap om Darius Miles 10 wedstrijden te laten spelen en zo een dikke vinger naar Kevin Pritchard van Portland (die hierdoor 10 miljoen op de rekening van Miles bij mag schrijven) is ironisch genoeg een move waarmee de slechtste GM de beste even te kakken zet. Misschien een beetje onder de gordel, want serieus: Waarom wil je iets te maken hebben met Darius Miles? Desondanks erg vermakelijk. Ik zie Wallace al helemaal voor me terwijl hij Pritchard 's nachts opbelt en in lachen uitbarst. Gotcha!

De rest van het seizoen gebruikt Wallace om zijn tweede ronde-keuzes voor de komende vijf jaar kwijt te raken voor: Steve Francis (de man die niet voor de Grizzlies wilde spelen toen hij gedraft werd), Shaun Livingston en Chris Mihm. Francis en Livingston worden al snel weer gewaived, Mihm zie ik meer als een cadeautje van de Lakers, waarschijnlijk hing er een kaartje om zijn nek met daarop: 'Nog bedankt voor Pau, hij mist jullie ook! '

Om het verhaal niet te lang te maken: Lowry mag weg voor een draftpick, Buckner voor het contract van Stackhouse wat meteen wordt afgekocht en dan komen de twee geweldige trades waarmee Darko Milicic wordt getransformeerd in het bekendste zwarte gat van de NBA: Zach Randolph. Hasheem Thabeet moet het nieuwe monster in de paint worden terwijl Marcus Williams en Allen Iverson mogen proberen om hun carriere nieuw leven in te blazen. Zie hier je 2009-2010 Memphis Grizzlies, de absolute grap van de NBA. Chris je bent er in geslaagd om je slechte contracten te ruilen voor andere slechte contracten, je hebt maar liefst vier spelers die het heel fijn vinden om alleen maar te schieten en de toekomst ziet er geweldig uit! Fans van de Grizzlies: over twee jaar doen we weer mee, als de contracten van Randolph, Jaric en (slik!) Gay aflopen zitten we 73 miljoen onder de cap en hebben we met OJ Mayo, Hasheem Thabeet, Mike Conley, Marc Gasol en Darrell Arthur een team wat zeker mee moet kunnen draaien in de D-league (er vanuit gaande dat we dan gedegradeerd zijn). Ik ben benieuwd of je het nog mee mag maken Chris!

[ NFL ] Football. Week 1. Deel 2.

Jacksonville @ Indiana

14-12 Voor de thuisploeg (Colts) in wat waarschijnlijk een thriller moet zijn geweest. Ik heb de wedstrijd niet gezien en verbazingwekkend weinig affiniteit, als je dat zo schrijft, met beide ploegen. Heel koud wat cijfertjes:
Peyton Manning was solide maar niet formidabel. Hij passte wel 300+ yards bij elkaar maar had 'slechts' één touchdown en een interceptie. Hij vond Reggie Wayne tien keer voor 162 yards en de zes punten, de andere TD kwam van back Joseph Adai.
Maurice Jones-Drew zal veel fantasyspelers kwijlend in hun stoel hebben achtergelaten. Hij blonk uit voor de Jaguars, hij droeg de bal 21 keer voor 97 yards. Jags QB David Garrard gooide 14/28 voor 122 yards zonder TD.

New Orleans @ Detroit

Verhaal met twee kanten. Het zal niemand verbazen dat Detroit hier verloren heeft. Toch vraag je je af hoe lang hun losing streak gaat duren, sinds zij vorig seizoen al hun wedstrijd verloren. De Saints kregen in de uitwedstrijd een career game van QB Drew Brees. Brees lijkt van plan het all time record voor yards en touchdowns te willen verbreken. Hij gooide voor bijna een mijl (nou vooruit, 358 yards) en mocht zes keer (!) de handen in de lucht steken voor een TD. De Saints noteerden 45 punten.
Detroit-fans moeten iets positiefs uit deze wedstrijd halen: Met een draak van een wedstrijd van Rookie Matthew Stafford (0 TD's, 3 INT's) scoorden zij toch 27 punten. Tegen New Orleans, geen slecht team. Als Stafford wat comfortabeler en wijzer wordt en de defense wordt ook wat kundiger, dan zou je toch verwachten dat een winstpartij niet lang op zich laat wachten. Je voelt je nu al lullig voor het team dat Detroit de eerste winst in meer dan een jaar gaat geven.

Dallas @ Tampa Bay

De Cowboys reageren goed op het verlies van Terrell Owens en het feit dat zij een televisie zo groot als Luxemburg in hun stadion hebben hangen. Dallas was het mikpunt van spot de afgelopen weken maar er is 'no fucking around' in Dallas 'any more': De Cowboys winnen met 34 - 21. Tony Romo liet weer eens zien een elite quarterback in de league te zijn: 16/27, 353 yards, 3 touchdowns. De vraag was wie er na het vertrek van T.O de ballen ging ontvangen voor Dallas. Patrick Crayton ving vier bommen voor 135 yards en een TD, zes andere Cowboys werden door Romo succesvol aangespeeld.
Aan de kant van Tampa Bay werd door Cadillac Williams en Derrick Ward sterk gerusht, de mannen waren samen goed voor 159 yards en twee touchdowns op 25 loopacties. Het spel van Williams zal fans van de Buccaneers goed doen: Vorig jaar kwam de back weinig in actie en dan is het altijd maar de vraag hoe het seizoen erop verloopt.

