[ Doping ] Smet op de NFL class van '09?

Duidt rook altijd op vuur? Dat is de vraag die je daadwerkelijk stelt als je de headlines van de NFL een paar dagen terug las. Prospects Clay Matthews en Brian Cushing zouden bij de combine positief hebben getest voor anabole steroïden. Anonieme bronnen, 'waaronder één NFL team', zouden NFLDraftBible.com op de hoogte hebben gesteld van de juicende 'millionairs to be'. Het topje van de ijsberg? IJskoude feiten? Of een verhaaltje van een journalist, op zoek naar een scoop?

Door Tiel van den Heuvel

De naam van Brian Cushing in dat rijtje doet me een beetje pijn. Cushing wordt getrained door Joe DeFranco, een gymeigenaar in New Jersey. Zijn sportschool zet atleten van wereldformaat neer en zijn website (www.defrancostraining.com) trekt duizenden bezoekers. DeFranco weet wat hij doet, zijn programma Westside For Skinny Bastards kweekt monsters. Zijn resumé behelst tientallen atleten die na komst in zijn gym pro werden. Bij DeFranco wordt je sterk, zo ook Brian Cushing.

De geruchten rond Cushing zetten mijn geloof op het spel. Ik geloof heilig dat atleten voor het overgrote deel 'naturel' zijn, dat ze geen (illegale) doping gebruiken. Er zijn altijd mensen die gebruiken, maar er zijn ook altijd freaks die van zichzelf sterker, sneller en behendiger zijn dan wij stervelingen. Dat extra beetje helpt ze de NFL, de NBA of welke topsport league dan ook in. En dan dat gerucht van Cushing. Dat zaait twijfel waar ooit alleen een dode akker lag.



Brian Cushing: Roid-spuiter, gemotiveerd topatleet, of beiden? (foto via Tinpic.com)

Van de site van DeFranco: 'First of all, I have NEVER taken steroids in my life and I have a strict anti-steroid/anti-drug policy at my gym.' Ik geloof de man maar kan het zijn dat hij de heel menselijke fout heeft gemaakt te naïef te zijn? Dat de heer Cushing naast zijn dagelijkse proteïne-papje ook andere, minder onschuldige vloeistoffen tot zich nam? Een spuitje is zo gezet en ik denk dat DeFranco niet op hun billen gaat onderzoeken voor naaldenprikjes.

Vanaf hier passen er nog tientallen alinea's over doping in de topsportwereld. Gebeurt het? Ongetwijfeld. Is het een probleem? Dat is een discussie die ik niet eens van mezelf kan winnen. Ten eerste geloof ik dat het probleem kleiner is dan we denken. De geruchten lijken mij precies zoals ik ze beschrijf; geruchten. De drugtests die de NFL afneemt worden niet openbaar gemaakt, alleen aan de atleten zelf, en ik neem aan dat ze niet zelf van de daken schreeuwen welke waarde hun testosteronspiegel had.

Tweede punt: Als we sport kijken, boeit het ons dan? Zou ik minder van het spel van een LeBron James genieten als hij doped was als een malle? Ik denk het niet. We willen harde dunks, tackles en sprints zien en het werk dat een atleet achter de schermen verricht is minder boeiend dan wat er onder de schijnwerpers gebeurt. En het werk achter de schermen dát ze doen? Hier merk ik dat typen een remedie is waarbij je zaken goed voor jezelf op een rijtje zet.

Basketballers, footballers, hockeyers en honkballers leven voor hun sport. Het is hun inkomen. Zoals psychologen ongetwijfeld bij moeten blijven in ontwikkelingen op hun vakgebied, zijn sporters in de off season maandenlang bezig met één goal voor ogen. Méér squaten, benchen en cleanen. Harder lopen, hoger springen. Dat jumpshot nóg beter ontwikkelen. Dat is denk ik 90% attitude, 5% genen. En die andere 5% mogen de idolen voor mij ieder op eigen manier invullen.