[ NFL ] Superbowl 2010: Een afgewogen keuze

Over een paar dagen staat de Superbowl op het programma. De twee teams die van meet af aan favoriet waren om 'all the way' te gaan staan in Miami tegenover elkaar: De New Orleans Saints zijn de underdog in hun strijd tegen de Indianapolis Colts. En terecht. Ik zie de Colts de wedstrijd winnen. Het 'waarom' volgt, eerst moeten me wat andere zaken van het hart.

* Ik sta 5-5 in de play offs. Ik heb de picks voor de verschillende ronden gegeven, m'n keuzes voor de finales twee weken terug zijn terug te vinden op m'n twitter. Ik begin 4-1, koelde dramatisch af en wil érg graag gelijk hebben in mijn keuze deze week. Het zou voor het eerst zijn dat ik een winning record hebben in het pikken van NFL-games. Go Colts, dus.

* Genoeg over hoe erg 'de stad' New Orleans deze Superbowl nodig heeft. Een radioluisteraar mailde naar de 'football today' podcast met dit verzoek en ik snap het wel. De mensen binnen New Orleans kwijnen niet weg in zelfmedelijden sinds Katrina (de orkaan) de stad gehavend achterliet. Het is een poos geleden. De inwoners zijn verder gegaan met hun leven, hebben het moedig weer opgebouwd. Waarom moeten wij ze er aan herinneren? Bovendien: New Orleans heeft Mardi Grass. Ik weet niet of een stad nog recht heeft op medelijden met een feest waar vrouwen voor wat kraaltjes hun mooie vormen laten zien.

* Zondag geen live blog van de Superbowl, maar ik noteer wel een hele hoop tijdens de wedstrijd. Als je dus retesnel een verslag wilt lezen, check dan deze site in plaats van je maandagochtendkrantje.

Verder met de pick.

Ik kies de Indianpolis Colts. Met tegenzin en met moeite. Deze wedstrijd staat zo bol van X-factoren dat ik eigenlijk elke dag nieuwe redenen bedenk waarom de Saints het zouden kunnen redden, of de Colts het zouden kunnen laten liggen. Ik heb maar een paar redenen en die voelen ongeveer zo betrouwbaar aan als Gilbert Arenas die zegt dat hij niks met wapens heeft. Goed.

Peyton Manning is een held met de football. Die man gooit al het hele seizoen onwaarschijnlijk precies en zijn receivers weten wat ze met de bal moeten doen: Vangen en rennen. Zijn korps van receivers rent al het hele seizoen touchdowns bij elkaar en New Orleans weet al het hele seizoen weinig raad met passende offenses.
Verder: Joseph Addai. Ik moet eerlijk zeggen dat ik nooit rekening met de man heb gehouden maar tegen de Jets liep hij geniaal vanuit de back-positie. Als New Orleans zich volledig op de coverage van Manning en zijn ballenvangers stort, rent Addai de frontline volledig zoek.

En dat ligt weer bij Manning. Tegen de Jets gaf hij toe in de eerste helft moeite te hebben met de blitzes die Rex Ryan op hem afvuurde. Hij heeft in de rust even met zijn coördinatoren zitten praten alsof het om een spelletje op een trapveldje ging. 'Laten we dit eens proberen'. Vanaf dat punt nam Manning de play-calling volledig over en was er in Indianapolis geen vraag meer naar een aanvallende coaching staff. Manning wist precies wat de verdediging van New York van plan was, reageerde daarop en domineerde de verdere wedstrijd. De New York Jets hadden de beste verdediging in de NFL dit seizoen. New Orleans één van de slechtste. Deze wedstrijd zou erg gemakkelijk kunnen worden voor Manning, vooral nu hij en de coaches twee weken van filmstudie achter de rug hebben.

Ik heb het al een beetje geraakt maar het behoeft verder uitleg: De verdediging van New Orleans. De Saints hebben een slechtere verdediging dan de Colts en werden in hun wedstrijden tot nu toe vooral gered door turnovers: De Saints forceerden deze postseason al zes fumbles en hadden drie interceptions. Peyton Manning gooit de bal niet zomaar weg (al is hij niet onaantastbaar in dat opzicht) en de ballendragers voor de Colts zijn ook vrij safe met de football: Eerder genoemde Joseph Addai fumblede dit seizoen pas één keer. Eerste receiver Reggie Wayne liet nog geen enkele keer de bal vallen, Pierre Garcon (de tweede man) ook slechts één keer.

De Colts winnen de strijd om de Tight End ook, wat mij betreft. Dallas Clark is bijna elke wedstrijd goed voor zo'n tachtig yards en vindt regelmatig de endzone. Jeremy Shockey (Saints) is wat scorend vermogen betreft minder imponerend: Met drie touchdowns en nog geen zeshonderd yards in dertien wedstrijden vormt hij niet écht de bedreiging die de Colts van hun Superbowl-ring moeten houden.

Tot slot heeft New Orleans een lastige week achter de rug in de studieruimte. De Indianapolis Colts blijven beweren dat Defensive End Dwight Freeney er 'beter uitziet dan verwacht', 'sneller herstelt dan verwacht' en wel eens zou kunnen spelen, ondanks zijn gerolde enkel. En dat maakt nogal een verschil. Freeney heeft al twee dagen niet mee getraind maar zegt zelf te willen spelen in de grootste wedstrijd van het jaar. Wat doe je daar als coach van de tegenstander mee? Freeney was dit seizoen goed voor 13.5 sacks. Zijn vervanger, als het daar toe komt, is Raheem Brock. Deze veteraan heeft ook wel gespeeld dit jaar, maar is met 3.5 sacks lang niet zo gevaarlijk voor Drew Brees als Freeney. Wat doe je hier mee?

De afwezigheid van Freeney zou de kansen van de Saints verschuiven. Dát, en Drew Brees, zijn de redenen dat ik New Orleans totaal niet buiten de Superbowl sluit. Brees gooide voor de meeste yards dit jaar, was precies met zijn passes, speelde eigenlijk zo goed als Manning zonder de onaantastbare air die Peyton uitstraalt. Brees is een killer en een chirurg die óók een defense kan ontleden. Zijn receivers zijn óók capabel en misschien wel een maatje te groot voor de secundary.

Voor zondag geef ik de titel echter aan ervaring. Aan de man die me twee weken terug omver kegelde, en overtuigde. Colts 34, Saints 28. Ik roep maar wat.