San Francisco @ Arizona

De 49'ers laten zien dat een terugkeer voor de Cardinals in de Superbowl op dit moment vergezocht lijkt. De ploeg uit San Francisco wint in Arizona benauwd met 20 - 16 nadat het thuisteam een voorsprong van 16-13 had opgebouwd. Kurt Warner was voor de Cards nog niet helemaal scherp, Larry Fitzgerald had een TD en dat maakt mij altijd gelukkig. Tim Hightower liet zien hoe dynamisch hij als speler kan zijn. Hij rushte voor de Cards 15 yards bij elkaar maar ontving ook passes in het achterveld waar hij 121 yards (op twaalf passes) bij elkaar rende.
San Francisco heeft Michael Crabtree niet nodig. Michael wie? Veteraan Isaac Bruce had 74 yards op 4 passes, Tight End Vernon Davis ontving 40 yards van QB Shaun Hill.

Washington @ New York Giant

Een leuke wedstrijd op ESPN America met trick plays, gruwelijke defense, stoere acties, alles. Het tragische is alleen dat de uiteindelijke verliezer ook heel leuk speelde, waardoor je het de Skins eigenlijk ook wel gunde de punten te pakken. Fake Field Goals zijn snoepjes voor de football liefhebber en ik sluit niet uit dat het door mijn achtergrond in basketball komt, dat ik zulke fakes zo ontzettend vet vind. Verder was de rushende TD van New York ook puur goud. Eli Manning vond Manningham die de grond amper aan leek te raken voor zijn zes punten van de dag. Osi Umenyiora stripte de bal een keer en liep hem binnen voor een verdedigende touchdown. Hij had eerder al een sack genoteerd.
Ik keek ook naar deze wedstrijd uit om te zien of Albert Haynesworth zijn 100 miljoen waard was. De man maakte geen bijzondere indruk, was niet de gevaarlijkste speler in de verdedigende unit voor Washington, en eindigde met vier tackles. London Flatcher was wat dat betreft intimiderender als Linebacker voor de Red Skins: Hij had elf tackles.

St. Louis @ Seattle

Er valt wat te vieren in Seattle en men rouwt in St. Louis. De Rams, mijn team in Madden '08, zijn de eerste ploeg die geen punten op het bord weten te zetten in de eerste game van het seizoen. Seattle wint met nadruk: 28-0.
De Seahawks' verdediging heeft nu een prestatie waar het in ieder geval deels op terug kan vallen de komende weken. Teams zullen niet tegen de Hawks ten strijde trekken met het gevoel dat er wel iets te halen valt: Seattle haalde slechts vier 'first downs' en kwamen rushend niet verder dan 77 yards.
Matt Hasselback passte Seattle naar de overwinning met 3 TD's, 2 intercepties op 36 worpen.

Chicago @ Green Bay

Ha-Ha! Jay Cutler, met z'n grote bakkes... De nieuwe quarterback van Chicago laat Denver zien dat ze best zonder hem kunnen. Het plan was zijn onmisbaarheid en supremiteit aan te tonen, in plaats daarvan maakt Cutler een clown van zichzelf en verliest hij zijn eerste wedstrijd in Bears-uniform: 21-15. Cutler gooide minder dan de helft van zijn passes goed (17/36, heerlijk), voor slechts één TD (mooi, mooi) en vier interceptions. Ergens legt Jake Delhomme een hand op Cutler's schokkende schouders.
De wedstrijd was spannend tot het eind tot Cutler een interceptie gooide met nog een goeie minuut te gaan. Erg anti-clutch voor een zelfbenoemd ster-QB.

San Diego @ Oakland

San Diego wint, 24-20. Twee namen:
LaDainian Tomlinson liet zien dat mensen hem niet moeten afschrijven. Na dit weekend zal hij misschien niet meer van de daken gaan schreeuwen dat hij beter is dan Adrian Peterson maar met 55 yards op 13 carries, en een touchdown, ben je zeker geen slak op het footballveld.
Richard Seymour kwam van New England (de hemel) terecht in de beerput die Oakland heet te zijn. Geruild worden van een potentiëel Superbowlwinnaar naar een ploeg die gedoemd is sub-500 te eindigen is nooit een fijn gevoel. Of het nou uit wraakgevoelens of proffesionaliteit is: Seymour stapt bijna letterlijk van het vliegveld het stadion binnen en maakt zich kenbaar. De Defensive End had drie tackles en twee sacks en lijkt zich echt te willen bewijzen.
Verder: LB Stephen Cooper was een beest voor San Diego met elf tackles zonder te missen. Hij forceerde ook een fumble. Tight End Zach Miller was solide bij de Raiders: Hij ving zes ballen (team high) voor 96 yards. Ik zie de advertenties al in het vakblad voor de footballbond staan: 'Wide Receivers met zachte handjes gezocht. Bonus: Lekker mopperen met Richard Seymour in de kleedkamer.'

