[ NBA ] Sergio Rodriguez en Rudy Fernandez: The Spanish Connection

De Portland Trail Blazers vormen dé storyline om te volgen dit jaar, als je kijkt naar de National Basketball Asociation. Of je nou een ‘believer’ bent of een hater tegenover Greg Oden, de Blazers bieden geweldige highlights en lijken een succesvolle toekomst tegemoet te gaan. Capspace te over, up and coming supersterren en bovenal ‘The Spanish Connection’. Sergio Rodriguez en Rudy Fernandez zijn het mooiste koppel in de NBA. Het is goed om een fan van Portland te zijn.

DOOR TIEL VAN DEN HEUVEL

Voordat ik mijn man-crush op Sergio Rodriguez in alle glorie op de lezers los laat, even wat over de Blazers. En wat geschiedenis. Ik ben een Jason Williams-fan. Altijd geweest, zal ik altijd blijven. De meest spectaculaire speler in de historie, beste passer, blablabla. Genoeg daarover. De lafaard stopte zijn carrière, waardoor ik a) geen speler meer had om voor te juichen en b), daarmee samenhangend, geen team meer. Enter: De Trail Blazers.

Ik had een nieuw idool nodig om mijn eigen spel naar te modelleren. De guard, want dat ben ik ook, moest vooral goed kunnen passen, geen superster zijn en voor flinke highlights zorgen. Sebastian Telfair en zijn Timberwolves waren nooit echt een optie, zo slecht ben ik nou ook weer niet, en Sergio Rodriguez bleef door mijn achterhoofd spoken. Ondertussen wist ik dat de Blazers dit jaar best eens herrie konden gaan maken. Een fitte Oden , killer Brandon Roy in de gelederen. Dit zou een vet jaar kunnen worden.

De Olympische Spelen hadden de wereld (en mij dus ook) inmiddels kennis laten maken met Rudy Fernandez, de speler die Portland in de draft van ’08 contracteerde. Fernandez is een magere lat van 1.98 meter die als shooting guard speelt. Oversized, fysiek niet erg sterk maar daardoor beweeglijk als een hert. Fernandez springt als een malloot de gym uit, iets wat Dwight Howard kan bevestigen. Even lachen, Dwight, je wordt gefilmd.



Fernandez trok me de streep over, als een kersje op de taart die er toch al lekker uitziet. In 2008 zou ik gaan juichen voor Rodriguez, Fernandez en het hele Blazer-team. De pre-season begon, en wat ik zag overtrof al mijn verwachtingen. De ene alley-oop volgde de andere op. Rodriguez hees zichzelf naar een nieuw level, zowel qua zelfvertrouwen als qua prestataties. En nummers liegen niet: Rodriguez stijgt boven zichzelf uit als hij met Fernandez in het veld staat. Hij scoort meer, passt beter en op de een of andere manier plukt hij zelfs meer rebounds, gemiddeld: via 82games.com.

De komende jaren zal ik elke verhaallijn over LeBron naar New York negeren (totdat het daadwerkelijk gebeurt). In plaats daarvan zal ik in woorden de grootsheid van deze twee Spanjaarden proberen te vangen. Pau Ga-wie? Laat ik maar stil zijn, en jullie achterlaten met nog een youtube-je. The Spanish Connection.