Deze site verhuist naar www.hoopinie.nl. De artikelen op die site zullen langer zijn, met méér mening en hopelijk méér discussie. Verhuis met me mee, laat weten wat je van de nieuwe site vindt. Vrijdag gaat, als het goed is, het eerste artikel online.

Groeten,

Tiel van den Heuvel



Doorzoek deze site
Aangepast zoeken

woensdag 27 januari 2010

NBA: Mid-season awards van een niet zo ijverige blogger

Sorry lui, er is een hoop aan de gang in m'n leven en weinig daarvan heeft met basketball in Amerika te maken. Tentamens, eigen basketball-wedstrijden en luiheid staan me in de weg. Maar we zijn inmiddels het middelpunt van het NBA-seizoen gepasseerd en dan is het tijd voor wat vroege awards. Ik ga niet het rijtje 'MVP-MIP-ROY' af maar ik verzin, geheel AmerikaanseTopsport-stijl, m'n eigen trofeeën. Veel plezier.

'Is dit wel mogelijk?!'-award, LeBron James

Is het wel mogelijk om 7 rebounds, 8 assists en 30 punten te middelen, als je speelt voor een team dat zonder jou nog niet eens zou dromen over .500? LeBron James is werkelijk ongelofelijk. Ik heb altijd mijn twijfels gehad bij de man als winnaar, en ben nog steeds niet overtuigd van of hij wel uit kampioenschaps-hout is gesneden, maar ik moet hem zijn props geven.
LeBron doet alles voor Cleveland. Zijn schot is dramatisch verbeterd (maar nog geen zekerheid), hij zou wel eens defensive player of the year kunnen worden en hij is simpelweg te sterk om te worden afgestopt.
Een man met het lichaam van Karl Malone en de finesse van een Chris Paul. LeBron is zo snel dat Michael Beasley in een post-game conferentie ooit grapte dat LeBron waarschijnlijk een 40-yard dash van onder de vier seconden had. Je moet hem aanschouwen, om hem te geloven. LeBron is de beste speler in de league, daar komt zelfs Kobe Bryant niet meer bij in de buurt.

'Kweek nou eens een post-game'-award, LeBron James

Kobe Bryant en Michael Jordan gingen hun voetenwerk en moves in de post oefenen toen hun 'ouderdom' hen dwong tot een andere speelstijl. Waarom wachten? Als LeBron effectief wordt in de post neemt hij balbezit af van Shaquille O'Neal en Zydrunis Ilgauskus. Ja, dat is een goed iets. Soms geloof ik dat het echt zo simpel kan zijn: LeBron post-moves leren is het slimste wat de Caveliers op dit moment met de ster zou kunnen doen.

'Wij hebben geluk dat New Jersey zo slecht is'-award, Minnesota Timberwolves

Dat New Jersey het slechtste team in de historie van de NBA dreigt te worden is dé verhaallijn van de NBA dit seizoen. En daardoor halen ze in Minnesota nog fatsoenlijk adem. De T-Wolves zouden, als de Nets niet zo erbarmelijk matig waren, ook het schandknaapje van de NBA zijn geweest. Ze verliezen hun wedstrijden met gemiddeld tien punten (één na laatste, de Nets met 13) en verdedigen alleen slechter dan Phoenix en Golden State. De Suns en Warriors kunnen echter zeggen dat het door hun snelle spel komt. Minny laat met veel minder 'possesions' nog steeds 107 punten per wedstrijd toe. Gadverdamme...
Overigens: Als dit een echte award-show was geweest zou de camera, net voor de Wolves genoemd werden, naar het tafeltje zijn gezoomd waar het management van de Detroit Pistons zit. In vrijwel elke categorie, zowel verdedigend als aanvallend, komt Detroit slecht uit de hoek. De club is 5-28. In het oosten zijn alleen Washington en New Jersey slechter dan zij.

'Ssst... Roep ons niet naar voren, dan weten ze dat we bestaan...'-award, Dallas Mavericks

De Dallas Mavericks vliegen -weer- een seizoen onder de radar en dat bevalt ze prima. De club staat derde in het westen, Dirk Nowitzki speelt geniaal en alle nieuwe implantaten passen goed bij de club. Shawn Marion is een tietvergroting bij een meisje dat altijd plat is geweest. En dat bekenden dan zeggen: 'Ik zie iets aan je! Maar ik weet niet wat?!?'
Dat is Marion. Hij verdedigt goed, brengt snelheid in een vrij traag Mavs-team. Hij past precies en van zijn goed gedocumenteerde ego ('Ik wil de ster zijn in Phoenix') is niets meer te bekennen.
Dallas ligt op koers om homefield-advantage te halen in de play offs. Krap vier jaar geleden stonden ze nog in de finale tegen de Heat. Dirk is harder dan toen en zal presteren in mei. Ik ben geen fan van Jason Kidd, maar die man is er in ieder geval geweest. Jason Terry is bijna niet te verdedigen, Eric Dampier is een solide center in de league. Ik bestempel de Mavs niet als kampioenskandidaten, maar ik sluit ze niet uit als grappige outsider.