Over de New England Patriots ga ik deze week een groot stuk schrijven, daarover later meer.

[ NFL ] Bergen werk...

Zo, dat NFL verslaan valt tegen. Dit is dan ook meer een mededeling dan iets anders: Vanmiddag // in de loop van de avond volgen verslagen over andere wedstrijden en ga ik eens bekijken wat er de laatste vijf minuten bij de Patriots is gebeurd. Want zo te zien was het magisch.

Voor de lezers voor de NBA: Tough luck. Daar schrijf ik wel weer over als er iets gebeurt en verder nodig ik jullie uit zelf ook iets in elkaar te pennen. Stuur op, stuur op, er is plek genoeg.

maandag 14 september 2009

[ NFL ] Football. Week 1. Deel 1.

We zijn begonnen! Afgelopen weekend is het NFL American Football seizoen begonnen. Ik heb er zin in, ik heb wat wedstrijden gezien, ik heb veel geluisterd. Ik heb veel gelezen. De komende weken elke maandag of dinsdag moet je hier zijn voor een compleet overzicht in onbeschoft veel woorden met onnodig commentaar en observaties. Lets go.

Tennessee @ Pittsburgh

De Titans tegen de Steelers. De eerste wedstrijd van het seizoen vond donderdag plaats. Schijnbaar kwamen er een hoop bloggers en schrijvers in Amsterdam bij elkaar om de wedstrijd live te kijken. Ik zat serieus te overwegen er ook heen te gaan (vanuit Brabant zuidoost) maar besloot toch mooi te gaan slapen. De ochtend erna zie ik dat die kerel van die american football blog het niet volhield en ook om 1.00 op één oor lag. Je wordt oud Perry. Je wordt oud.

Ik keek de wedstrijd op vrijdag en heb flink zitten noteren wat me opviel. Dat blaadje ben ik kwijt, dus uit m'n hoofd:

* Polamalu was geniaal. Die man is zo snel, zo sterk, hij ziet alles. Hij had in het begin van de wedstrijd geloof ik al vier tackles terwijl de rest van zijn team er in totaal misschien drie hadden.
* De Steelers' defense kwam traag op gang. Tennessee leek in het begin van de wedstrijd de sterkere ploeg. Twee verneukte fieldgoals hadden deze pot vroegtijdig kunnen beslissen.
*Bij de blessure van Polamalu trok ik een hoofd alsof ik een hap uit een citroen nam. Ik heb afgelopen zondag een hap uit een ui genomen en toen trok ik denk ik ook een vervelend hoofd. Maar niet zoals bij Troy. Nog niet bijna.
* Ben Roethlisburger speelde als de verdediging van 'zijn' ploeg: In het begin was het niet veel maar hij eindigde met meer dan 350 yards geloof ik.
* Heinz Ward ging overtime in met de potentie om de grootste kneus van week 1 te worden. Hij fumble-de met seconden voor tijd de bal waardoor Pittsburg geen beslissende fieldgoal kon nemen. In overtime reageerde hij als een kampioen met twee vroege catches die ruimte gaven voor een beslissende fieldgoal.

Miami @ Atlanta

Goed nieuws voor mijn New England Patriots: Miami verliest de eerste wedstrijd van de Falcons: 17 - 7. Een miraculeuze vangbal door Greg Camarillo aan de kant van de Dolphins was voor de ploeg van Miami de enige highlight. Dát, en het feit dat de Wildcat sf en toe nog zeker effectief bleek.
Tony Gonzalez had voor de Falcons een prachtige touchdown met voetenwerk waar Michael Jackson jaloers op zou zijn. Mike Peterson besliste deze wedstrijd in de defense. De linebacker forceerde een fumble en pickte een pass van Chad Pennington.

Kansas City @ Baltimore

Een feest met oplopende score in Baltimore waar de thuisploeg won van de Chiefs met 38-24. Joe Flacco gooide voor de Ravens meer dan 300 yards bij elkaar voor 3 touchdowns en één pick. Deze wedstrijd ging lang gelijk op, waarbij Baltimore pas een gat maakte met een paar minuten te gaan. Flacco vond Mark Clayton voor de zes punten. Willis McGahee bevroor de wedstrijd met een paar seconden te gaan. Clayton had de meeste yards ontvangen: 77 yards op vijf ballen.
De Ravens staan te boek als een rennend team en dat label lijkt ze na deze wedstrijd niet helemaal meer te passen. Flacco is een tweedejaars quarterback en hij lijkt comfortabel om flink te passen in een wedstrijd. Verder had Flacco zelf vijf rushes voor achttien yards.

