[NCAA] De Madness is begonnen

We zijn onderweg. March Madness is begonnen. De komende drie weken draait het in de Verenigde Staten om brackets en Cinderella stories. Iedereen juicht voor zijn favoriete universiteit. Zelfs president Obama was duidelijk in beeld om zijn voorspellingen voor het komende college basketbal toernooi door te geven. Wat in Nederland de voetbalpool rond een EK of WK is, is voor de Verenigde Staten March Madness. 64 ploegen, 63 wedstrijden, alles knock-out en aan het einde dus één kampioen.

Door Chris van Dijk

De verrassing van vorig jaar: Stephen Curry met Davidson. Foto: Examiner

Voor de mensen die college basketbal niet volgen. March Madness bestaat uit 64 ploegen. Deze zijn in vier regio’s ingedeeld van zestien ploegen. Deze zestien ploegen zijn van één tot en met zestien geplaatst in hun regio. Eerste ronde speelt de nummer één tegen de nummer zestien, de nummer twee tegen de nummer vijftien, de nummer drie… je begrijpt wel hoe dit verder gaat. In de tweede ronde speelt dan de nummer één (of de nummer zestien) tegen de nummer acht of negen, enz. Uit elke regio blijft er dus maar één ploeg over en deze gaat naar de Final Four. Dit is het slotweekend met dus de halve finales en uiteindelijk de finale. Er zijn dus vier als eerste geplaatste ploegen, vier nummers twee tot en met vier nummers zestien.

Vandaag zijn de eerste zestien wedstrijden, waarvan ESPN America (het vroegere NASN) er vijf achter elkaar live uitzendt. Inderdaad ja, het spektakel is om vijf uur begonnen en gaat door tot vijf uur vannacht. Veel hoops dus, maar wat maakt dit toernooi nou zo leuk?

Het grootste spektakel komt natuurlijk van de verrassingen in het toernooi. Vorig jaar was iedereen in de ban van de universiteit Davidson. Deze kleine college was als tiende geplaatst in zijn gedeelte en er werd dus weinig van verwacht. Onder leiding van sterspelers Stephen Curry werd er drie keer verrassend gewonnen van de bekende basketbaluniversiteiten Gonzaga (nummer 7 seed), Georgetown (nummer 2) en Wisconsin (nummer 3). In de Elite Eight, de kwartfinale dus, werd er pas verloren en wel van de latere kampioen Kansas. Het werd na een absolute thriller 59-57. Het was de moeizaamste wedstrijd van Kansas van het hele toernooi, want in de andere vijf wedstrijden won het nog een keer met zeven punten verschil, en verder was alles met minimaal vijftien punten verschil.

Ik ga hier nu niet vertellen wie de grote verrassing van dit toernooi gaat worden, want daarvoor volg ik het allemaal veel te weinig. Ik weet wel zeker dat het niet Davidson gaat worden, want de ploeg van Curry wist zich niet eens te plaatsen voor het toernooi. Mede door blessures van de guard won het dit seizoen minder wedstrijden dan vorig jaar en kreeg het geen uitnodiging voor het toernooi.

Het toernooi in maart is verder altijd interessant om te volgen om te kijken welke spelers we de komende jaren in de NBA zullen zien. Spelers moeten door de leeftijdsbeperking weer een jaar naar college, waardoor alle talenten zich bij een (meestal grote) universiteit melden. Na een jaar spelen mogen ze zich wel beschikbaar stellen voor de draft, wat tot gevolg heeft dat er veel verschil zit tussen de teams in verschillende jaren. Mede daardoor is Kansas dit jaar niet meer dan een third seed in het toernooi.

Toch lijkt het dit jaar een mooi toernooi te worden. De draft lijkt dit jaar niet zo sterk te worden als de afgelopen jaren, waardoor de oudere spelers hun kans lijken te krijgen om hun kwaliteiten te laten zien. Twee spelers waar ik toch even de aandacht op wil vestigen zijn Blake Griffin van Oklahoma en Tyler Hansbrough van UNC. Griffin is een van de weinige toppers uit de komende draft en waarschijnlijk voor Rubio de eerste keuze. Tweedejaars Griffin is lang en een echte scorer rond de basket. Hansbrough koos er zelfs voor om vier jaar op college te blijven. De speler van North Carolina is een van de harde werkers in college basketbal en blinkt hierdoor wekelijks uit. Zijn spel is waarschijnlijk niet goed genoeg om een prominente rol in de NBA te spelen, maar zal de komende weken veel in het nieuws staan, ook omdat de Tar Heels een kandidaat voor de titel zijn.

Blake Griffin van de Oklahoma Sooners. Foto: Worldpress

Het belangrijkste van het toernooi is vooral genieten van veel basketbal. Het niveau zal lang niet altijd hoog zijn, maar er wordt met veel passie gespeeld en de sfeer in de arena is veel beter dan bij een NBA-wedstrijd. Tekenend is dat de finale in Detroit voor meer dan 70.000 toeschouwers gespeeld zal worden. En omdat de verliezers gelijk uitgeschakeld zijn staat elke wedstrijd bol van de spanning.

Dit jaar heb ik zelf voor het eerst ook maar een bracket ingevuld. Mijn vier ploegen voor de Final Four zijn Louisville, North Carolina, Pittsburgh en Memphis. Voor de finale heb ik een 71-69 overwinning voorspeld van Louisville op Pittsburgh. Nou toch nog mijn twee verrassingen: Utah State (11) over Marquette (6) en USC (10) over Boston College (7). We shall see.