[ NBA ] Resurrectie van de Miami Heat

De Heat zouden tegenvallen. Shaun Marion zou wellicht geruild worden omdat het allemaal niet zo lekker loopt. Dat viel laatst te lezen op hoopshype.com. Diverse media besloten dat het tijd werd het team uit Miami de grond in te praten. Beasley brengt geen game, Wade moet alles alleen doen, Marion past niet, ze hebben geen center. Blablabla. De Miami Heat hebben een ruig schema achter de rug en staan met 11 - 9 twee wedstrijden boven .500. De play-offs lijken meer dan haalbaar voor het team van eerstejaars hoofdcoach Erik Spoelstra. Seizoen '08-'09 brengt de wederopstanding van een prachtige ploeg. Resurrectie van de Miami Heat.

DOOR TIEL VAN DEN HEUVEL

Dwyane Wade. Ik heb me in het verleden groen en geel geërgerd aan zijn goklust in de verdediging, zijn slechte beslissingen in de aanval en al zijn roekeloze turnovers. Zijn vastberadenheid om alles zelf te doen in spannende tijden en de moeite die hij heeft met het vertrouwen van teamgenoten. Maar dit seizoen, wow... Wade lijkt van de Olympische Spelen teruggekomen met het gedachtengoed dat in Beijing voor de U.S.A. sowieso centraal stond. Één voor allen, allen voor één. En niet anders dan winnen is een optie.

Wade heeft careerhighs in zowel punten (28.9, eerste in de NBA), assists (7.7), schotpercentage, rebounds en steals. Dat is niet normaal, dames en heren. Weten jullie nog hoe goed hij in '06 was? Nu is hij beter, volwassener en omringd door jong talent. Wade heeft zijn laatste ring volgens mij nog niet gewonnen.

Dan de rest. Ik kan, naast de terugkeer van Wade, eigenlijk niet verklaren hoe Miami het zo goed doet. Ik denk dat het een mix van elementen is. Een nieuwe coach, die schijnbaar op het obsessieve af het spelletje bestudeert. Een nieuw elan na een periode Pat Riley zal best verfrissend werken. Of is het de tactische zet die Udonis Haslem vaker op de centerpositie zet? Is het het vertrouwen dat mannen als Chris Quinn en Joel Anthony krijgen? Spelers die in andere teams niet aan de bak zouden komen, zijn solide krachten in Southbeach.

Voor nu is het gewoon genieten geblazen. Rookie Mario Chalmers laat chemie met Wade en de rest zien, de jongeman barst van het vertrouwen. Iemand die 4.5 assists kan noteren naast Wade, in krap 30 minuutjes per wedstrijd, snapt het spelletje. Die jongen leest het NRC; Die komt er wel. Dan Michael Beasley. Hij is geen Derrick Rose, geen OJ Mayo. Nog niet. Hij heeft wél de offensieve vuurkracht om een tweede man van dit team te worden. Een zekerheid, binnen vijf meter (of verder!) van de basket. Beasley kleurt de toekomt in Miami op geheel eigen, excentrieke, wijze rooskleurig in.

Winst van Utah, winst van Portland, Phoenix met Shaq werd geklopt. De laatste weken lijken de Heat te groeien in hun rol en in de competitie. Waar gaat dit stoppen? Ergens in mei, denk ik. Ver, ver in de playoffs.