Philadelphia @ Carolina

Gemakkelijke winst voor Philly: 38-10. Of het volgende week tegen de Saints valt te bezien. Quarterback Donovan McNabb ging bij een rushing touchdown neer met een gebroken rib. Hij kwam niet terug, zal denk ik niet op tijd hersteld zijn en Michael Vick - die gehaald werd voor zulke situaties - mag vanaf week drie pas spelen. Philly, we have a problem...
En ik voel me slecht voor Jake 'mistake' Delhomme. Hij gaf de bal vier keer aan Philadelphia terug met slecht gelezen routes, slecht gegooide passes en een fumble die meteen tot een touchdown leidde. Dit is zijn eerste wedstrijd na het debakel in de play offs, toen hij tegen de Cardinals vijf turnovers had. Negen turnovers in twee wedstrijden. Delhomme's zelfvertrouwen heeft op het moment waarschijnlijk de waarde van een puisterig meisje van twaalf dat borstjes krijgt en met haar mamma naar de C&A loopt om een huidskleurig A-cupje te kopen. Één opsteker voor Carolina: Meer van dit soort stinkbommen van jullie QB en hij krijgt niet eens de kans om de play offs eigenhandig te verneuken!

Denver @ Cincinetti

Kyle Orton herstelt van een dramatische pre season als Denver wint in Cinci. Een paar seconden voor tijd liep Brandon Stokey een 83 yard-touchdown binnen. 38 seconden voor tijd scoorden de Bengals wat de winnende TD had moeten zijn. Nu gaat Denver er met de punten vandoor: 12-7.
Carson Palmer was wat roestig voor de Bengals: De QB gooide wel bijna 250 yards maar mocht geen touchdown noteren en leverde de bal twee keer in.
Brandon Marshall was de laatste weken in het nieuwe omdat hij zich kinderachtig gedroeg bij de Broncos. Hij ving vier ballen voor 27 yards maar liet ook een hoop ballen door zijn handen glippen. Hiervan viel er één in de handen van Stokey en we weten inmiddels allemaal wat er toen gebeurde.
Chad Ochocinco is ook een wekelijkse krantenkop. Hij speelde wel solide voor de Bengals maar zijn club schoot offensief gewoon tekort. Je hebt wedstrijd met weinig punten omdat er goed verdedigd wordt en je hebt potten waar ze de bal van tevoren met groene zeep hebben ingesmeerd. Deze wedstrijd hoorde bij die laatsten.

Minnesota @ Cleveland

Brett Favre's debuut was een succes. In de tweede helft van Vikings @ Browns liet Minny zien waar het betere team tussen deze twee vandaan kwam. Adrian Peterson heerste en liet zien waarom fantasy eigenaars een moord om zijn diensten zouden doen. 'All day' had drie rushende touchdowns, Favre gooide er één naar rookie Percy Harvin. Voor Cleveland
Brett Favre lijkt dus, gezien de eerste signalen, goed terecht gekomen. De 39-jarige QB lijkt te beseffen dat de Viking van begin tot eind Adrian Peterson's team zijn. Favre probeerde gisteren maar 21 passes te gooien (14 compleet, 110 yards) terwijl Peterson er in zijn ééntje 180 bij elkaar rende op 25 draagacties.

New York Jets @ Houston

Dit is dan weer slecht nieuws voor de Patriots. De Jets zagen er verrekte sterk uit tegen (ook 'mijn') Houston Texans. De verhaallijn van deze match up: Brian Cushing vs. Mark Sanchez. Beide mannen speelden samen in college, Cushing wordt als linebacker nu geacht Sancez' kop van zijn romp te rukken. Dat lukte niet, beide mannen speelden wel goed.
Sanchez gooide voor 272 yards en een touchdown in zijn 'echte' debuut. De Rookie had ook een sterke pre season dus écht een verrassing kunnen we het niet noemen. Cushing had vijf tackles en miste er een paar die hij over enkele weken ongetwijfeld wél maakt. Cushing heeft door een knieblessure de hele pre season gemist. Dat komt wel goed.
Andre Johnson stelde teleur voor Houston. De Texans hadden met hem een moordwapen wat ze een hele behoorlijk offense in de league gaf vorig jaar. Hij werd in bedwang gehouden voor vier ballen, 35 yards.

....

even rust. Vanmiddag méér

zaterdag 12 september 2009

[ NBA ] Michael Jordan een Hall of Famer

Greatest of All Time. Michael Jordan. Ik kan hier heel duf gaan opnoemen wat de man bereikt heeft maar het zelf opzoeken is veel leuker. Het was slechts een kwestie van tijd maar Jordan is in de Hall of Fame beland. Samen met David Robinson, John Stockton, Jerry Sloan en een vrouwtje die ik niet ken werd Air Jordan gisteren geïntroduceerd. Prachtig.

Genieten via espn.com en youtube. Die man was zo ontzettend goed. Ik zou tien jaar ouder willen zijn zodat ik Jordan's tijd bewuster had meegemaakt, met verstand van het spel enzo. Dat, en omdat ik dan naar verschillen Charlie Lownoise & Mental Theo concerten had kunnen gaan.