'Waar zit die knop die we moeten omdraaien?!?'-award, L.A. Lakers

De Lakers zijn amper het heetste team in hun eigen stad, laat staan in de league. Als we -nu- play offs zouden halen zouden verschillende teams opgelucht ademhalen met een loting tegen Kobe Bryant en de zijnen. Het loopt nog te stroef in Los Angeles, en we zijn al zo ver onderweg.
Ik heb geen twijfels dat Kobe zijn troepen met de neuzen dezelfde kant op heeft staan, als de play offs beginnen. Ook weet ik wel zeker dat ze tegen die tijd nog steeds één of twee staan in de rankings. Maar keren ze op deze manier terug in de finale?
Denver had hun nummer vorig jaar en was één of twee slechte kwarten verwijderd van een plek in de finales. De Orlando Magic speelden als een kleffe zak friet toen de spotlights aan gingen. Die waren er nog niet klaar voor.
Als de Lakers de komende maanden niet drastisch verbeteren, hebben ze in de play offs voorbij de eerste ronde niet veel meer te zoeken.

'Waarom luisterden we niet naar het gefluister van de geschiedenis?!?'-award, Orlando Magic

Cleveland en Boston maken de dienst uit in het oosten en als Orlando geen manier weet te vinden om Vince Carter te ruilen, verandert daar niets aan. VC neemt zo'n beetje alle schoten voor Orlando en dat is niet goed als je Rashard Lewis en Dwight Howard als grote mannen in je team hebt staan. Ik zal je een paar namen geven van mensen die ik liever een schot zie nemen voor de Magic (behalve bovenstaanden): JJ Reddick, Matt Barnes, Michael Pietrus, Jameer Nelson.
Er wordt vaak geschreven dat er 'te weinig schoten' zijn voor een team, dat iedereen zijn touches moet hebben. Bij de Magic is het misselijkmakend om te zien. Het verschijnsel bestaat écht.
Als Dwight Howard een paar aanvallen heeft moeten toekijken hoe Vince er één brickt, denkt hij daarna (als hij de bal heeft) 'fuck it', en hij probeert tegenwoordig zelfs jumpschotjes te nemen om maar aan pogingen te komen. Jameer Nelson hetzelfde. Die man gaat vaker in 'fuck it'-mode dan een serieverkrachter op een tienerdisco.
Vince Carter is geen winnaar. Orlando had Turkoglu best kunnen missen, maar dan moest je er een type voor terugkrijgen dat ook plays maakt voor anderen. Carter weigert dat en eist een heldenrol voor een team dat daar helemaal geen behoefte aan had.
Verder moeten de Magic Nelson ook op de bank zetten voor Williams. Niet omdat ik zo'n J-Will fan ben maar omdat het de balans minder verstoort. Nelson is érg 'shoot-first', Williams heeft geen moeite om de hele avond passjes aan Dwight Howard te geven. Speel Nelson en Marcin Gortat samen, speel Vince slechts sporadisch. Het devies voor Stan van Gundy is in ieder geval: Puzzel wat met je line-up want er bestaat geen enkele kans dat je voorbij Cleveland komt, op deze manier.

'What the hell am I doing here?!?'-award, Memphis Grizzlies

Memphis staat zevende in de race om de play offs in het westen en laat zo Phoenix, Houston, New Orleans én Oklahoma achter zich. Wat, in naam van al wat heilig is, gebeurt er hier?
Zach Randolph staat als een ster te spelen. Dat is één zin die ik niet verwacht had te schrijven dit jaar. Of eigenlijk wel. In Memphis was het al duidelijk dat hij, aanvallend, zijn balbezit zou krijgen. En hoewel hij nooit een basketballbrein is geweest, is Randolph wel altijd een 20-10 met zekerheid gebleven. In Memphis wordt zijn sterkte (scoren, scoren, rebound) uitgebuit en zijn zwakte gemaskerd. Hij hoeft in de verdediging geen drol uit te voeren omdat Marc Gasol zo heerlijk gerijpt heeft het afgelopen jaar.
Gasol als blok beton onderin verandert veel aanvallen van tegenstanders. Verder helpt het dat Rudy Gay en OJ Mayo beiden zo verrekte vlug op de voetjes zijn. Hierdoor is het gemakkelijk schuiven in de verdediging. En wat die twee in de aanval kunnen is wijd bekend. Ze creëren hun eigen schot. Het respect dat zoiets afdwingt in een verdediging bevrijdt ook anderen: Meer ruimte voor schotjes en (indien er hard wordt uitgestapt), acties inside.


Morgen wellicht meer. Geen zorgen.

1 opmerking:

Wij zijn benieuwd naar je reactie! Wat vind je van de artikelen, van de site? Wat is er goed, maar vooral: Wat kan er beter?

Team AmerikaanseTopsport