[ NBA ] Play-offs voor de New York Knicks?

Het seizoen is voor de New York Knicks voor ongeveer een vijfde gespeeld. Na zestien wedstrijden staat de ploeg van Mike D’Antoni op 8 - 8 en is daarmee achtste in de Eastern Conference. Ze zijn dus, op papier, kandidaten voor de play-offs. Gaat het zover komen? Een vraag waarbij gevoel en verstand in gevecht raken. Eens kijken.

DOOR TIEL VAN DEN HEUVEL

Dit jaar staat voor New York in het teken van geld vrijmaken. De salary cap gebiedt ploegen het uitbetalen van forse bedragen een beetje in de perken te houden. Situaties zoals in de voetbalwereld, kom je in de NBA niet veel tegen. Zo kan het dus ook dat de rijkste ploeg (de New York Knicks) niet per se de beste spelers heeft: Ze hebben maar iets meer te spenderen dan andere teams met een kleinere thuis- en fanbasis.

De Knicks hopen in 2010 ene LeBron James aan de gelederen toe te voegen. James is dan free agent en kan tekenen waar hij wil, en waar hij het meeste geld kan ontvangen. Cleveland, zijn thuishonk voor de komende twee seizoenen, kan óók veel betalen en dat schijnt men in New York vergeten te zijn. De Caveliers zullen er alles aan doen James te behouden en in tegenstelling tot New York hebben ze het personeel om een fatsoenlijk team om hem heen neer te zetten. In New York zal James, zoals het er nu naar uitziet, geen ring winnen. In Cleveland? Misschien dit jaar al. De Cavs zijn goed dit jaar.

Maar om dus salarissen te verdampen zijn de Knicks flink aan het ruilen geslagen en hierdoor staan ze inmiddels op het veld met een ploeg die eigenlijk geen ruk voorstelt. En wat gebeurt er? Een willekeurige sportfilm komt tot leven. Underdogs bloeien, onder leiding van ‘vrijheid, blijheid’ Mike D’Antoni, op tot winnaars. De New York Knicks spelen hun beste basketball in jaren.

… Or do they?

De Knicks verrassen, dat zeker. Dat je met zeven man (Marbury weigert te spelen) nog enigszins competitief voor de dag kunt komen, is knap. Dat je Golden State verslaat in één van de bruutste wedstrijden van dit seizoen, ook met zeven man, is geweldig. Dat je (omwille van die capspace) je topscorers ruilt voor (wederom) spelers met een vraagteken, is gedurfd.

D’Antoni, hij zij geprezen, heeft voor méér assists, méér punten en méér winstpartijen gezorgd dan voorganger Isiah Thomas. Maar de hype draait door, al zijn de Knicks beter dan vorig jaar. Dat David Lee 37 pts en 21 rebs pakt tegen Golden State, zegt veel over Golden State. Dat Chris Duhon 22 assists pakt, wat echt heel goed is, ook. Wat ik wil zeggen: New York heeft nog geen echte krachtmeting gehad.

Twee keer winnen van Washington, één keer van Oklahoma City en dan nog Memphis, Charlotte en Golden State. Dat zijn geen teams man… Alleen winst tegen Utah is respectabel, totdat je ziet dat Deron Williams toen niet meedeed voor de Jazz. Wederom een partij die je eigenlijk alleen maar kunt verliezen.

De Knicks maken veel herrie dit jaar, maar brengen te weinig. Marginale winstpartijen tegen het gespuis in de NBA. Versla een willekeurig +.500 team op overtuigende wijze, en misschien maak je van deze pessimist een gelovige. Voorlopig zie ik de Knicks zeer spoedig onder de magische .500-grens duiken, en daar tot de mogelijke komst van LeBron in 2010 niet meer vandaan komen.