In ieder geval: Vandaag drink ik op Michael Jordan. Geniet, drink met maten, geen liters maar vaten. Proost.

donderdag 10 september 2009

[ NBA ] Iverson naar de Memphis Grizzlies

Allen Iverson wordt een Grizzly. Dit nadat de Grizzlies en A.I. al een paar dagen om elkaar heen aan het draaien waren. Iverson 'tweette' dat 'God Memphis gekozen heeft' als de plek waar hij zijn carrière voortzet. Volgens mij was het echter het werk van Satan. Ik zie geen enkele manier waarop dit gaat werken. Geen enkele.

Iverson heeft vorig jaar duidelijk gemaakt dat er maar één manier is waarop hij het basketballveld op wil komen: Als een starter. In Detroit fake-te hij een blessure toen hij van de bank zou komen en hij liet weten liever met pensioen te gaan, dan als zesde man van de bank te komen. In Memphis lopen twee guards rond die óók moeten spelen, waarvan er één (O.J. Mayo) de toekomst van de club is en precies hetzelfde speelt als A.I.

O.J. Mayo en Allen Iverson samen in één backcourt? Beide mannen hebben de bal nodig. En dan niet alleen om te scoren, ik bedoel om tevreden te zijn op het veld. Zij maken plays, het liefst voor zichzelf, maar moeten de Spalding daarvoor in hun handen hebben. Mayo en Iverson gaan, als Iverson inderdaad gaat starten, een geschatte zeventig procent van de schoten nemen in Memphis. Dat, of één van de twee moet flink inboeten in zijn spel, en dat is juist hetgeen Iverson heeft duidelijk gemaakt niet te willen doen. Één van de twee gaat een minder prominente rol spelen en dat is niet de ex-All Star, toekomstig Hall of Famer, nu over-de-topper Allen Iverson. Onder die termen komt hij, in ieder geval voor zichzelf, niet naar de Grizzlies. Mayo is genaaid.

En dan hebben we het alleen over O.J. Mayo. Rudy Gay zou in mijn ogen een Brandon Roy in deze league kunnen zijn als hij een team tot zijn beschikking had. Met de komst van O.J. Mayo zou hij tweede man achter een rijzende ster kunnen zijn. Nu wordt hij derde (of vierde, zie later) optie, moet hij gaan smeken om de bal en blijft er voor hem weinig pret over bij de Grizz. En dan heb ik de klapper nog voor de laatste alinea bewaard.

Zach Randolph. Chris Wallace heeft de ballenknuffelende, non-defense spelende, weinig intelligente powerforward óók nog in het team gehaald. De Grizzlies namen vorig jaar zo'n 6300 schoten in het seizoen. Mayo en Gay hadden er 1200, Iverson zal dat aantal ook zeker halen, als hij gezond is. Zach Randolph is er de speler naar óók zijn deel op te eisen. Je houdt zo - in een seizoen - vijftienhonderd schoten over voor acht spelers. Dat is, per speler, iets meer dan twee per wedstrijd.

Voor mijn laatste punt: Vergeet Mayo, vergeet Randolph en we doen gewoon alsof Rudy Gay een talentloze krant op het veld is. Wat doet dit met Mike Conley? Conley heeft vlagen laten zien van spel waar Iverson op dit punt in zijn carrière amper aan kan tippen. De jonge guard verliest zijn starting plek en daarmee een bende aan minuten. En wat hoort hij in de kleedkamer? Dat het okay is te doen alsof je rug pijn doet, als je rol in het team je niet bevalt? Dat je met kerst thuis moet blijven, ook als je coach een extra training heeft geplanned omdat je team suckt? Dat je best alleen kunt spelen voor betere stats en een beter contract? Ik vind het niet ver gezocht om te denken dat Iverson en Randolph écht over zulke zaken praten.

woensdag 9 september 2009

[ site ] Mededeling

Even een korte mededeling van mijn kant: Het NBA-dagboek is afgelopen. Ik las gisteren en vanmorgen wat stukken terug en die gedwongen deadline van 0.00 heeft wat draken opgeleverd. Dat gedwongen schrijven is niet goed voor de kwaliteit van de stukken en die wil ik terug brengen. Wat ook niet helpt is dat ik de hele dag football lig te kijken, ik ben wat dat betreft echt een junk geworden voor de opium die de NFL en college football zijn. Dus, nu weet je het. Overigens: Als er iets belangrijks gebeurd (Iverson of Lee die eindelijk een contract krijgt) schrijf ik er meteen iets over.

maandag 7 september 2009

[ Algemeen ] The Turk bij de plaatselijke BC

Ik ben vorig jaar pas begonnen met het volgen van de NFL. Als gevolg daarvan gebeuren er nu (en in de afgelopen maanden) dingen waar ik nog nooit van gehoord heb. Zo zag ik gisteren op NFL.com een stukje over 'the Turk', de man die spelers ophaalt die op het punt staan gecut te worden van het team. 'The boss wants to talk to you' en de alleswetende blikken die volgen op die woorden zijn emotioneel zwaarder beladen dan een scheepscontainer met smeedijzers. De 'releases' vielen in de NFL een paar dagen geleden. Vandaag was het bijltjesdag bij de plaatselijke basketballclub waar ik zelf speel.

Het is grappig als je iets leest op grote schaal en dat je even later iets meemaakt waardoor je zo'n situatie beter snapt, dat je haast het gevoel hebt dat je met die grote jongens in de NFL kunt praten over 'released' worden en de gevoelens die daarmee gepaard gaan. Bij onze plaatselijke club heeft een nieuwe coach het roer omgegooid en bepaald dat sommige spelers uit de vaste selectie zullen verdwijnen. Coach B. heeft niemand in dienst die spelers vóór hem vertelt dat ze het niet gehaald hebben dus vandaag na de training deed hij het zelf.

We hebben nu een training of zeven onder B. achter de rug en nu ik terugdenk kan ik zeggen dat het inderdaad knokken om een plek was. Ik ben daar zelf niet flauw in: Ik speelde zonder druk, in de wetenschap dat ik, als ik het niet zou halen, haveloos op de tribune zou zitten als het eerste speelde. Uiteindelijk werd ik verwelkomd in Heren 1 (stiekem toch vet) maar 'the Turk' nam een paar mensen mee op de gang om uit te leggen waarom zij niet op werden genoemd. Het proces vooraf was trouwens moordend. Ik speel pointguard en voor mij werden er al drie guards opgenoemd. Ik begon me bijna af te vragen of ik in het tweede terecht zou komen toen ik alsnog werd genoemd. Aan dribbelaars geen gebrek volgend jaar.

Sport is emotie en zo reageerden vier of vijf namen die niet werden genoemd ook. Onbegrip, ongeloof of realisme werden richting B. geuit. Uiteindelijk bleek dat we met een man of negen, tien de competitie in trekken en dat er, afhankelijk van de wedstrijd of het weer, bankspelers mee op uit mogen trekken. Een goede oplossing. Ons team is een vriendenteam, blijft dat op deze manier ook zeker en met feestjes kunnen we met zestien man 'representen' alsof we de posse van Ron Artest zijn ofzo. Mijn punt: Wij blijven er relatief koel onder en drinken er samen niet minder bier door. In de NFL gaat het niet over 'het eerste' of 'het tweede', en verschil dat niet in salarissen of aanzien uit wordt gedrukt. In de NFL gaat het over carrières en levens.

Ik hou van bijna elke sport omdat er zoveel opofferingen nodig zijn om op het hoogste level te komen. Aan elke NBA'er of NFL'er gaat een verhaal vooraf waar de meeste mensen niet eens aan willen denken. Elke dag trainen, nooit zuipen, leven voor je sport omdat je -letterlijk- niks anders wilt. Je denkt aan één ding en dat is winnen. Daarom betalen clubs miljoenen, daarom kijken ontelbaar fans naar mannen die achter een bal aan rennen. Het zijn succesverhalen, samengebracht voor de camera. Maar voor elke touchdown, dunk of verdedigende actie waar ik morgen of overmorgen over schrijf is er iemand die door 'the Turk' zijn kop is afgesneden. Die mensen verdienen ook ons respect, al is het maar in de vorm van een kleine column op een nog kleinere sportblog.

zaterdag 5 september 2009

[ NBA ] 4 september 2009. Ramon Sessions naar Minny

Het is gemakkelijk sympathie te voelen voor de Minnesota Timberwolves na de ramp die hun off season was. Ze raakten spelers kwijt, voelden Ricky Rubio door hun vingers glippen en leken het seizoen in te gaan met een team dat meer gaten had dan sommige kaassoorten. De Wolves lijken toch één slag te slaan. Guard free agent Ramon Sessions heeft een blaadje getekend en gaat min-of-meer akkoord met de club.

Sessions gaat naar verluid zestien miljoen verdienen voor vier jaar basketballen. Een schrijnend voorbeeld van wat ongelukkige timing en nog ongelukkigere financiële toestanden met je kunnen doen. Dit is een league waarin legitieme spelers als Sessions 'slechts' (ik gebruik die term losjes) vier miljoen per jaar verdienen en mannen als T-Mac de boel op kunnen lichten voor 23 miljoen per jaar. Oh well. Geen medelijden van deze kant.

David Lee blijft volgens bronnen bij de New York Knicks. De Knicks zijn van plan hem voor één jaar vast te leggen. Op deze manier kunnen ze hem vrij aardig betalen en toch ruimte houden voor 'een bepaalde grote naam' in de volgende zomer. Slim. Zo kan Lee bij zijn club blijven, wordt hij tenminste één jaar fatsoenlijk betaald en mocht New York LeBron etc. mislopen dan kunnen ze hem alsnog een financiële smakker geven.

[ NCAA ] LaGarrette Blount geschorst voor het seizoen

Oh Sweet Irony. LaGerrette Blount, Running Back voor de universiteit van Oregon, is voor het hele seizoen geschorst. Na een verliespartij tegen Boise State (19-8) gaf hij DE Byron Hout van Boise State een onbeschofte suckerpunch. De vuistslag kost Blount misschien miljoenen dollars, als hij lager (of helemaal niet) gekozen wordt in de draft volgend jaar. Oregon kost het incident het seizoen: Zij zitten nu met twee 'verse' runningbacks die het van Blount over moeten nemen.

Het leuke, of treurige, ligt er aan waar je staat, zit hem in de opbouw naar het college seizoen van de NCAA. Spelers moesten handen schudden voor de wedstrijd, sportiviteit voorop, dat soort zaken zouden door scholen uitgedragen worden, en door scheidsrechters worden nageleefd. Op dag één van je seizoen gebeurt dan zoiets. Dat is alsof je een klas tijdens gymles zegt een marathon te lopen en na een zestigmeter sprint zeggen ze 'fuck it...' Het is goed dat er meteen een voorbeeld uit Blount gemaakt wordt: Zulk gedrag wordt niet getollereerd. Maar is het wel wat wij, het publiek, willen?

Ik zie graag atleten die hun tegenstander wel tegen de grond kunnen slaan. Het laat zien dat zij zich inzetten voor de kleuren die ze dragen. Dat ze, en dat klinkt stom, het net zo spannend en belangrijk vinden als jij achter je televisie of in het stadion. Sport is emotie en als die emotie eruit komt, positief of negatief, dan heeft dat wat. Blount ging echter een streep te ver. Hij sloeg iemand, het bleef niet bij duwen en 'trashtalken' en wilde het publiek in om zijn punt te maken. Dit laatste doet oncomfortabel veel denken aan wat Ron Artest ooit deed en nee: Dat willen we inderdaad niet meer zien. Maar een speler die net verloren heeft en daar mee zit, die een pestende tegenstander op zijn plaats zet? Ik heb daar niet zó veel problemen mee.

vrijdag 4 september 2009

[ NBA ] 3 september 2009. Bruce Bowen met pensioen!

Bruce Bowen is met pensioen. De veteraan houdt het voor gezien nu hij van een goed team (Spurs) naar een slechte (Bucks) werd gestuurd. Van mijn kant: Gemengde gevoelens. De 38-jarige forward speelde hard, won drie ringen en was in zijn prime één van de beste verdedigers in de league. Maar hij was ook een smeerlap. Ik ben er vrij zeker van dat veel NBA'ers niet zullen treuren om zijn vertrek uit de league.

Kijk dit filmpje en zeg me dat ik ongelijk heb. Er is geen enkele andere speler (niet in de afgelopen jaren tenminste) van wie je zo'n 'highlight'-reel kunt maken. Bowen schopte, blesseerde spelers moedwillig en was een notoire klootzak op het veld. Aan één kant vind ik het leuk om iemand te zien die niet zo soft is als het overgrote merendeel van de spelers. Die mannen die gaan liggen bij elk contact weten niet wat ze meemaken als ze tegen Bowen speelde. Wat dat betreft heeft Manu Ginobili geluk dat hij bij hem in het team zit. Maar aan de andere kant: Je kunt te ver gaan. Bruce Bowen heeft misschien de grens verlegd, wat positief is, maar is er zelf veel te ver overheen gegaan.

En voor het RTL Boulevard-nieuwtje van vandaag: De ex van Dirk Nowitzki is niet zwanger. Het gestoorde wijf met vijf identiteiten die van alles bij de ster van de Mavericks flikte krijgt geen kind van de blonde God. Blijft er voor mij alleen de observatie over dat Nowitzki de enige rijke man moet zijn met zo'n gedrocht van een vrouw. Google dat misbaksel maar, daar ga ik mijn site niet mee vervuilen.

donderdag 3 september 2009

[ NBA ] 2 september 2009. David Lee in New York?

David Lee is, wat mij betreft, de grootste naam in de lijst van free agents die nog geen nieuw team heeft. Liet New York eerder weten dat Robinson wat hen betreft wel kon wieberen, de Knicks lijken wel bereid Lee aan zich te binden. En terecht, een top rebounder die in staat zou zijn te starten voor een goed team. Jong, geen probleemkind. Hij krijgt alleen niet het geld dat hij zou willen, in verband met 'volgende zomer'.

Het is geen geheim dat New York in spaar-modus verkeert en Lee is daar de dupe van. Andere teams willen voor volgende zomer geen grote contracten aangaan en New York lijkt bereid met elf D-leaguers te spelen zolang ze volgend jaar LeBron maar landen. De laatste berichten spreken nu dus over Lee die in New York blijft. Ik ben benieuwd hoeveel salaris de man gaat krijgen. Ik denk dat hij niet vangt wat mindere spelers wél voor hun balkunsten krijgen. Verder wordt er overigens ook nog steeds gepraat over een sign-en-trade. Kijk dus niet raar op als Lee voor een leuk bedrag wordt vastgelegd en dan geruild wordt voor een vergelijkbaar talent of een ervaren rot.

In gerelateerd free agent-nieuws spelen de Grizzlies 'the waiting game' met Allen Iverson. Als A.I. niet snel een team vindt zal hij overstag gaan en voor weinig geld bij de Grizz tekenen, zo lijkt de gedachte. Vanuit kamp Iverson (lees: diens Twitter-account) nog geen nieuws, dat kan dus nog een poosje duren.

woensdag 2 september 2009

[ NBA ] 1 september 2009. Een laatste RR-post

Ricky Rubio verdwijnt voor minstens twee jaar uit de gesprekken over de NBA en daarmee, vrijwel volledig, uit de mond van deze blogger. Hij heeft besloten dat hij liever naar Barcelona gaat (voor zes jaar) dan zich bij de Timberwolves te voegen, net na de club een overeenkomst over de buy out van de Spaanse guard had bereikt. Rubio legt hiermee een dikke rochel in het gezicht van David Kahn en zou naar verluid ook al gezegd hebben 'dat hij niet het gevoel heeft in Minnesota als speler te kunnen groeien en mee te kunnen dingen naar prijzen'.

De verliezers in deze rotzooi zijn miljoenen fans van goed basketball van over de hele wereld. Als je hem niet gezien hebt: Ricky Rubio vermoordde Chris Paul en Deron Williams op het basketballveld. Verdedigend gaat hij de standaard verleggen. Steve Nash had het er laatst met Bill Simmons over: De guard positie is volgens hen niet te verdedigen. Ricky Rubio kan het. De jongen is achttien. Hij komt in de NBA als hij twintig is (en dat zal waarschijnlijk niet bij de T'Wolves zijn). Alleen dat laatste zorgt ervoor dat ik rustig adem kan halen: Ik krijg alsnog twaalf tot vijftien jaar Rubio te zien.

Winnaars in deze catastrofe zijn de familie van Ricky Rubio, Ricky zelf, en ik. Voor de familie is het fijn de jongen nog even bij te hebben want laten we wel wezen, het menneke is achttien jaar oud. Ricky zelf gaat bij Barcelona leuk verdienen, kan nog even groeien als speler en kan straks naar de NBA zonder die zorgen van een lastige buy out. En deze jongen heeft zijn vriendin zo ver gekregen een tripje naar Barcelona te boeken om hem te zien spelen. Had ik al verteld dat ze Rubio-fan is? Ik ga in ieder geval proberen kaarten te krijgen en een meet-en-greet te regelen.

Wat betekent dit allemaal voor de Timberwolves? Ik denk dat het stiekem een grotere impact heeft dan alleen maar het ontbreken van een guard uit de rotatie. Kevin Love, Al Jefferson (lees: De Mannen van de Toekomst) moeten toch op zijn minst een beetje vertrouwen in de club verliezen? Er is ze een biefstuk aan een touwtje voorgehouden waar ze achteraan renden ('we gaan herbouwen, we gaan herbouwen') en aan het eind van de rit zijn ze een veteraan (Mike Miller) armer en hebben ze er Mark Blount (*proest*) aan overgehouden.

dinsdag 1 september 2009

[ NBA ] Eind augustus, met excuses

Twee dagen geen berichten omdat ik afgelopen zondag (en gisteren een beetje) genoeg bier heb gehad om een olifant in te verdrinken. Ik ben nog steeds niet helemaal 'mezelf' maar er staan alcoholloze dagen geplanned en dat zal de creativiteit wel ten goede komen.

Yao Ming kan misschien toch spelen dit seizoen. Dit nieuws komt van het hoofdkwartier van de Houston Rockets, waar de boomlange center onder contract staat. Er werd eerder deze zomer gesproken over een blessure die wellicht het einde van Yao's carrière zou kunnen betekenen. Nu zegt Daryl Morey, GM van de Rockets, op ESPN dat hij denkt dat Yao zal herstellen. De kans dat hij nog dit jaar speelt is 'kleiner dan waarschijnlijk', maar hij bestaat. Dat is tenminste iets.

Ergens haalt David Stern van achter zijn bureau opgelucht adem. Yao trekt miljoenen fans aan vanuit China. Het einde van zijn carrière zou de Chinezen opgescheept laten zitten met Yi Lian bij de Nets en Sun Yue, waarvan ik niet eens weet of die nog speelt. Dat scheelt Stern's bedrijf naar mijn voorzichtige schatting zo'n 100 miljoen aan inkomsten, aangezien niemand in een shirt van die laatste twee wil lopen.

Mikki Moore gaat naar Golden State. Als dat een move van de Warriors moet voorstellen om Stephen Jackson tevreden te stellen, zijn ze daar -denk ik- hopeloos in gefaald. Moore voegt vrij weinig toe aan een team en je krijgt haast het gevoel dat de Warriors hem halen, gewoon, om de bank een beetje te vullen. Als Stephen Jackson daar weg gaat wordt GS het eerste team met een vier-mans rotatie volgend jaar.

De GM van de Warriors heeft zich uitgelaten over de wensen van Jackson. Hij zegt dat S-Jax een 'true proffesional' is geweest sinds hij drie jaar geleden in Golden State aankwam, en dat ze die instelling ook verwachten als ze binnenkort aan trainingskamp beginnen. Hele mooie woorden om Jax te vertellen: Houd je bek dicht en speel voor die 28 miljoen die wij je betalen, clown.